Sa Kasulatan, ang mga salitang “pagkakautang [o, utang]” at “may utang” ay ginagamit din may kaugnayan sa mga obligasyon na hindi resulta ng panghihiram.

Dahil sa obligasyon niyang ipangaral “ang mabuting balita,” tinukoy ng apostol na si Pablo ang kaniyang sarili bilang “may utang” sa lahat ng tao. (Ro 1:14, 15)