KAPAG ang isang tagapagsalita sa madla ay kulang ng kinakailangang lakas ng tinig, ang ilan sa tagapakinig ay maaaring antukin. Kapag masyadong mahina ang pagsasalita ng isang mamamahayag sa ministeryo sa larangan, maaaring hindi niya mapanatili ang pansin ng may-bahay. At sa mga pulong na doon ang mga komento ay hindi naibibigay taglay ang sapat na lakas ng tinig, ang mga naroroon ay hindi tatanggap ng kinakailangang pampatibay-loob. (Heb. 10:24, 25) Sa kabilang panig, kung inilalakas ng isang tagapagsalita ang kaniyang tinig sa maling panahon, maaaring di-mapapalagay ang tagapakinig​—baka mayamot pa nga.​—Kaw. 27:14.

Isaalang-alang ang Iyong Tagapakinig. Kanino ka ba nakikipag-usap? sa isang indibiduwal? sa isang grupo ng pamilya? sa isang maliit na grupo na nagtitipon bago maglingkod sa larangan? sa buong kongregasyon? o sa isang malaking kombensiyon? Maliwanag na ang lakas ng tinig na angkop sa isang kalagayan ay maaaring di-angkop sa iba.

Sa iba’t ibang pagkakataon, ang mga lingkod ng Diyos ay nakapagpahayag na sa maraming tagapakinig. Sa pagpapasinaya ng templo sa Jerusalem noong kapanahunan ni Solomon, walang kasangkapan sa sound. Kaya tumayo si Solomon sa isang mataas na plataporma at pinagpala ang mga tao “sa isang malakas na tinig.” (1 Hari 8:55; 2 Cro. 6:13) Pagkalipas ng mga siglo, makaraan ang pagbubuhos ng banal na espiritu noong Pentecostes 33 C.E., isang pulutong​—ang ilan ay interesado, ang iba naman ay nanlilibak​—ang nagtipon sa palibot ng maliit na grupo ng mga Kristiyano sa Jerusalem. Sa pagpapakita ng praktikal na karunungan, si Pedro ay “tumayo . . . at naglakas ng kaniyang tinig.” (Gawa 2:14) Isang matinding patotoo ang naibigay.

Paano mo masasabi kung ang ginagamit mong lakas ng tinig ay angkop sa isang kalagayan? Ang reaksiyon ng tagapakinig ay isa sa pinakamabubuting sukatan. Kapag napansin mong ang ilan sa tagapakinig ay nahihirapan sa pakikinig, dapat na pagsikapan mong baguhin ang lakas ng iyong tinig.

Nagsasalita ka man sa isang indibiduwal o sa isang grupo, katalinuhan na isaalang-alang kung sino ang bumubuo sa iyong tagapakinig. Kung may mahina ang pandinig, baka kakailanganin mong ilakas ang iyong tinig. Subalit ang pagsigaw ay hindi magugustuhan ng mga tao na maaaring medyo mas mabagal ang reaksiyon dahil sa katandaan. Ito ay maaari pa ngang ituring na isang tanda ng kagaspangan. Sa ilang kultura, ang sobrang lakas ng tinig ay minamalas bilang katunayan na ang isang tao ay galit o walang-pasensiya.

Isaalang-alang ang mga Nakagagambalang Ingay. Kapag nakikibahagi ka sa ministeryo sa larangan, ang mga kalagayang napapaharap sa iyo ay tiyak na may epekto sa kinakailangang lakas ng tinig upang makapagpatotoo. Kailangang makipagpaligsahan ka sa ingay ng trapiko, magugulong bata, tumatahol na mga aso, malakas na musika, o isang maingay na telebisyon. Sa kabilang panig, sa mga lugar kung saan ang mga bahay ay dikit-dikit, maaaring mapahiya ang may-bahay kapag nagsasalita ka nang napakalakas anupat nakatatawag ka ng pansin ng mga kapitbahay.

Ang mga kapatid na lalaki na nagpapahayag sa kongregasyon o sa mga kombensiyon ay dapat ding makitungo sa napakaraming iba’t ibang kalagayan. Ang pagsasalita sa isang grupo ng mga tagapakinig sa labas ay ibang-iba sa pagpapahayag sa isang bulwagan na may magandang akostiks. Sa Latin Amerika ay may dalawang misyonero na magkatulong na nagbigay ng isang pahayag pangmadla sa patyo ng tahanan ng isang taong interesado samantalang ang mga kuwitis at mga paputok ay pinasasabog sa kalapit na liwasan dahil sa piyesta at may isang kalapit na tandang na walang tigil sa pagtilaok!

Sa kalagitnaan ng pahayag, maaaring may mangyari anupat kailangan ang alinman sa huminto hanggang sa makaraan ang pagkagambala o maglakas ng tinig. Halimbawa, kung ang isang pulong ay ginaganap sa isang gusaling may bubong na yero, maaaring ang biglang pagbuhos ng ulan ay maging dahilan upang hindi na halos marinig ng tagapakinig ang tagapagsalita. Ang umiiyak na bata o ang isang pagkagambalang dulot ng mga dumarating nang huli ay tiyak na magiging isang hamon. Pag-aralan kung paano madaraig ang mga pagkagambala upang lubos na makinabang ang iyong mga tagapakinig sa impormasyong inihaharap mo.

Ang mga kagamitang nagpapalakas ng tinig ay makatutulong kung mayroon nito, subalit hindi nito inaalis ang pangangailangang maglakas ng tinig ang tagapagsalita kapag hinihiling ng kalagayan. Sa mga lugar na madalas nawawalan ng kuryente, nauubliga ang mga tagapagsalita na ipagpatuloy ang kanilang pahayag nang walang mikropono.

Isaalang-alang ang Tinatalakay na Materyal. Ang klase ng materyal sa iyong pahayag ay may epekto rin sa kakailanganing lakas ng tinig. Kung ang paksa ay humihiling ng lakas, huwag pahinain ang presentasyon sa pamamagitan ng pagsasalita nang napakahina. Halimbawa, kapag bumabasa ka ng mga pagtuligsa mula sa Kasulatan, ang iyong tinig ay dapat na mas malakas kaysa sa kapag bumabasa ka ng payo hinggil sa pagpapakita ng pag-ibig. Ibagay ang lakas ng iyong tinig sa materyal, subalit maging maingat na gawin iyon sa paraang hindi aakay ng pansin sa iyong sarili.

Isaalang-alang ang Iyong Tunguhin. Kung gusto mong antigin ang iyong tagapakinig sa masigasig na paggawa, baka kailangan mo ang mas malakas na tinig. Kung gusto mong baguhin ang kanilang pag-iisip, huwag mo silang itaboy sa pamamagitan ng sobrang lakas ng tinig. Kung sinisikap mong mang-aliw, karaniwan nang mas mabuti ang isang mahinahong tinig.

Mabisang Paggamit ng Mas Malakas na Tinig. Kung sinisikap mong kunin ang pansin ng isang taong abala, kadalasang nakatutulong ang mas malakas na tinig. Alam ito ng mga magulang, kaya inilalakas nila ang kanilang tinig upang tawagin ang kanilang mga anak kapag oras nang umuwi mula sa paglalaro. Ang mas malakas na tinig ay kakailanganin din kapag nagpapahiwatig ang tsirman para sa pagsisimula ng pulong ng kongregasyon o ng isang asamblea. Sa pakikibahagi ng mga mamamahayag sa ministeryo sa larangan, maaari silang bumati sa malakas na tinig habang papalapit sa mga taong nagtatrabaho sa labas ng bahay.

Kahit na nakuha mo na ang pansin ng isa, mahalaga na patuloy na gumamit nang sapat na lakas ng tinig. Ang isang napakahinang tinig ay maaaring magbigay ng impresyon na hindi masyadong handa o kulang ng kombiksiyon ang tagapagsalita.

Kapag may kalakip na utos, ang pagtataas ng tinig ay maaaring pumukaw sa mga tao na kumilos. (Gawa 14:9, 10) Sa katulad na paraan, maaaring maiwasan ang kapahamakan sa pamamagitan ng isang pasigaw na utos. Sa Filipos, magpapakamatay na sana ang isang tagapagbilanggo sa pag-aakalang nakatakas ang kaniyang mga bilanggo. “Sumigaw si Pablo sa malakas na tinig, na sinasabi: ‘Huwag mong saktan ang iyong sarili, sapagkat narito kaming lahat!’ ” Sa ganitong paraan ay naiwasan ang isang pagpapakamatay. Pagkatapos ay nagpatotoo sina Pablo at Silas sa tagapagbilanggo at sa kaniyang sambahayan, na yumakap na lahat sa katotohanan.​—Gawa 16:27-33.

Kung Paano Mapasusulong ang Lakas ng Iyong Tinig. Para sa ilan, ekstrang pagsisikap ang kailangan upang matutuhan kung paano gagamit ng angkop na lakas ng tinig. Ang isang tao ay maaaring magsalita nang walang sapat na lakas ng tinig dahil sa pagkakaroon ng mahinang boses. Gayunman, sa pamamagitan ng pagsisikap, maaaring posible ang pagsulong, bagaman siya’y baka malumanay pa rin. Bigyang-pansin ang paghinga at bikas. Sanayin ang pag-upo at pagtindig nang tuwid. Hilahin nang patalikod ang iyong mga balikat, at huminga nang malalim. Tiyakin na pinupuno mo ng hangin ang ibabang bahagi ng iyong mga baga. Ang suplay na ito ng hangin, kapag wastong pinalalabas, ay magpapangyaring makontrol mo ang lakas ng iyong tinig kapag nagsasalita.

Para sa iba, ang suliranin ay ang pagsasalita nila nang masyadong malakas. Marahil ay nagkaroon sila ng ganitong ugali bilang resulta ng pagtatrabaho sa labas ng bahay o sa isang maingay na kapaligiran. Sa kabilang panig, maaaring sa kinalakihan nilang lugar ay sumisigaw ang lahat at karaniwan na ang mga pagkagambala. Bilang resulta, sa palagay nila ang tanging paraan upang maging bahagi ng pag-uusap ay ang magsalita nang mas malakas kaysa sa iba. Habang pasulong nilang sinusunod ang payo ng Bibliya na damtan ang sarili ng “magiliw na pagmamahal na may habag, kabaitan, kababaan ng pag-iisip, kahinahunan, at mahabang pagtitiis,” sila’y gagawa ng mga pagbabago sa paggamit nila ng lakas ng tinig kapag nakikipag-usap sa iba.​—Col. 3:12.

Ang mabuting paghahanda, karanasang nagmumula sa regular na pakikibahagi sa paglilingkod sa larangan, at panalangin kay Jehova ay tutulong sa iyo na magsalita taglay ang angkop na lakas ng tinig. Nagsasalita man mula sa plataporma o sa isang indibiduwal sa ministeryo sa larangan, pagsikapang ituon ang iyong kaisipan sa kung paano matutulungan ang ibang tao na marinig kung ano ang iyong sinasabi.​—Kaw. 18:21.

ANG paggamit mo ng simpleng pagdiriin ng mga susing salita ay tumutulong sa tagapakinig na maunawaan ang sinasabi mo. Subalit kapag ginagamit mong mabuti ang iba’t ibang lakas ng tinig, bilis, at pagtataas o pagbababa ng tono, ang iyong pahayag ay maaaring maging higit na kasiya-siyang pakinggan. Higit pa rito, ito ay maaaring magsabi sa iyong tagapakinig kung ano ang iyong nadarama sa iyong sinasabi. Ang iyong saloobin hinggil sa materyal ay makaiimpluwensiya sa kung ano ang kanilang madarama hinggil dito. Ito ay totoo maging nagsasalita ka man mula sa plataporma o sa isang indibiduwal sa ministeryo sa larangan.

Ang tinig ng tao ay isang kamangha-manghang instrumento, na malaki ang kakayahan para sa pagkakaiba-iba. Kapag wastong ginamit, ito ay makapagbibigay-buhay sa isang pahayag, makasasaling sa puso, makaaantig ng mga damdamin, at makagaganyak sa pagkilos. Gayunman, hindi ito matatamo sa pamamagitan lamang ng pagmamarka sa iyong mga nota upang ipakita kung saan babaguhin ang lakas ng tinig, iibahin ang bilis, o patataasin o pabababain ang tono. Ang pagbabagu-bago ng tono ng boses bilang tugon sa gayong mga hudyat ay magiging artipisyal. Sa halip na magtawid ng buhay at kulay sa iyong pahayag, maaaring makaasiwa ito sa tagapakinig. Ang wastong paggamit ng pagbabagu-bago ng tono ng boses ay nagmumula sa puso.

Kapag ginamit nang may katalinuhan, ang pagbabagu-bago ng tono ng boses ay hindi magbibigay ng di-nararapat na pansin sa tagapagsalita. Sa halip, ito ay tutulong sa tagapakinig na makuha ang kahulugan ng paksang tinatalakay.

Baguhin ang Lakas ng Tinig. Ang isang paraan upang magkaroon ng pagkakaiba-iba ang iyong pagsasalita ay ang pagbabago sa lakas ng iyong tinig. Subalit ito’y hindi dapat na maging isa lamang rutin ng pagpapalakas o pagpapahina ng tinig sa paraang nakasasawa. Makasisira iyon sa diwa ng iyong sinasabi. Kapag napakadalas mong inilalakas ang iyong tinig, hindi magiging maganda ang impresyon.

Ang lakas ng iyong tinig ay dapat na maging angkop sa materyal. Nagbabasa ka man ng isang apurahang utos, tulad ng masusumpungan sa Apocalipsis 14:6, 7 o sa Apocalipsis 18:4, o isang kapahayagan ng matinding kombiksiyon, gaya ng nakaulat sa Exodo 14:13, 14, ang angkop na pagpapalakas ng tinig ay makabubuti. Gayundin, kapag nagbabasa ka ng isang matinding panunuligsa mula sa Bibliya, tulad ng masusumpungan sa Jeremias 25:27-38, ang pagbabagu-bago sa lakas ng iyong tinig ay magpapatingkad sa ilang pananalita nang higit kaysa sa iba.

Isaalang-alang din ang iyong tunguhin. Gusto mo bang maganyak ang iyong tagapakinig na kumilos? Nais mo bang patingkarin ang mga pangunahing punto sa iyong presentasyon? Ang mas malakas na tinig, kapag ginamit taglay ang mabuting pagpapasiya, ay nakatutulong upang maabot ang mga tunguhing ito. Gayunman, ang basta paglalakas lamang ng iyong tinig ay maaaring bumigo sa iyong layunin. Paano? Ang iyong sinasabi ay maaaring humiling ng init at damdamin sa halip ng mas malakas na tinig. Tatalakayin natin ito sa Aralin 11.

Kapag ginamit taglay ang mabuting pagpapasiya, ang paghina ng tinig ay maaaring umantig ng pananabik. Subalit iyon ay kadalasang nangangailangan ng mas matinding tono karaka-raka pagkatapos niyaon. Ang mababang tinig na nilakipan ng matinding tono ay maaaring gamitin upang maghatid ng kabalisahan o takot. Ang pinahinang tinig ay maaari ring gamitin upang magpahiwatig na ang sinasabi ay may pangalawahing kahalagahan kung ihahambing sa nakapalibot dito. Gayunman, kung ang iyong tinig ay laging mababa, ito ay maaaring magtawid ng kawalan ng katiyakan o kawalan ng kombiksiyon sa iyong bahagi o kawalan ng tunay na interes sa iyong paksa. Maliwanag, ang mahinang tono ay kailangang gamitin taglay ang mabuting pagpapasiya.

Baguhin ang Iyong Bilis. Sa pang-araw-araw na pagsasalita, ang mga salita ay dumadaloy nang kusa habang ipinahahayag natin ang ating mga kaisipan. Kapag tayo’y natutuwa, karaniwan nang tayo ay nagsasalita nang mabilis. Kapag gusto nating matandaan ng iba ang ating sinasabi, ang ating pagsasalita ay bumabagal.

Gayunman, iilan lamang sa mga baguhang tagapagsalita ang nakapag-iiba-iba ng kanilang bilis. Bakit? Masyado silang nagtutuon ng pansin sa mga salitang kanilang gagamitin. Maaaring ang lahat ng ito ay nakasulat. Kahit na hindi ibibigay ang pahayag mula sa isang manuskrito, ang mga salita ay maaaring halos saulado. Bilang resulta, ang lahat ay ipinahahayag sa pare-parehong bilis. Ang pagkatutong magpahayag mula sa isang balangkas ay tutulong upang maituwid ang kahinaang ito.

Iwasan mo ang biglang pagpapabilis anupat ipinagugunita nito sa isa ang isang naglalakad na pusa na biglang lumulundag papalayo kapag nakakakita ito ng aso. At huwag kailanman magsasalita nang napakabilis anupat ang pagbigkas mo ng mga salita ay nagiging malabo.

Upang matamo ang pagkakaiba-iba ng iyong bilis, huwag basta na lamang tutulin o babagal sa mga regular na agwat. Sa halip na mapabuti ang iyong inihaharap na materyal, ang gayong istilo ng pagpapahayag ay makasisira rito. Ang