HUKUMAN

Bilang Maylalang ng sansinukob, ang Diyos na Jehova ang may kataas-taasang soberanya. Gaya ng pagkakilala sa kaniya ng sinaunang bansang Israel, gayon siya sa sansinukob, samakatuwid nga, Hukom, Tagapagbigay-Batas, at Hari. (Isa 33:22) Kinilala siya ng ulo ng pamilya na si Abraham bilang “Hukom ng buong lupa.” (Gen 18:25) Inilalarawan ni Jehova ang kaniyang sarili bilang ang Kataas-taasang Hukom sa isang usapin sa batas laban sa Israel (Mik 6:2), gayundin sa isang usapin sa batas alang-alang sa kaniyang bayan laban naman sa mga bansa. (Isa 34:8) Sa isa namang kaso kung saan hinamon ng mga mananamba ng huwad na mga diyos ang kaniyang pagka-Diyos, tinatawagan niya ang kaniyang bayan upang maging mga saksi.​—Isa 43:9-12.

Mula’t sapol, sa gitna ng mga mananamba ng tunay na Diyos, si Jehova ay kinikilala bilang ang Kataas-taasang Hukom. Noon, ang ulo ng pamilya bilang hukom ay nananagot sa Diyos, na umupo rin upang humatol sa mga kaso nina Adan at Eva (Gen 3:8-24); ni Cain (Gen 4:9-15); ng sangkatauhan noong panahon ng Baha (Gen 6:1-3, 11-13, 17-21); ng mga tagapagtayo ng Tore ng Babel (Gen 11:1-9); ng Sodoma at Gomorra (Gen 18:20-33); at ni Abimelec (Gen 20:3-7).