Vakti Satın Alın
1 Resul Pavlus, Hıristiyanlara Tanrı’ya tapınmada kutsal hizmet arz etmek üzere bu son günlerde “vakti satın almalarını” tembih etmişti. (Efes. 5:15-17) Hıristiyanlar “karanlığın semeresiz işleri” için değil, Hıristiyan hayatı ve faaliyetinin iyi işleri için vakti satın almalıdırlar.—Efes. 5:10, 11, 18-20.
2 Bu sebepten Hıristiyanlar kendilerine şunu sormalı: “Acaba bütün yükümlülüklerimi dengeli şekilde yerine getirmek üzere vakitimi nasıl ayarlamalıyım?” Bir Hıristiyan’ın gerçekten birçok yükümlülükleri vardır. Meselâ, evli bir erkek, bir koca veya baba olarak her şeyden önce ailesine ruhî ve maddî açıdan bakmak yükümlülüğü altındadır. Bu bakımdan bizzat Tanrı’ya karşı sorumludur. Bu, onun hem dünyevî bir işte çok gayretle çalışmasını hem de çocuklarının ebedî hayat kazanmaları için onları şakirt etmek üzere büyük gayret sarf etmesini gerektirir. (Efes. 6:4; Mar. 5:19) Ayrıca ailesine karşı olan ruhî yöndeki yükümlülüğü daha genişleyip akraba çevresini de içine alır. Bir Hıristiyan kendi akrabalarına karşı ruhen yardım etmelidir. Yakın ve uzak tüm akrabalarına semavî Krallığı bildirmek ve mümkünse onların şakirt olmalarına yardım etmek yükümlülüğü altında olduğunu hisseder. (Mar. 5:19) Mukaddes Kitap bu konuda örneklerle doludur.—Yuh. 1:35-42; Res. İşl. 10:24, 44; Yeşu 2:9-21; 6:22-25.
3 Fakat bir Hıristiyan’ın yükümlülüğü bununla da bitmez. Tüm insanlara karşı da yükümlülükleri vardır. Bu tüm insanların başında ruhî kardeşleri gelir. Galatyalılar 6:10, “imdi bu halde fırsat buldukça, herkes için, ve bilhassa iman ehli için iyilik edelim” der. Bu sözler, herkesten önce ruhî kardeşlerine karşı yükümlülüklerini hatırlatır. Bir Hıristiyan kardeşlerinin, ruhen ilerlemelerine, hayat yolunda kalmalarına katkıda bulunmak yükümlülüğü altındadır. Hatta bu yükümlülük, eğer gerekirse, kardeşlerine maddî açıdan yardım etmeği de kapsar.—Yak. 2:15, 16.
4 Daha sonra diğer insanlara karşı yükümlülüğü gelir. Bir Hıristiyan yalnız kardeşlerini değil, tüm insanları sever. Tıpkı İsa Mesih’in şu sözlerle ifade ettiği gibi: “Çünkü eğer sizi sevenleri severseniz, ne karşılığınız olur? Vergi mültezimleri de öyle yapmıyorlar mı? Ve yalnız kardeşlerinizi selâmlarsanız, fazla ne yapmış olursunuz? Putperestler de öyle yapmıyorlar mı? Bundan dolayı, semavî Babanız kâmil olduğu gibi, siz de kâmil olun.” (Mat. 5:46-48) Tüm insanlara karşı böyle bir sevgi, onlara iyi haberi ulaştırmayı gerektirir. Daha önceden hiç tanımadığı insanlara gitmek, hiç bir karşılık gözetmeksizin onlara iyi haberi nakletmeğe çalışmak, ilgi gösterdikleri takdirde Mukaddes Kitabı onlarla birlikte tetkik etmek üzere vakit sarf etmek, sevginin en güzel ifadesidir. Böyle bir çaba birçoklarının hayat kazanmalarına yardım edebilecektir. Fakat bundan daha da öte bir Hıristiyan Yehova’nın mukaddes isminin takdis edilmesi ve hakkının teyit edilmesine karşı da ilgi duyar. (Mat. 6:9) Bu açıdan da çaba harcamak Hıristiyan yükümlülüğüne dahildir.—Mezm. 72:18, 19; İbr. 6:10.
5 Bütün bu gerçekler bir Hıristiyan’ın birçok yükümlülükler taşıdığını gösterir. Bu sebepten her gerçek Hıristiyan hayatında sahip olduğu vakti çok dengeli şekilde kullanmalıdır. Vaktini her yükümülüğüne ve sorumluluğuna yeterli dikkati verebilecek şekilde ayarlamalıdır. Bu iyi bir plan yapmağı gerektirir. Özellikle cemaatteki ihtiyarlar bu bakımdan diğerleri için iyi bir örnek teşkil etmelidirler.