BEL

[mula sa wikang Akkadiano, nangangahulugang “May-ari; Panginoon”].

Isang bathala ng Babilonya na ang kahiya-hiyang pagbagsak ay inihulang magaganap kasabay ng pagkawasak ng Babilonya.​—Isa 46:1; Jer 50:2; 51:44.

Pipilitin ni Jehova si Bel na ilabas ang anumang nilulon nito sa pamamagitan ng mga mananamba nito na naniniwalang si Bel ang nagpangyari ng kanilang mga tagumpay. Higit sa lahat ay kailangang ilabas ni Bel ang itinapong bayan ni Jehova at ang sagradong mga kagamitan ng Kaniyang templo. Ang mga tao ng mga bansa na nilupig ng Babilonya ay hindi na huhugos sa pagsamba kay Bel o susuko sa mga mananamba niya na para bang sumusuko sa pangunahing diyos na iyon ng daigdig.​—Jer 51:44;