3:2

Dahil ang mga tao ay magiging: Bumanggit si Pablo ng mga 20 masasamang ugali na makikita sa mga tao sa “mga huling araw.” Nang isulat ito ni Pablo, lilipas pa ang mahabang panahon bago ito dumating. (2Ti 3:1 at study note) Hindi naman sinasabi ni Pablo na walang ganitong masasamang ugali noong panahon niya. Ang totoo, pinayuhan niya pa nga si Timoteo na “layuan” ang mga taong may ganitong ugali, kaya maliwanag na problema na rin ito noon. (Tingnan ang study note sa 2Ti 3:5; ihambing ang Mar 7:21, 22.) Pero sinasabi niya na darating ang panahon na mangingibabaw ang mga ugaling ito sa mga tao.

maibigin sa pera: Tingnan ang study note sa 1Ti 6:10.

mayabang, mapagmataas: Gustong-gustong ipagsabi ng mayabang ang mga abilidad niya, katangian, at kayamanan, at kadalasan nang sobra ito sa kung ano lang ang totoo. Iniisip naman ng mapagmataas na nakahihigit siya sa iba. Halos magkasingkahulugan ang mga salitang ito, pero ang ‘pagyayabang’ ay mas nauugnay sa pagsasalita, at ang ‘pagmamataas’ naman ay mas nauugnay sa isip at damdamin.

mamumusong: O “nagsasalita ng mapang-abuso.” Gumamit dito si Pablo ng salitang Griego (blaʹsphe·mos) na tumutukoy sa mga taong nagsasalita ng “mapamusong, mapanira, at mapang-insulto.” Sa “mga huling araw,” maraming tao ang magsasalita ng mapang-abuso laban sa Diyos at sa kapuwa nila.—2Ti 3:1.

masuwayin sa magulang: Daan-daang taon bago ang panahon ng mga Kristiyano, iniutos sa Kautusang Mosaiko na parangalan ng mga anak ang mga magulang nila. (Exo 20:12; Mat 15:4) Sa kongregasyong Kristiyano, tinuturuan din ang mga anak na sundin at igalang ang kanilang mga magulang. (Efe 6:1, 2) Kahit sa mga Griego at Romano noon, na hindi sumasamba kay Jehova, maling-mali at hindi normal sa mga bata na magrebelde sa mga magulang nila. (Ro 2:14, 15) Halimbawa, sa Gresya, maiwawala ng isang tao ang karapatan niya bilang mamamayan kapag sinaktan niya ang magulang niya. Sa batas naman ng Roma, itinuturing na kasimbigat ng pagpatay ang pananakit sa ama. Pero inihula dito ni Pablo na darating ang panahon, magiging karaniwan na lang ang pagsuway sa magulang. Ayon sa isang reperensiya, “tanda ito ng nabubulok na lipunan.”

walang utang na loob: Baka isipin ng ilan na talagang karapat-dapat sila sa kung anuman ang natatanggap nila mula sa kanilang magulang, sa ibang tao, o maging sa Diyos. (Luc 6:35) Ang ganitong saloobin ay indikasyon ng pagiging makasarili.

di-tapat: O “walang tapat na pag-ibig.” (Tingnan din ang 1Ti 1:9, tlb.) Puwedeng mangahulugan ang salitang Griego na ginamit dito ng pagiging di-tapat sa tao at sa Diyos. Malawak ang kahulugan ng terminong ito at puwede ring tumukoy sa pagiging “di-banal; walang galang.” Kaya puwedeng tumukoy ang salitang ito sa mga taong walang galang sa banal na mga bagay, o gaya ng sinabi ng isang diksyunaryo, “walang itinuturing na banal.” Binabale-wala ng isang di-tapat na tao ang kahalagahan ng pagiging tapat at ang pagganap ng kaniyang pananagutan sa kapuwa niya at kahit sa Diyos.