Hayatımız ve Hizmetimiz İbadeti Kitapçığı İçin Kaynaklar

10-16 OCAK

TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | HÂKİMLER 17-19

“Tanrı’nın Kanununa İtaat Etmemek Sorunlara Yol Açar”

it-2-E 390-391

Mika

Efraimli bir adam. Mika, On Emrin sekizincisini (Çıkış 20:15) çiğneyerek annesinin 1.100 parça gümüşünü çaldı. Daha sonra suçunu itiraf edip onları geri verdiğinde annesi şöyle dedi: “Bu gümüşü oyma bir put, dökme bir heykel yapılsın diye kendi elimle oğlum için Yehova’ya adıyorum. … Gümüş senin olacak.” Sonra kadın, 200 gümüşü alıp gümüşçüye verdi; “oyma bir put, dökme bir heykel” yaptırdı. Bu heykeli Mika’nın evine getirdiler. Mika’nın bir ilahlar evi vardı. Mika, bir efod ve terafim yaptırdı, oğullarından birini de kâhin olarak görevlendirdi. Bütün bunlar sözde Yehova’nın onuruna yapılmıştı, fakat aslında çok ağır bir günahtı. Çünkü onlar putperestliği yasaklayan emri çiğnemişti (Çk 20:4-6), ayrıca Yehova’nın Kutsal Çadırını ve kâhinlerini hiçe saymışlardı (Hk 17:1-6; Tkr 12:1-14). Daha sonra Mika, Levi kabilesinden Yonatan’ı kâhin olarak tuttu. Yonatan, Musa’nın oğlu Gerşom’un soyundandı (Hk 18:4, 30). Mika mutluluğunu şöyle dile getirdi: “Artık biliyorum ki Yehova bana iyilik edecek” (Hk 17:7-13). Oysa çok yanılıyordu. Aslında Yonatan Harun’un soyundan olmadığı için kâhin olarak hizmet edemezdi. Mika onu görevlendirerek bir günah daha işlemiş oldu (Sy 3:10).

it-2-E 391 p. 2

Mika

Sonra Mika ve yanındakiler Danoğullarının peşine düştü. Mika, onlara, “Yaptığım ilahları da kâhinimi de aldınız gidiyorsunuz, başka neyim kaldı ki?” dedi. Bunun üzerine Danoğulları Mika’ya, peşlerinden gelmeye ve itiraz etmeye devam ederse ona saldıracaklarını söylediler. Mika Danoğullarının, kendi yanındaki adamlardan daha güçlü olduğunu gördü ve geri döndü (Hk 18:22-26). Daha sonra Danoğulları Laiş şehrini yakıp yıktılar ve yerine Dan şehrini kurdular. Yonatan ve oğulları onların kâhini oldu. “Tanrı’nın evi Şilo’da durduğu sürece Mika’nın yapmış olduğu oyma put orada dikili kaldı” (Hk 18:27-31).

21-27 ŞUBAT

TANRI’NIN SÖZÜNDEKİ HAZİNELER | 1. SAMUEL 6-8

“Kralınız Kim?”

it-2-E 163 p. 1

Tanrı’nın Krallığı

Halk Bir Kral İster. İsraillilerin Mısır’dan çıkmalarının üzerinden neredeyse 400 yıl, Tanrı’nın İbrahim’le ahit yapmasının üzerinden de 800 yılı aşkın zaman geçmişti. İsrailliler kendilerini yönetmesi için diğer milletlerdeki gibi bir kral istedi. Halk bu isteğiyle Yehova’yı kralları olarak reddetmiş oldu (1Sa 8:4-8). Aslında halkın Tanrı’nın bir krallık kuracağını beklemesi yerindeydi, çünkü Tanrı’nın İbrahim’e ve Yakup’a verdiği vaat krallıkla bağlantılıydı. Bu beklentinin temelinde şunlar da olabilir: Yakup’un ölmeden önce Yahuda hakkında bildirdikleri (Ba 49:8-10), Yehova’nın İsraillilere Mısır’dan çıktıktan sonra söyledikleri (Çk 19:3-6), Kanun ahdindeki bazı ifadeler (Tkr 17:14, 15) ve hatta Tanrı’nın Balam’a söylettikleri (Sy 24:2-7, 17). Samuel’in imanlı annesi Hanna da duasında bu konuya değinmişti (1Sa 2:7-10). Fakat Yehova Krallıkla ilgili “kutsal sırrı” daha tam olarak açıklamamıştı. Nasıl ve ne zaman kurulacağını, gökte mi yerde mi olacağını veya nasıl bir yapısı olacağını söylememişti. Bu nedenle halkın o sırada bir kral istemesi küstahça bir davranıştı.