Talababa
a Hinggil sa di-maka-Kristiyanong pinagmulan ng marami sa apostatang doktrina, seremonya, at kaugalian ng Sangkakristiyanuhan, ganito ang isinulat ng ika-19 na siglong Romano Katolikong kardinal na si John Henry Newman sa kaniyang Essay on the Development of Christian Doctrine: “Ang paggamit ng mga templo, na inialay sa partikular na mga santo, at ginagayakan paminsan-minsan ng mga sanga ng punungkahoy; insenso, mga lampara, at kandila; ipinanatang mga alay upang gumaling sa sakit; agua bendita; mga ampunan; mga kapistahan at kapanahunan, paggamit ng mga kalendaryo, prusisyon, mga bendisyon sa mga bukirin; mga kasuutang pansaserdote, pagsatsat sa buhok, singsing sa kasalan, pagharap sa Silangan, mga imahen nitong kamakailan, marahil pati na ang salmong pansimbahan, at ang Kyrie Eleison [ang awit na “Panginoon, Kaawaan Mo Kami”], ay pawang nagmula sa mga pagano, at pinabanal nang tanggapin ito sa Simbahan.”
Sa halip na pabanalin ang gayong idolatriya, pinapayuhan ni “Jehova na Makapangyarihan-sa-lahat” ang mga Kristiyano: “Lumabas kayo mula sa kanila, at humiwalay kayo, . . . at tigilan na ninyo ang paghipo sa maruming bagay.”—2 Corinto 6:14-18.