Ana-Babalar—Çocuklarınız Ne Öğrenmektedirler?
1 Öğrenmek, “tetkik ve eğitim yoluyla ... bilgi ve anlayış kazanmak” demektir. Ana-babalar, çocuklarının ruhen gelişmelerine Mukaddes Kitabın emrine uygun olarak faal şekilde iştirak edip katkıda bulunmalıdırlar.—Tesn. 6:6, 7.
2 Çocukların öğrenme kapasitesi büyüktür. Bir çocuk zor bir dili genellikle biliçli az bir çabayla kolayca öğrenebilir. Bir çocuğun zihni, kelimelerin kolaylıkla yazılabileceği temiz bir yazı tahtası gibidir. Bu nedenle çocuğa sadece hikaye anlatmak veya bir olayı ezberlemesi için teşvik etmekten ziyade, onun olayın anlamını kavramasını sağlamak çok daha iyi olacaktır. Bir baba on sekiz aylık oğlu hakkında şunları yazdı: “Küçük oğlumuz Süleyman henüz çok şey konuşamıyor, fakat yayınlarımızdaki bazı resimlerin derin anlamlarını kavrayor. Örneğin o, küçük kedisine bir sopayla vurmaz, çünkü kardeşi Habil’e sopayla vuran Kain’i Yehova’nın asla sevmediğini biliyor.” Ayrıca, küçük çocuklara, toplantılarda koşmayıp sakin şekilde oturmaları genellikle kolayca öğretilebilir. Tabii bu, toplantı boyunca onlara oyuncak vererek değil, daha ziyade, bir kongrede belirtildiği gibi, daha önce evinde annesi veya babası tarafından sandalyede bir süre sakin şekilde oturması öğretilerek ve alıştırılarak yapılmalı. Aynı zamanda bunun nedeni izah edilmeli. Bu şekilde yetiştirilen çocuklar, daha sonra cemaat için gerçekten büyük bir nimet olacaklar.
3 Düşünme yeteneğini geliştirmenin bir yolu, sorular, özellikle Neden? sorusunu sormaktır. Örneğin, Âdem ile Havva neden Tanrı’ya karşı günah işleyip meyveden aldılar? Bu, neden kötüydü? Neden Tanrı’yı dinlemeliydiler? Eğer annen sana şeker veya kekten almamanı söylediyse, neden onun sözünü dinlemelisin? Eğer bir ihtiyar, toplantıya başlama vakti geldiğinden tüm kardeşlerden oturmalarını rica ediyorsa, neden sen de bunu yapmalısın? Eğer okul arkadaşların, ana-babana veya Mukaddes Kitaba itaatsizlik etmeni istiyorlarsa, neden onları dinlememelisin? Bu tür sorular, bir çocuğun düşünme yeteneğini geliştirmesine ve ona gelecek için hazır duruma getirmeğe yarar.
4 Eski İsrail’de çocuklara öğretmek ilk başta, annenin yardımıyla babanın sorumluluğuydu. (Sül. Mes. 1:8) İbranilerin çocuklarına öğrettikleri bazı şeyler nelerdi? Yehova’dan korkmak. (Mezm. 34:11) Ana-babalarına hürmet etmek. (Çık. 20:12) Yaşça ilerlemiş olanlara saygı göstermek. (Lev. 19:32) İtaat etmek. (Sül. Mes. 4:1) İlerdeki hayat için pratik bilgiler. (Vaiz 12:13, 14) Okuma yazma.
5 Günümüzdeki Hıristiyanlar, çocuklarına bu aynı temel prensipleri öğretmelidirler. Bu küçük çocukların Yehova hakkında bilgi aldıklarını ve düşünme yeteneğini geliştirdiklerini görmek, gönlümüzü gerçekten sevinçle doldurur ve bunun Yehova’yı da memnun ettiğini anlamak güç değildir. Onların toplantılarda öğrendiklerinin anlamını açıklamalarını sağla. Bir kaç yıl önce seyrettiğimiz Samuel ile ilgili dramda aynı şey gösterildi. Samuel’e, babası ‘10 Sözü’ (On Emri) öğretmişti. Bununla beraber o, öğrendiklerini sadece ezberlemekle kalmayıp, anladığını da göstermek için onları açıklamalıydı. Gerçek toplantılarda kürsüden programın bazı kısımlarına katılırken, gerçek evde tetkik ederken, onların düşünme yeteneğini kazanmalarına ve bunu göstermelerine yardımcı ol.
6 Çocuklarımız, Hıristiyan cemaatinin büyük ve değerli bir kısmını oluşturmaktadırlar. Şu ifade onları da içine almaktadır: “Bütün nefes sahipleri Yehova’ya (YD) hamdetsin.”—Mezm. 150:6.