TAMPOK NA PAKSA | ANG DIGMAAN NA BUMAGO SA DAIGDIG

Ang Tunay na Salarin sa Likod ng Digmaan at Pagdurusa

Noong Nobyembre 11, 1918, natapos ang Digmaang Pandaigdig I. Nagsara ang mga negosyo, at nagsayawan ang mga tao sa lansangan. Pero hindi nagtagal ang pagsasaya. Isa pang banta—na mas nakamamatay kaysa sa machine gun—ang kaagad na sumunod sa digmaang pandaigdig.

Sinalakay ng nakamamatay na salot na tinatawag na trangkaso Espanyola ang mga lugar ng digmaan sa Pransiya noong Hunyo 1918. Di-nagtagal, napatunayang talagang nakamamatay ang virus na ito. Halimbawa, sa loob lang ng ilang buwan, mas maraming sundalong Amerikano sa Pransiya ang napatay nito kaysa sa napatay ng baril ng kaaway. At nang matapos ang digmaan, mabilis na kumalat ang trangkaso sa buong daigdig dahil dala-dala ito ng mga sundalong nagbalik sa kanilang bansa.

Nagkaroon din ng taggutom at problema sa ekonomiya pagkatapos ng digmaan. Ang kalakhang bahagi ng Europa ay nagutom nang matapos ang digmaan noong 1918. Noong 1923, ang pera ng Germany ay nawalan ng halaga. Pagkalipas ng anim na taon, bumagsak ang ekonomiya ng buong daigdig. At sa wakas, noong 1939, nagsimula ang ikalawang digmaang pandaigdig—sa ilang paraan ay karugtong lang ng unang digmaang pandaigdig. Ano ang nasa likod ng sunud-sunod na kapahamakang ito?

ANG TANDA NG MGA HULING ARAW

Ipinakikita sa atin ng hula sa Bibliya kung ano ang nasa likod ng ilang makasaysayang pangyayari, at totoo ito lalo na kung tungkol sa Digmaang Pandaigdig I. Inihula ni Jesu-Kristo ang isang panahon kung kailan ang “bansa ay titindig laban sa bansa” at lalaganap sa buong lupa ang kakapusan sa pagkain at mga salot. (Mateo 24:3, 7; Lucas 21:10, 11) Sinabi niya sa kaniyang mga alagad na ang gayong mga kalamidad ay magiging tanda ng mga huling araw. Higit pang impormasyon ang nasa aklat ng Apocalipsis, na nag-uugnay ng mga kaabahan sa lupa sa isang digmaan sa langit.—Tingnan ang kahon na “Digmaan sa Lupa at Digmaan sa Langit.”

Inilalarawan din ng aklat na iyon ng Bibliya ang apat na mangangabayo, kung minsan ay tinatawag itong apat na mangangabayo ng Apocalipsis. Tatlo sa mangangabayong ito ang lumalarawan sa mga kasakunaang naunang binanggit ni Jesus—digmaan, taggutom, at salot. (Tingnan ang kahon na “Kumikilos Na Nga ba ang Apat na Mangangabayo?”) Maliwanag, ang unang digmaang pandaigdig ay pasimula ng isang panahon ng kahirapan na nararanasan hanggang sa ngayon. At isinisiwalat ng Bibliya na si Satanas ang pasimuno nito. (1 Juan 5:19) Mapahihinto ba ang kaniyang kapangyarihan?

Tinitiyak din sa atin ng aklat ng Apocalipsis na si Satanas ay mayroon na lamang “maikling yugto ng panahon.” (Apocalipsis 12:12) Kaya galit na galit siya at nagdudulot ng matinding kaabahan dito sa lupa. Pero sa katulad na paraan, ang mga problemang nakikita natin ay patotoo na paubos na ang panahon ni Satanas.

SISIRAIN ANG MGA GAWA NG DIYABLO

Ang Digmaang Pandaigdig I ay isa ngang malaking pagbabago sa kasaysayan. Ito ang pasimula ng isang panahon ng malawakang digmaan, pagsiklab ng mga rebolusyon, at kawalan ng tiwala sa mga pinunong tao. Maliwanag na patotoo rin ito na pinalayas na si Satanas sa langit. (Apocalipsis 12:9) Ang di-nakikitang pinunong ito ng sanlibutan ay kumikilos na parang malupit na diktador dahil alam niyang biláng na ang kaniyang mga araw. Kapag natapos na ang mga araw na iyon, magwawakas na rin ang paghihirap na nagsimula noong Digmaang Pandaigdig I.

Sa liwanag ng hula sa Bibliya, may dahilan ka para magtiwala na malapit nang “sirain [ni Jesu-Kristo, ang ating Hari sa langit] ang mga gawa ng Diyablo.” (1 Juan 3:8) Ipinananalangin na ng milyun-milyon ang pagdating ng Kaharian ng Diyos. Ikaw rin ba? Dahil sa Kahariang iyon, makikita ng mga tapat na nangyayari sa lupa ang kalooban ng Diyos—hindi ang kay Satanas. (Mateo 6:9, 10) Sa ilalim ng Kaharian ng Diyos, hindi na kailanman magkakaroon ng digmaang pandaigdig—o anumang digmaan! (Awit 46:9) Alamin ang tungkol sa Kahariang iyon at saksihan ang panahon kapag umiral na ang kapayapaan sa buong lupa!—Isaias 9:6, 7.

Digmaan sa Lupa at Digmaan sa Langit

Mga 19 na siglo bago sumiklab ang Digmaang Pandaigdig I, inalok ni Satanas kay Jesus ang “lahat ng mga kaharian ng sanlibutan.” (Mateo 4:8, 9) Tinanggihan ni Jesus ang tuksong iyon, at nang maglaon ay inilarawan niya ang Diyablo bilang “ang tagapamahala ng sanlibutan.” (Juan 14:30) Isinulat pa ni apostol Juan na “ang buong sanlibutan ay nasa kapangyarihan ng isa na balakyot.”—1 Juan 5:19.

Kung may napakalaking kapangyarihan si Satanas na Diyablo sa sanlibutan, hindi ba makatuwirang isipin na may pananagutan din siya sa unang digmaang pandaigdig at sa mga resulta nito? Iniuugnay ng aklat ng Apocalipsis kay Satanas ang mga kalamidad na dinanas ng lupa mula noong 1914. Narito ang maikling sumaryo ng mga pangyayari na inilalarawan sa Apocalipsis kabanata 12:

Talata 7 Sumiklab ang digmaan sa langit sa pagitan ni Miguel (si Jesu-Kristo) at ng dragon (si Satanas).
Talata 9 Inihagis sa lupa ang Diyablo, “na siyang nagliligaw sa buong tinatahanang lupa.”
Talata 12 “Sa aba ng lupa at ng dagat, sapagkat ang Diyablo ay bumaba na sa inyo, na may malaking galit, sa pagkaalam na mayroon na lamang siyang maikling yugto ng panahon.”

Ipinakikita ng kronolohiya sa Bibliya at ng mga pangyayari sa daigdig na ang digmaang ito sa langit ay nangyari pagkatapos maitatag ang Kaharian ng Diyos sa langit noong 1914.a Kaya nagkaroon ng digmaan sa lupa at ng digmaan sa langit noong mahalagang taóng iyon.

a Tingnan ang kabanata 8 ng aklat na Ano ba Talaga ang Itinuturo ng Bibliya? na inilalathala ng mga Saksi ni Jehova.

Kumikilos Na Nga ba ang Apat na Mangangabayo?

Ang kabayong puti, na ang nakasakay ay isang hari sa langit. Ang Hari, si Jesu-Kristo mismo, ang isa na sumasakay alang-alang sa katuwiran. (Awit 45:4) Ang kaniyang unang atas ay palayasin sa langit si Satanas at ang mga demonyo nito.—Apocalipsis 6:2; 12:9.

Ang kabayong kulay-apoy, na ang nakasakay ay may awtoridad na “mag-alis ng kapayapaan mula sa lupa.” (Apocalipsis 6:4) Mula noong 1914, patuloy na sinasalot ng digmaan ang sangkatauhan. Pagkalipas lamang ng 21 taon matapos ang Digmaang Pandaigdig I, sumiklab ang ikalawang digmaang pandaigdig na pumatay ng mas maraming tao. Ayon sa isang pagtantiya, mga 60 milyon ang namatay noong Digmaang Pandaigdig II. Mula noong 1945, nagkaroon ng maliliit na digmaan ngunit kasinlupit din nito. Tinataya ng ilang istoryador na mahigit sandaang milyon ang nasawi sa mga digmaan noong ika-20 siglo.

Ang kabayong itim, na ang nakasakay ay may timbangan sa kaniyang kamay na lumalarawan sa taggutom. (Apocalipsis 6:5, 6) Noong unang digmaang pandaigdig, hinarang ng puwersang Allied ang tulong at pagkain, kaya 750,000 ang namatay sa Germany dahil sa gutom. Mahigit dalawang milyong Ruso ang namatay sa gutom noong 1921, at naranasan din ito sa iba pang bansa. Lahat-lahat, tinatayang 70 milyon ang namatay sa taggutom noong ika-20 siglo. Taun-taon, mahigit tatlong milyong bata na wala pang limang taon ang namamatay pa rin dahil sa malnutrisyon.

Ang kabayong maputla, na ang nakasakay ay nagdadala ng kamatayan sa pamamagitan ng nakamamatay na salot. (Apocalipsis 6:8) Ang unang malaking salot noong ika-20 siglo ay ang trangkaso Espanyola. Iba-iba ang naitalang bilang, ngunit sinasabi ng isang pagtantiya na ang trangkasong ito ay kumitil ng mga 50 milyong tao. “Ang pangglobong epidemyang ito ay isa sa pinakamatinding salot sa kasaysayan,” ayon sa aklat na Man and Microbes. “Kahit ang bubonic plague ay hindi pumatay ng napakaraming tao sa loob ng maikling panahon.” Ang iba pang nakahahawang sakit na bulutong, malarya, at tuberkulosis ang naging dahilan ng kamatayan ng daan-daang milyon noong ika-20 siglo.