Nang sumunod na mga buwan, nasiraan ng loob si Hitoshi habang naghahanap ng trabaho. Minsan, sa isang interbyu sa trabaho, binanggit ni Hitoshi na hindi niya kayang mandaya. Sumagot ang nag-iinterbyu, “Kakaiba naman ang pananaw mo!” Pinatibay-loob ng mga kapamilya at kaibigan si Hitoshi na manindigan sa pagiging tapat, pero nagkaroon pa rin siya ng pag-aalinlangan. Halimbawa, nasabi niya, “Tama kayang nanindigan ako sa aking paniniwala?”

Pinatutunayan ng karanasan ni Hitoshi na hindi lahat ay nagpapahalaga sa katapatan. Sa katunayan, isa pa nga itong kalugihan para sa ilan, lalo na sa negosyo. “Napalilibutan ako ng mga taong di-tapat,” ang sabi ng isang babaeng nagtatrabaho sa South Africa, “at kung minsan, matindi ang panggigipit na maging gaya nila.”

Ang isang anyo ng kawalang-katapatan na napakalaganap sa ngayon ay ang pagsisinungaling. Sa nakalipas na ilang taon, natuklasan sa isang pag-aaral na isinagawa ni Robert S. Feldman, isang sikologo sa University of Massachusetts Amherst, na 60 porsiyento ng mga adulto ang nagsisinungaling nang minsan sa 10-minutong pag-uusap. “Nakakagulat ito,” ang sabi ni Feldman. “Hindi namin inaasahan na sa araw-araw, magiging pangkaraniwan na lang sa buhay ng tao ang pagsisinungaling.” Hindi ba kakatwang isipin na galít na galít ang mga tao sa mga sinungaling, pero karamihan sa kanila ay nagsisinungaling din?

Bakit karaniwan na lang sa ngayon ang pagsisinungaling, pagnanakaw, at iba pang anyo ng kawalang-katapatan? Paano naaapektuhan ng kawalang-katapatan ang lipunan sa pangkalahatan? Mas mahalaga, paano natin maiiwasang masangkot sa di-tapat na mga gawain?

Sang-ayon ka ba riyan? Gaya ni Samantha, lahat tayo ay napapaharap sa mahihirap na sitwasyon paminsan-minsan. Sa mga sitwasyong nasusubok ang ating katapatan, makikita sa reaksiyon natin kung anong mga pamantayan ang lubhang pinahahalagahan natin. Halimbawa, kung mas mahalaga sa atin na huwag mapahiya, baka isipin natin na mas mabuti nang maging di-tapat. Kaso, kapag nalaman ng iba ang totoo, kadalasan nang hindi maganda ang resulta nito. Isaalang-alang ang sumusunod.

KAWALANG-KATAPATAN—SUMISIRA NG TIWALA

Sa anumang ugnayan, mahalaga ang pagtitiwala. Kapag ang dalawang tao ay may tiwala sa isa’t isa, panatag sila at palagay ang kanilang loob. Pero ang tiwala ay hindi nabubuo sa loob lang ng magdamag. Nabubuo ito kapag gumugugol sila ng panahon na magkasama, anupat nag-uusap nang tapat at hindi nagiging makasarili. Pero minsang hindi ka maging tapat, masisira na ang pagtitiwala. At kapag nasira na ito, mahirap na itong ibalik.

Naging biktima ka na ba ng kawalang-katapatan ng isa na itinuturing mong kaibigan? Kung oo, ano ang nadama mo? Malamang na nasaktan ka, baka nga pakiramdam mo ay niloko ka. Natural lang naman iyan. Talagang sinisira ng kawalang-katapatan ang pundasyon ng matalik na pagkakaibigan.

KAWALANG-KATAPATAN—NAKAHAHAWA

Natuklasan sa isang pag-aaral na ginawa ni Robert Innes, propesor ng economics sa University of California, na “ang kawalang-katapatan ay talagang nakahahawa.” Kaya ang kawalang-katapatan ay maitutulad sa virus—kapag lagi mong nakakasama ang isang taong mandaraya, mas malamang na “mahawa” ka sa kaniya.

Paano mo maiiwasang matulad sa mga taong di-tapat? Matutulungan ka ng Bibliya. Pakisuyong tingnan ang ilang simulain sa Bibliya.

Sa Bibliya, ang salitang Griego na isinasalin kung minsan na “katapatan” ay literal na nangangahulugang “isang bagay na likas na mabuti.” Maaari din itong mangahulugan ng pagiging maganda pagdating sa moral.

Sineseryoso ng mga Kristiyano ang pananalita ni apostol Pablo: “Nais naming gumawi nang matapat sa lahat ng bagay.” Ano ang sangkot dito?

PAKIKIPAGPUNYAGI SA SARILI

Karamihan ay nananalamin tuwing umaga bago lumabas ng bahay. Bakit? Gusto kasi nilang makita sila sa kanilang pinakamagandang hitsura. Pero may mas mahalaga pa kaysa sa magagandang damit o ayos ng buhok. Oo, ang ating panloob na pagkatao ay puwedeng makadagdag o makabawas sa ating panlabas na kagandahan.

Sinasabi ng Salita ng Diyos na may tendensiya tayong gumawa ng masama. “Ang hilig ng puso ng tao ay masama magmula sa kaniyang pagkabata,” ang sabi ng Genesis 8:21. Kaya para maging tapat, dapat nating labanan ang ating likas na hilig na magkasala. Malinaw na inilarawan ni apostol Pablo ang pakikipagpunyagi niya laban sa kasalanan, sa pagsasabi: “Tunay ngang nalulugod ako sa kautusan ng Diyos ayon sa aking pagkatao sa loob, ngunit nakikita ko sa aking mga sangkap ang isa pang kautusan na nakikipagdigma laban sa kautusan ng aking pag-iisip at dinadala akong bihag sa kautusan ng kasalanan na nasa aking mga sangkap.”—Roma 7:22, 23.

Halimbawa, kapag inuudyukan tayo ng ating puso na gumawa ng masama at natutukso tayong maging di-tapat, puwede nating tanggihan ito. Maaari pa rin nating piliing gawin ang tama. Kapag pinipili nating tanggihan ang masamang kaisipan, makapananatili tayong tapat kahit napaliligiran tayo ng mga taong di-tapat.

PUWEDE KANG MAGTAGUMPAY

Para maging tapat, kailangang mataas ang ating pamantayang moral. Ngunit nakalulungkot, inuubos ng marami ang kanilang panahon sa pag-iisíp tungkol sa personal nilang ‘hitsura’ sa halip na sa kanilang pamantayang moral. Dahil dito, ipinagmamatuwid nila ang ginagawa nilang kawalang-katapatan basta pabor sa kanilang sitwasyon. Ganito ang sabi ng aklat na The (Honest) Truth About Dishonesty: “Nandaraya tayo hanggang sa punto na tapat pa rin ang tingin natin sa ating sarili.” May mapananaligang pamantayan ba na tutulong sa atin na magpasiya kung aling mga bagay ang maituturing na kawalang-katapatan? Mayroon.

Milyon-milyon sa buong mundo ang naniniwala na mailalaan iyan ng Bibliya. Wala itong kaparis pagdating sa pamantayang moral. (Awit 19:7) Ang Bibliya ay nagbibigay ng mapananaligang patnubay sa mga bagay na gaya ng buhay pampamilya, trabaho, moralidad, at espirituwalidad. Subók na ito. Ang mga kautusan at simulain nito ay kapit sa lahat ng bansa, lahi, tribo, at bayan. Kung babasahin natin ang Bibliya, bubulay-bulayin ang sinasabi nito, at ikakapit ang payo nito, masasanay natin ang ating puso na maging tapat at matuwid.

Pero higit pa sa pagkakaroon ng tumpak na kaalaman tungkol sa Bibliya ang kailangan para mapagtagumpayan ang kawalang-katapatan. Nabubuhay kasi tayo sa isang mundong napakababa ng moral na gumigipit sa atin na tanggapin ang maling mga pamantayan nito. Kaya kailangan nating hingin sa panalangin ang tulong ng Diyos. (Filipos 4:6, 7, 13) Sa paggawa nito, magkakaroon tayo ng lakas ng loob na manindigan sa kung ano ang tama at maging tapat sa lahat ng bagay.

MGA PAKINABANG NG PAGIGING TAPAT

Si Hitoshi, na nabanggit sa unang artikulo, ay nagkaroon ng magandang reputasyon bilang tapat na manggagawa. Nagtatrabaho siya ngayon sa isang amo na nagpapahalaga sa kaniyang katapatan. “Nagpapasalamat ako,” ang sabi ni Hitoshi, “na nakahanap ako ng trabaho kung saan napananatili ko ang isang malinis na budhi.”

Totoo rin ito sa iba. Tingnan ang ilan na nakinabang dahil sa pagsunod sa simulain ng Bibliya na “gumawi nang matapat sa lahat ng bagay.”

• Malinis na Budhi

  

  “Huminto ako sa pag-aaral sa edad na 13 at nagtrabaho kasama ng mga magnanakaw. Kaya 95 porsiyento ng kinikita ko ay galing sa masamang paraan. Nang maglaon, nag-asawa ako, at kami ng mister ko ay nakipag-aral ng Bibliya sa mga Saksi ni Jehova. Natutuhan namin na kinapopootan ng Diyos na Jehovaa ang di-tapat na mga gawain, kaya nagpasiya kaming baguhin ang aming buhay. Noong 1990, inialay namin ang aming buhay kay Jehova at nabautismuhan bilang mga Saksi ni Jehova.”—Kawikaan 6:16-19.

  “Dati, ang bahay ko ay punô ng mga nakaw na gamit, pero hindi na ngayon; kaya malinis na ang budhi ko. Kapag naaalaala ko noong hindi pa ako tapat, nagpapasalamat ako na napakamaawain ni Jehova. Ang sarap matulog sa gabi dahil alam kong nalulugod sa akin ngayon si Jehova.”—Cheryl, Ireland.

  

  “Nang malaman ng boss ko na tinanggihan ko ang suhol mula sa isang potensiyal na kliyente, sinabi niya sa akin: ‘Talagang tinuruan ka ng iyong Diyos na maging mapagkakatiwalaan! Isa ka ngang pagpapala sa ating kompanya.’ Dahil tapat ako sa lahat ng bagay, mayroon akong malinis na budhi sa harap ng Diyos na Jehova. Natutulungan ko rin ang aking pamilya at ang iba pa na gayon din ang gawin.”—Sonny, Hong Kong.

• Kapayapaan ng Isip

  

  “Isa akong executive assistant sa isang internasyonal na bangko. Sa trabahong ito, mas mahalaga ang maging mayaman kaysa sa maging tapat. Ang pananaw ng karamihan ay, ‘Ano’ng masama sa kaunting pandaraya kung yayaman ka naman at makatutulong ito sa ekonomiya?’ Pero sa pagiging tapat, may kapayapaan ako ng isip. Determinado akong manatiling tapat anuman ang ibunga nito. Alam ng mga boss ko na hindi ako magsisinungaling sa kanila o para sa kanila.”—Tom, United States.

• Paggalang sa Sarili

  

  “Kinukumbinsi ako ng supervisor ko na magsinungaling tungkol sa ilang suplay na nawawala sa trabaho, pero tumanggi ako. Nang matuklasan kung sino talaga ang mga nagnakaw, pinasalamatan ako ng aking boss dahil naging tapat ako. Kailangan ang lakas ng loob para maging tapat sa isang di-tapat na daigdig. Pero makukuha mo naman ang tiwala at respeto ng iba.”—Kaori, Japan.

Malinis na budhi, kapayapaan ng isip, at paggalang sa sarili—mga pakinabang na nagpapatunay na talagang sulit na maging tapat. Sang-ayon ka ba?