Diyos]. Kaya’t mangagpahayagan kayo ng inyong mga kasalanan sa isa’t-isa at idalangin ang isa’t-isa, upang kayo’y magsigaling.”

Kaw. 28:13: “Siyang nagtatakip ng kaniyang mga pagsalansang ay hindi magtatagumpay, nguni’t ang nagtatapat at humihiwalay sa mga yaon ay pagpapakitaan ng awa.”

Papaano kung ang mga nagkakasala ay hindi humihingi ng tulong?

Gal. 6:1: “Mga kapatid, bagaman ang isa ay makagawa ng maling hakbang nang hindi niya namamalayan, kayo na may mga espirituwal na kakayahan ay sikapin na ituwid ang gayong tao sa espiritu ng kahinahunan, habang minamatyagan din ang inyong sarili, sa pangambang baka kayo naman ang matukso.”

1 Tim. 5:20: “Sawayin sa harapan ng madla [alalaong baga’y, yaong personal na nakakaalam sa pangyayari] ang bawa’t nahihirati sa paggawa ng kasalanan, upang ang iba rin ay matakot.”

1 Cor. 5:11-13: “Huwag kayong makisama sa kaninomang tinatawag na kapatid kung siya’y mapakiapid o masakim o mananamba sa diyus-diyosan o mapagtungayaw o manlalasing o manghuhuthot, na huwag man lamang kayong makisalo sa gayong tao. . . . ‘Alisin nga ninyo ang masamang tao sa gitna ninyo.’ ”

Paraiso

Kahulugan: Sa bersiyong Griyegong Septuagint ng Bibliya ay wastong ginamit ng mga tagapagsalin ang terminong “paraiso” (pa·raʹdei·sos) may kaugnayan sa halamanan ng Eden, sapagka’t maliwanag na ito’y isang parke na may hangganan. Pagkatapos ng salaysay sa Genesis, ang mga teksto sa Bibliya na bumabanggit ng paraiso ay tumutukoy (1) sa halamanan ng Eden mismo, o (2) sa lupa bilang kabuuan kapag ito’y binago sa hinaharap upang maging tulad ng sa Eden, o (3) sa mabungang espirituwal na mga kalagayan sa gitna ng mga lingkod ng Diyos sa lupa, o (4) sa mga paglalaan sa langit na nakapagpapagunita sa Eden.

Ang “Bagong Tipan” ba ay tumutukoy sa isang makalupang paraiso sa hinaharap o yaon ba’y nasa “Matandang Tipan” lamang?

Ang paghahati ng Bibliya sa dalawang bahagi, na binibigyang-halaga ang sinasabi nito kung baga ito’y kabilang sa “Matandang” bahagi o sa “Bago” ay hindi maka-Kasulatan. Sa 2 Timoteo