Ang isa pang mahalagang batong-panulok ay ang “ulo ng panulukan” (Aw 118:22), anupat maliwanag na ang pananalitang ito ay tumutukoy sa pinakakoronang bato na nasa tuktok ng isang istraktura. Sa pamamagitan nito, ang dalawang dingding na nagsasalubong sa panulukan ay pinagdurugtong sa tuktok upang hindi bumagsak ang mga ito at mawasak ang istraktura.

Isinisiwalat ng Awit 118:22 na ang batong itinakwil ng mga tagapagtayo ay magiging “ulo ng panulukan” (sa Heb., roʼsh pin·nahʹ). Ang hulang ito ay sinipi at ikinapit ni Jesus sa kaniyang sarili bilang ang “pangulong batong-panulok” (sa Gr., ke·pha·leʹ go·niʹas, ulo ng panulukan). (Mat 21:42; Mar 12:10, 11; Luc 20:17) Kung paanong kitang-kita ang bato na nasa tuktok ng isang gusali, sa gayong paraan si Jesu-Kristo ang pinakakoronang bato ng Kristiyanong kongregasyon ng mga pinahiran, na inihahalintulad sa isang espirituwal na templo. Ikinapit din ni Pedro ang Awit 118:22 kay Kristo, anupat ipinakikitang siya ang “bato” na itinakwil ng mga tao ngunit pinili ng Diyos na maging “ulo ng panulukan.”​—Gaw 4:8-12; tingnan din ang 1Pe 2:4-7.