Soru Kutusu

Bir cemaatin adli heyeti bir suçlamayı ve bu suçlamaya ilişkin delilleri müzakere ettikten sonra suçlanan kişiyi müşereketten kesmeğe karar verdiyse, daha sonra ne yapsın?

Adli heyetin üyeleri, söz konusu kişiyle konuşup kendisini müşareketten kesmeğe karar verdiklerini bildirmelidir. Aynı zamanda bu karara itiraz etmek niyetinde olup olmadığını ona sormaları gerekir. O, adli heyetin, verdiği kararda büyük bir hata yaptığını düşünüyorsa, buna itiraz edebilir. Eğer itiraz etmek niyetindeyse, müşareketten kesme kararı henüz ilan edilmemelidir. İlgili kişiye itirazını ve bunun nedenlerini adli heyete yazılı olarak bildirmek üzere sadece bir hafta tanındığı söylenmeli. İhtiyarlar kurulu, onun yazılı olarak verdiği itirazını alır almaz, bir temyiz heyeti tayin etmeli ve bu heyet olayı bir daha ve mümkün mertebe bir hafta içinde ele almalıdır. Cemaatteki veya komşu cemaatteki ihtiyarlardan temyiz heyetine katılmaları rica edilebilir; fakat bu görevde yer almak üzere sadece tecrübeli ve yetenekli erkekler seçilmelidir. Prognamına uygunsa, seyahat eden bir nazır buna katılabilir. Bu, uygun değilse, kendisi temyiz heyetinde hizmet edebilecek birkaç birader tavsiye edebilir. İhtiyarlar, belki Şube Heyetine danışmak isteyebilir, fakat bu, genellikle gerekli olmayacak. Fakat suçlanan kişi itiraz etmek niyetinde değilse, adli heyet daha sonra cemaatte okunmak üzere bir ilan hazırlayabilir. Bunun yanısıra, heyet, suçlanan kişiye tövbenin gerekliliğini ve cemaate geri alınması için uygun zamanda hangi adımları atması gerektiğini gösterebilir.

Cemaat toplantılarında birbirimize ne şekilde hitap etmemiz tavsiye edilmektedir?

İsa, takipçilerine nasıl dua etmeleri gerektiğini öğretirken Yehova’ya “Babamız” diye hitap etmelerini söyledi. Onu takip edenlerin aralarındaki bu ruhi aile ilişkisi, o, “siz hep kardeşsiniz” dediği vakit, daha da çok vurgulandı. (Mat. 23:8) Resuller ve İsa’nın şakirtleri “kardeş” terimini birçok defa direkt bir anlamda kullandılar. Petrus, Pavlus’a hitaben “sevgili kardeşimiz Pavlus” dedi ve Pavlus, “kardeşim Titus” ve “kardeşimiz Timoteos” dedi.—II. Pet. 3:15; II. Kor. 2:13; İbr. 13:23.

Yehova’nın Şahitleri bu yakın ruhi ilişkiyi düşünerek birbirlerine normal olarak “birader” ve “hemşire” diye hitap ederler. Buna cemaat toplantılarında genellikle oturdukları memleketlerin adetlerine uygun şekilde yaparlar. Örneğin, o memlekette insanlar birbirlerine soyadlarıyla hitap ediyorlarsa, onlar da böyle yaparlar aksi takdirde, hakikatte olmayan bazı kimselerin, yaşça daha büyük olanlara adlarıyla hitap etmeleri, fazla samimi veya saygı eksikliği olduğunu düşünmelerine yol açabilir. Fakat insanlar genellikle birbirlerine sadece adlarını kullanarak hitap ediyorlarsa, Yehova’nın Şahitleri de öyle yaparlar, zira adların yanında “birader” ve “hemşire” ifadelerinin kullanılması, zaten onların aralarındaki ruhi bağı gösterir ve hakikatte olmayanlar da böyle bir hitap şeklini kaba veya uygun olmayan bir hitap şekli olarak nitelemezler. Küçük çocuklara ise sadece adlarıyla hitap etmek yanlış değildir. Toplantıları idare edenler, yeni ilgi gösterenlere, onlar henüz Tanrı’nın ailesinin ruhi ilişkisine sahip olmadıklarından, tabii, “birader” veya “hemşire” olarak hitap etmeyecektir. Onlara “Bay” veya “Bayan” ifadesinin yanında memleketin adetine göre adı veya soyadıyla birlikte hitap edecekler. Ancak bir kimse, vakfa yaklaşmış olup kendisini Yehova’nın bir Şahidi sayıyorsa, onun için “birader” veya “hemşire” ifadesinin kullanılmasında bir sakınca yoktur.