“May isang taong mayaman,” ang sabi ni Jesus, “na nagsusuot ng damit na purpura at lino, at araw-araw siyang nagpapakasasa sa karangyaan. Pero may isang pulubi na nagngangalang Lazaro na laging dinadala noon sa pintuang-daan niya; punô ito ng sugat at gusto nitong kainin ang mga nahuhulog mula sa mesa ng taong mayaman. Kahit ang mga aso ay lumalapit sa pulubi at hinihimod ang mga sugat niya.”—Lucas 16:19-21.

Ano ang tingin ng mayayaman at mayayabang na lider na ito sa mahihirap at ordinaryong mga tao? Hinahamak nila ang mga ito at tinatawag na ‛am ha·’aʹrets, o mga tao ng lupain, na walang alam sa Kautusan at hindi kailangang turuan. (Juan 7:49) Sa kanila lumalarawan ang “pulubi na nagngangalang Lazaro,” na gutóm at gustong “kainin ang mga nahuhulog mula sa mesa ng taong mayaman.” Gaya ni Lazaro na punô ng sugat, ang ordinaryong mga tao ay pinandidirihan, na para bang may sakit sila sa espirituwal.