-
PanalanginNangangatuwiran Mula sa Kasulatan
-
-
Kung May Magsasabi—
‘Manalangin muna tayo, saka kayo magpaliwanag’
Maaari kayong sumagot: ‘Ikinagagalak kong malaman na kayo’y isang taong nagpapahalaga sa panalangin. Ang mga Saksi ni Jehova din naman ay palagiang nananalangin. Subali’t may sinabi si Jesus tungkol sa kung kailan at kung paano dapat manalangin na maaaring bago sa inyong pandinig. Alam ba ninyo na sinabihan niya ang kaniyang mga alagad na huwag manalangin sa madla sa layuning makita ng iba na sila’y mga taong banal at mapagdasal? . . . (Mat. 6:5)’ Pagkatapos ay maaaring idagdag: ‘Pansinin ang sinabi niyang dapat nating pagkaabalahan at kung ano ang dapat unahin sa ating mga panalangin. Ito ang nais ko sanang ipakipag-usap sa inyo. (Mat. 6:9, 10)’
O maaari ninyong sabihin: ‘Alam kong ginagawa iyan ng mga kinatawan ng ilang mga relihiyon. Nguni’t hindi ito ginagawa ng mga Saksi ni Jehova, sapagka’t inutusan ni Jesus ang kaniyang mga alagad na mangaral sa ibang paraan. Sa halip na sabihing, “Pagpasok ninyo sa bahay, manalangin muna kayo,” pansinin ang sinabi niya, gaya ng mababasa dito sa Mateo 10:12, 13. . . . At tingnan ninyo dito sa Mat 10 bersikulo 7 kung ano ang dapat nilang pag-usapan. . . . Papaano matutulungan ng Kahariang iyan ang mga taong tulad natin? (Apoc. 21:4)’
-
-
PananampalatayaNangangatuwiran Mula sa Kasulatan
-
-
Pananampalataya
Kahulugan: “Ang pananampalataya ay siyang tiyak na pag-asa sa mga bagay na hinihintay, ang maliwanag na patotoo ng mga katunayang hindi nakikita.” (Heb. 11:1) Ang tunay na pananampalataya ay hindi ang pagiging mapaniwalain, alalaong baga’y, ang pagiging handang maniwala sa isang bagay na walang matatag na katibayan o dahil lamang sa gusto ng isa na maniwala dito. Ang tunay na pananampalataya ay nangangailangan ng saligan o batayang kaalaman, kabatiran sa ebidensiya, at pati na ng taos-pusong pagpapahalaga sa kung ano ang ipinakikita ng ebidensiya. Kaya, bagaman imposibleng magkaroon ng tunay na pananampalataya kung walang tumpak na kaalaman, sinasabi ng Bibliya na “sa pamamagitan ng puso” ang isa ay nananampalataya.—Roma 10:10.
Bakit maraming tao ang walang pananampalataya?
Ang pananampalataya ay isang bunga ng espiritu ng Diyos, at malugod na ibinibigay ng Diyos ang kaniyang espiritu sa mga naghahanap nito. (Gal. 5:22; Luc. 11:13) Kaya ang mga taong
-