Ang pagtugon ni Jesus sa pagkamatay ni Lasaro ay nagsisiwalat ng isang napakalumanay na katangian ng Anak ng Diyos. Ang kaniyang matinding damdamin sa okasyong ito ay malinaw na nagpapakita ng kaniyang matinding hangarin na buhayin ang mga patay. Ating mababasa: “Si Maria nga, pagdating niya sa kinaroroonan ni Jesus at pagkakita sa kaniya, ay nagpatirapa sa kaniyang paanan, na sinasabi sa kaniya: ‘Panginoon, kung ikaw sana’y narito, disin sana’y hindi namatay ang aking kapatid.’ Nang makita nga ni Jesus na siya’y tumatangis at gayundin ang mga Judiong nagsisitangis na kasama niyang dumating, naghinagpis siya sa espiritu at nagulumihanan; at kaniyang sinabi: ‘Saan ninyo siya inilagay?’ Sinabi nila sa kaniya: ‘Panginoon, halika at tingnan mo.’ Tumangis si Jesus. Sinabi nga ng mga Judio: ‘Tingnan ninyo, anong laki ng pagmamahal niya sa kaniya!’ ”​—Juan 11:32-36.

Ang pananalitang isinaling “nagulumihanan” ay galing sa isang salitang Griego (ta·rasʹso) na nagpapakita ng kaligaligan. Sang-ayon sa The New Thayer’s Greek-English Lexicon of the New Testament, ito’y nangangahulugan na “pangyarihin na ang isa’y magkaroon ng panloob na pagkaligalig, . . . pangyarihin na magkaroon ng malaking kalungkutan o kapighatian.” Ang pananalitang “tumangis” ay galing sa isang pandiwang Griego (da·kryʹo) na ang ibig sabihin ay “lumuha, tumangis nang tahimik.” Ito ay kabaligtaran ng ‘pagtangis’ ni Maria at ng mga Judiong kasama niya, na binanggit sa Juan 11:33. Doon ang salitang Griego (galing sa klaiʹo) na ginamit ay nangangahulugan na tumangis nang naririnig o nang malakas.d