3, 4. (a) Anong utos ang ibinigay ng Diyos kina Adan at Eva? (b) Gaano kahalaga ang pagsunod sa utos na iyon?

³ Bagaman maaari silang mabuhay magpakailanman, hindi imortal sina Adan at Eva. Para patuloy silang mabuhay, kailangan nilang huminga, uminom, matulog, at kumain. Pero mas mahalaga kaysa sa mga ito ang kaugnayan nila kay Jehova, ang Tagapagbigay-Buhay. (Deut. 8:3) Kailangan nilang tanggapin ang patnubay ng Diyos para patuloy silang mabuhay. Nilinaw ito ni Jehova kay Adan bago pa niya lalangin si Eva. Paano? “Ang Diyos na Jehova ay nag-utos din sa tao ng ganito: ‘Mula sa bawat punungkahoy sa hardin ay makakakain ka hanggang masiyahan. Ngunit kung tungkol sa punungkahoy ng pagkakilala ng mabuti at masama ay huwag kang kakain mula roon, sapagkat sa araw na kumain ka mula roon ay tiyak na mamamatay ka.’”​—Gen. 2:16, 17.

⁴ Ang “punungkahoy ng pagkakilala ng mabuti at masama” ay sumasagisag sa karapatan ng Diyos na magtakda kung ano ang mabuti at kung ano ang masama. Siyempre, may alam na si Adan tungkol sa kung ano ang mabuti at masama; nilalang siya ayon sa larawan ng Diyos at mayroon siyang budhi. Ang puno ay magsisilbing paalala kina Adan at Eva na lagi nilang kailangan ang patnubay ni Jehova. Kung kakain sila ng bunga nito, mangangahulugan iyon na ayaw nilang magpasakop sa Diyos, at napakalaking kapahamakan ang idudulot nito sa kanila at sa magiging mga supling nila. Ipinakikita ng parusang kalakip ng utos ng Diyos kung gaano kaseryoso ang paglabag dito.

⁷ Sinabi ng Diyos kay Adan: “Sa araw na kumain ka mula [sa punungkahoy ng pagkakilala ng mabuti at masama] ay tiyak na mamamatay ka.” Maaaring inisip ni Adan na ang “araw” na iyon ay isang 24-oras na araw. Matapos niyang labagin ang utos ng Diyos, baka inaasahan niyang mamamatay siya bago lumubog ang araw. “Sa mahanging bahagi ng araw,” kinausap ni Jehova ang mag-asawa. (Gen. 3:8) Nilitis niya sila, wika nga; pinakinggan niya ang kanilang panig. (Gen. 3:9-13) Pagkatapos, sinentensiyahan niya ang mga nagkasala. (Gen. 3:14-19) Kung pinatay niya sina Adan at Eva noon mismong sandaling iyon, mabibigo ang nilayon niya para sa kanila at sa kanilang mga supling. (Isa. 55:11) Bagaman hinatulan niya silang mamatay at nagsimula agad ang mga epekto ng kasalanan, pinahintulutan niya sina Adan at Eva na magkaroon ng mga anak na makikinabang sa iba pang mga paglalaan niya. Sa paningin ng Diyos, namatay sina Adan at Eva noong araw na magkasala sila, at namatay nga sila bago matapos ang isang “araw” na binubuo ng 1,000 taon.​—2 Ped. 3:8.