EMMANUEL

[Sumasaatin ang Diyos].

Isang pangalan na unang binanggit ng propetang si Isaias (7:14; 8:8) noong panahon ng paghahari ni Ahaz (761-746 B.C.E.). Sa Mateo 1:23, ang tanging iba pang paglitaw nito, ang Emmanuel ay isang pangalang-titulo na ikinapit kay Kristo na Mesiyas.

Pagkatapos, pagkaraang banggitin ang tungkol sa kapanganakan ng ikalawang anak na lalaki ni Isaias, si Maher-salal-has-baz, inilarawan ng hula kung paano maaalis ang banta sa Juda. Gaya ng isang di-mahaharang na baha, lubusang aapawan ng mga Asiryano ang Sirya at ang hilagang kaharian ng Israel, anupat hindi sila hihinto hanggang sa sila’y makapangalat at maging banta sa lupain ng Juda, sa gayo’y “pupunuin [pa nga] ang lapad ng iyong lupain, O Emmanuel!” Pagkatapos, sa matulaing pananalita, binabalaan ng propetang si Isaias ang lahat ng sumasalansang kay Jehova: Kung magbibigkis kayo ng inyong sarili para sa pakikipagdigma, kung magpaplano kayo ng isang pakana, kung magsasalita kayo ng isang salita laban kay Jehova​—“hindi iyon matatayo, sapagkat ang Diyos ay sumasaamin [Emmanuel]!”​—Isa 8:5-10.