Hayatımız ve Hizmetimiz İbadeti Kitapçığı İçin Kaynaklar
7-13 ARALIK
TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | LEVİOĞULLARI 10-11
“Yehova’ya Sevgimiz Ailemize Sevgimizden Büyük Olsun”
it-1-E 1174
Kurallara Aykırı Bir Ateş ve Buhur. Levioğulları 10:1’de Harun’un oğulları Nadab ve Abihu’nun Yehova emretmediği halde sundukları “kurallara aykırı” ateş için İbranice zar kelimesi (anlamı, yabancı) kullanılır. Yehova bu davranışları nedeniyle onları ateşle öldürmüştü (Le 10:2; Sy 3:4; 26:61). Bu olayın ardından Yehova Harun’a şunları söyledi: “Sen ve oğulların, Toplanma Çadırına gireceğiniz zaman, ölmeyesiniz diye, şarap veya başka herhangi bir içki içmeyin; bu, devirlerce, nesiller boyu bir kanun olacak. Böylece kutsal olanla olmayanı, temiz olanla olmayanı ayırt edebileceksiniz ve İsrailoğullarına, Yehova’nın onlara Musa aracılığıyla bildirdiği tüm kuralları öğretebileceksiniz” (Le 10:8-11). Yehova’nın bu sözleri Nadab ve Abihu’nun yanlış davranışının akabinde söylemesi, onların sunuyu sarhoşken sundukları fikri verir. İçkinin etkisiyle Tanrı’nın emretmediği bir ateş sunma cüretini göstermiş olabilirler. Bu ateşin kurallara aykırı olmasının sebebi, sunulduğu zaman, yer, sunulma şekli olabilir ya da buhurun Çıkış 30:34, 35’teki tariften farklı olması olabilir. Nadab ve Abihu’nun alkolün etkisinde olması günahları için bir mazeret değildi.
Ruhi Hazineleri Keşfedin
it-1-E 111 p. 5
Hayvanlar
Bazı hayvanların yenmemesiyle ilgili emirler sadece Musa Kanununa uymakla yükümlü kişiler için geçerliydi. Bunu Levioğulları 11:8’den anlıyoruz, orada İsrailoğullarına hitaben “Bunlar sizin için temiz değildir” deniyor. İsa Mesih’in fidyeyi ödemesiyle Kanun yürürlükten kalkınca bu yasaklar da iptal edildi. Ve Tufandan sonra Nuh’a verilen genel ilke bir kez daha tüm insanlar için geçerli oldu (Kl 2:13-17; Ba 9:3, 4).
21-27 ARALIK
TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | LEVİOĞULLARI 14-15
“Pak Tapınma Temiz Olmayı Gerektirir”
it-1-E 263
Yıkanmak
Çeşitli sebeplerle kirli duruma gelen İsrailoğulları dinsel açıdan arınmak için yıkanmalıydı. “Akıntısı olan” birinin, menisi akan bir adamın, âdet döneminde olan ya da başka bir sebeple kanaması olan bir kadının temas ettiği bir eşyaya dokunan kişi, iyileşen bir cüzamlı ve cinsel ilişkiye giren biri “kirli” sayılırdı ve yıkanmalıydı (Le 14:8, 9; 15:4-27). Bir ölünün bulunduğu çadırda olan ya da bir ölüye dokunan herkes “kirli” sayılırdı ve arınma suyuyla kendini arındırmalıydı. Aksi takdirde kanun şunu emrediyordu: “Kendisini arındırmayan can cemaatin içinde yaşatılmayacak, çünkü o adam Yehova’nın kutsal mekânını kirletmiştir” (Sy 19:20). Bu nedenle yıkanmanın, kişinin Yehova’nın önündeki temiz durumunu temsil etmesi yerindedir (Me 26:6; 73:13; İş 1:16; He 16:9). Bir kişi nasıl suyla yıkanıp temizlenirse hakikat sözüyle yıkanan kişi de temizlenir (Ef 5:26).
it-2-E 372 p. 2
Âdet dönemi
Musa Kanununa göre kadın normal âdet dönemi boyunca yedi gün kirli sayılırdı. Ayrıca âdet dönemi dışında kanaması varsa veya “akıntısı âdet hali kirliliğinden sonra da devam ediyorsa” kadın yine kirli sayılırdı. Üzerinde yattığı ya da oturduğu eşyalar ve bu eşyalara dokunan herkes kirli sayılırdı. Kadın, normalin dışında seyreden bu akıntı kesildikten yedi gün sonra temiz sayılırdı. Sekizinci gün kâhine iki kumru veya iki yavru güvercin götürürdü. Kâhin bunlardan birini günah sunusu, diğerini de yakılan sunu olarak Yehova’ya sunar ve kadın için kefarette bulunurdu (Le 15:19-30).
it-1-E 1133
Kutsal Mekân
Toplanma çadırına ve mabede atfen kutsal mekân (kutsal yer) ifadesi kullanılırdı. Bu yapıların tamamı, Kutsal Çadırın avlusu ve mabedin avluları da dahil kutsal mekândı (Çk 38:24; 2Ta 29:5; Elç 21:28). Avludaki temel nesneler sunu sunağı ve bakır kazandı. Bunlar kutsaldı. Sadece temiz durumda olan kişiler Kutsal Çadırın avlusuna girebilirdi. Benzer şekilde kirli durumdaki hiç kimse mabetteki avlulara da giremezdi. Örneğin kirli durumdaki bir kadın hiçbir kutsal şeye dokunmamalı ya da kutsal mekâna girmemeliydi (Le 12:2-4). Belli ki, İsrailoğulları arınma kurallarını yerine getirmeyip kirli durumda kaldıklarında Kutsal Çadırı kirletirlerdi (Le 15:31). Cüzamdan arınmak için sunu sunacak kişiler bunu ancak avlunun girişine kadar getirebilirdi (Le 14:11). Kirli durumdaki hiç kimse Kutsal Çadırda ya da mabette paylaşma sunusunun etinden yememeliydi, bunun cezası ölümdü (Le 7:20, 21).
Ruhi Hazineleri Keşfedin
it-1-E 665 p. 5
Kulak
İsrail’de kâhinlik düzenlemesi başlatılırken Yehova Musa’ya, kâhinlik görevinin başlatılması için sunulacak koçun kanından biraz alıp Harun’un ve oğullarının sağ kulak memesine, ayrıca sağ el ve ayak başparmaklarına sürmesini emretti. Bu ne anlama geliyordu? Kulak verip itaat edecekleri şey, yapacakları iş ve yürüyecekleri yol Tanrı’nın isteğiyle uyumlu olmalıydı (Le 8:22-24). Benzer şekilde bir cüzamlı temiz ilan edileceği zaman, Kanuna göre kâhin suç sunusu olarak sunulan koçun kanından ve sunulan yağdan biraz alıp cüzamlının sağ kulak memesine sürmeliydi (Le 14:14, 17, 25, 28). Bir kölenin efendisine ömür boyu hizmet etmek istediği durumlarda yapılan uygulamada da benzer bir özellik vardı. Köle kapı sövesine yaklaştırılır ve efendisi onun kulağını bizle delerdi. İşitme organına konan bu belirgin işaret, belli ki kölenin efendisini dikkatle dinleyip itaat etmek istediğini simgeliyordu (Çk 21:5, 6).
28 ARALIK–3 OCAK
TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | LEVİOĞULLARI 16-17
Ruhi Hazineleri Keşfedin
it-1-E 226 p. 3
Azazel
Elçi Pavlus’un açıkladığı gibi, İsa kendi kusursuz yaşamını günahların bağışlanması için vererek ‘boğaların ve keçilerin kanından’ çok daha büyük bir şey başardı (İb 10:4, 11, 12). Bu şekilde İsa günah keçisi oldu; ‘hastalıklarımızı yüklendi’ ve “bizim suçumuz yüzünden onun bedeni delindi” (İş 53:4, 5; Mt 8:17; 1Pe 2:24). Fidyesine iman eden herkesin günahını taşıyıp onlardan uzaklaştırdı. “Azazel için olan keçi” İsa Mesih’in hayatını kurban olarak vermesini simgeliyordu. Onun fidyesi, Yehova’nın tüm günahlarımızı tamamen bağışlamasını mümkün kılıyor, öyle ki Yehova günahlarımızı bir daha aklına bile getirmiyor.