İtaat Etmek Ne Derece Önemlidir?
1 “İtaat” kelimesi birçok insan için usanç vericidir. Özellikle bugün herkesin bağımsızlık ve hürriyet aradığı bir dünyada bu durum bir gerçektir. İnsanlar, kendi başlarına hareket etmekten memnun olurlar. Gençler çoğu defa itaat etmenin kendilerini alçaltacağını düşünürler. Fakat hayat yalnız itaat ettiğimiz sürece başlayıp devam eder. Nasıl mı? Şu şekilde; Yaşamağa devam edebilmek için yerçekimi, neden ve sonuç, metabolizma ve benzerî yaratılış kanunlarına itaat etmeliyiz.
2 Toplumun düzenli bir şekilde işleyebilmesi için önemli olan sadece yaratılış kanunlarına itaat etmek değildir, aynı zamanda insanların yapmış oldukları kanunlara itaat etmek de bizim yararımızadır. Anarşistler tüm kanunları ortadan kaldırmak isterler. Fakat bundan ne büyük tehlikeler ve karışıklıklar ortaya çıkar. Bir örnek olarak, sadece basit bir mesele olan trafik işaretleri ve vasıta sürücülerinin itaati meselesini ele alalım. Köşe başlarında trafik işaretlerine itaatsizlik yüzünden ortaya çıkan büyük karışıklığı her gün görmüyor muyuz? Şüphesiz görüyoruz. Aynı zamanda, sadece sürücülerin trafik kurallarına itaat etmemeleri yüzünden her gün trafik kazalarında acaba kaç kişi canını kaybediyor?
3 Ya da, bir senfoni orkestrasında çalan müzisyenleri gözümüzün önüne getirelim. Eğer onlar şeflerine itaat etmezlerse, acaba ne olur? Şefleri bir dâhi olabilir. Fakat eğer müzisyenleri ona itaat etmezlerse onun dâhiliği ne işe yarar? Müzisyenler, şeflerine, notalara ve bölümlerindeki baş müzisyene itaat etmenin önemini gayet iyi bilirler. Onlar sadece bir ekip olarak başarı kazanabilirler ve bu da itaat gerektirir.
4 O halde, ‘adımlarımız için çerağ’ olan Tanrı’nın Sözü Mukaddes Kitabın da itaatin önemini kuvvetle belirtmesine şaşmamalıyız. (Mezm. 119:105) Gerçekten Mukaddes Kitapta “itaat” kelimesi değişik şekillerde 160 defa geçer. Ayrıca Tanrı’nın emirlerine, kanunlarına, tanzimlerine, adlî kararlarına ve yönetmeliklerine değinen terimlerle de yüzlerce defa karşılaşırız. Bütün bunlar Yehova Tanrı’yı sevenlerden itaat talep eder. Tekvin’in ilk bapları da, dünyada çektiğimiz tüm sıkıntıların, Tanrı’ya itaatsizlikleri nedeniyle ilk ana-babamızın yüzünden başımıza geldiğini bize anlatmaktadır.—Tekv. 2:17; 3:11-19.
5 Bütün bunlardan şunu öğreniyoruz: İnsan toplumunda düzen, uyum ve başarı olması için işbirliği olmalıdır ve işbirliği de belirli derecede itaat gerektirir. Fakat bu durumda daima karşımıza şu büyük soru çıkmaktadır: “Emirleri veren kimdir ve buna kim itaat etmelidir?” Yeri ve üzerindeki insanları yarattığından Tanrı’nın, emir vermek üzere ilk hakka sahip olması ve ona itaat etmemiz gerekmesi doğaldır. O aynı zamanda, bazılarına emretme hakkını verebilir ve başkalarından onlara itaat etmelerini talep edebilir.
6 Böyle Tanrı, ‘Rabde makbul olduğu için,’ çocukların her şeyde ana-babalarına itaat etmelerini emretmiştir. (Kol. 3:20) Ana-babalarına oranla tecrübesi, hikmeti, eğitim ve öğrenimi az olan çocukların bunu yapmaları şüphesiz kendi yararlarınadır. Öte yandan, ana-babalar, eğer çocuklar itaat etmezlerse, onlara karşı görevlerini nasıl yerine getirebilirler? Eğer müzisyenler itaat etmezlerse, bir orkestranın şefi ne yapabilir?
7 Tabiî insanların yaptıkları faaliyetlerin, Tanrı’nın, fertlerden itaat talep ettiği başka alanlar da vardır. Meselâ, sulh, uyum ve mutluluk olması için evlilik ilişkilerinde itaat talep edilmektedir. (Efes. 5:21-23) Vatandaşlar, adaletin hüküm sürmesi için hükümetlerine itaat etmelidirler. (Rom. 13:1-7) Hizmetçiler ve işçiler, işlerini yerine getirebilmek için efendilerine veya işverenlerine itaat göstermelidirler. (Efes. 6:5-8) Aynı zamanda cemaatin fertleri de, tüm cemaatin ortak yararına, nazırlara veya ihtiyarlara itaat etmelidirler. (İbr. 13:17) Tabiî ki, bütün bu itaatler nispîdir, yani Tanrı’nın emirlerine karşı çıkmadıkları sürece gösterilirler.—Res. İşl. 5:29.
8 O halde ister beğenelim ister beğenmeyelim, tüm hakikî Hıristiyanları için itaat önemli bir rol oynar. Yehova’nın itaat meselesine ne kadar ciddî gözle baktığı İsraillilerin ilk kralı Saul’un örneğinden görülebilir. Ona, İsraillilere çölde iken saldırdıkları için, Amelek kavmini ve onların tüm mallarını yok etmesi talimatı verilmişti. (I. Sam. 15:1-9) Fakat, Saul, Tanrı’nın talimatına zıt olarak, Amelekilerin kralını ve sürüsünü yok etmemişti. Bunun için de, sürüyü kurban verme amacıyle sağ bıraktığını söylerek bahane ileri sürmüştü. Fakat peygamber Samuel ona şunları demişti: “İtaat etmek kurbandan, ve dinlemek koçların iç yağından daha iyidir .... Mademki Yehova’nın (YD) sözünü reddettin, o da seni kırallıktan reddetti.”—I. Sam. 15:22, 23.
9 Bugün, cemaatte karar verme hakkına ve sorumluluğuna sahip biraderlerin kararlaştırdıklarından daha iyi bir fikre sahip olduğumuzu veya bir işi daha iyi yapma yolunu bildiğimizi bazen düşünebilir ve yapmamamız gerektiğini bildiğimiz halde kendi insiyatifimize göre hareket etme eğiliminde olabiliriz. Her ne kadar böyle bir hareketi, iyi bir vicdanla yapabileceğimiz halde, gene de Mukaddes Kitap prensiplerine göre hareket etmek, yani ‘itaat etmek kurbandan daha iyidir.’ Yehova’nın zamanı gelince gerekli gördüğü her ayarlamayı ve düzeltmeyi daima yapacağına tam anlamıyle güvenmeliyiz. Fakat tüm cemaatin sulhu, uyumu ve bereketlenmesi ve Yehova Tanrı’nın önünde iyi bir durumda olabilmemiz uğruna eğer ebedî hayat imkânını kaybetmek istemiyorsak alçak gönüllülükle itaat edeceğiz.