Pagbisita sa Kazakhstan

ANG mga Kazakh ay karaniwan nang namumuhay bilang mga nomad, o nagpapalipat-lipat ng lugar. Hanggang sa ngayon, dinadala pa rin ng ilang pastol na Kazakh ang kanilang mga kawan sa iba’t ibang pastulan depende sa panahon. Kapag tag-araw, pumupunta sila sa matataas at malalamig na pastulan. At kapag malapit na ang taglamig, dinadala na nila ang kanilang mga kawan sa mababa at maiinit na kapatagan.

Ang ilang Kazakh naman ay naninirahan sa mga lunsod. Pero makikita sa marami nilang mga tradisyon, pagkain, at handicraft ang paraan ng pamumuhay ng kanilang mga ninuno bilang mga nomad. Ang mga Kazakh ay may mayamang pamanang mga tula, awit, at musika na tinutugtog gamit ang lokal na mga instrumento.

Ang yurt—naililipat na bahay ng mga nomad— ay naging simbolo ng taong may paggalang sa kalikasan. Mas gusto pa rin ng mga pastol ang yurt, at kapag may mga okasyon, kadalasang ginagamit ito ng mga Kazakh na nakatira sa lunsod. Komportableng tuluyan din ng turista ang mga yurt. Sa loob ng yurt, makikita ang iba’t ibang kasanayan ng mga babaeng Kazakh pagdating sa pagbuburda, paghahabi, at paggawa ng mga karpet.

Mahalaga sa mga Kazakh na taganayon ang kanilang mga kabayo. May mga 21 salitang Kazakh para sa kabayo, na bawat isa ay may sariling kahulugan. Mayroon ding mahigit 30 salita at pananalita para ilarawan ang kulay ng balahibo ng kabayo. Ang isang matikas na kabayo ay itinuturing na isang mamahalin at mahalagang regalo. Sa mga nayon, ang mga lalaki ay tinuturuan nang mangabayo kahit bata pa.

Ang karaniwang pagkain ng mga Kazakh ay laging may kasamang karne at hindi maanghang. Kasama sa kanilang paboritong inumin ang koumiss, na gawa sa gatas ng kabayo at sinasabing maganda sa kalusugan, at ang makrema at maasim-asim na shubat, na gawa naman sa gatas ng kamelyo.

Ang tanggapang pansangay ng mga Saksi ni Jehova sa Almaty ay bukás para sa mga tour.