Fahişelik Yapan Kız Kardeşler

Hezekiel’in 23. bölümünde, Tanrı’nın halkı sadakatsizliği nedeniyle sert şekilde kınanıyor. Bu bölümle 16. bölüm arasında birçok benzerlik vardır. Her iki bölümde de fahişelik benzetmesi kullanılmıştır. Yeruşalim küçük kız kardeş ve Samiriye onun ablası olarak anlatılır. İki bölümde de görüldüğü gibi küçük kız kardeş ablasının yolundan giderek fahişelik yapmaya başlar. Fakat sonra kötülükte ve ahlaksızlıkta ablasını geride bırakır. 23. bölümde Yehova bu iki kız kardeşin isimlerini verir. Büyüğü olan Ohala on kabilelik İsrail krallığının başkenti Samiriye’ydi. Küçüğü olan Ohaliba ise Yahuda’nın başkenti Yeruşalim’dia (Hez. 23:1-4).

Hezekiel’in 16 ve 23. bölümleri arasında başka benzerlikler de var. Belki de en önemlileri şunlardır: Bu kadınlar başlangıçta Yehova’nın eşi gibiydi, fakat sonra O’na ihanet ettiler. Ayrıca bu bölümler bir kurtuluş ümidi de içeriyor. 23. bölümde bu ümit açıkça dile getirilmese de 16. bölümdekilere benzer ifadeler var. Yehova’nın şöyle söylediğini okuyoruz: “İğrenç davranışlarına ve fahişeliğine son vereceğim” (Hez. 16:16, 20, 21, 37, 38, 41, 42; 23:4, 11, 22, 23, 27, 37).

Hıristiyan Âlemini mi Temsil Ediyorlar?

Geçmişte yayınlarımızda Ohola ve Oholiba’nın Hıristiyan Âlemini ve onun Katolik ve Protestan mezheplerini temsil ettiği söyleniyordu. Ancak konu üzerinde dua ederek düşündükten ve araştırma yaptıktan sonra cevaplanması gereken bazı sorular ortaya çıktı. Hıristiyan Âlemi herhangi bir dönemde Yehova’nın eşi gibi oldu mu? Yehova onunla herhangi bir ahit yaptı mı? Kesinlikle hayır. İsa aracılığıyla ruhi İsrail’le “yeni bir ahit” yapıldığında Hıristiyan Âlemi henüz ortaya çıkmamıştı (Yer. 31:31; Luka 22:20). Ayrıca o hiçbir zaman meshedilmiş Hıristiyanlardan oluşan ruhi İsrail’in bir kısmı olmadı. Aslında Hıristiyan Âlemi elçilerin ölümünden uzun süre sonra, 4. yüzyılda ortaya çıktı. O, başından beri hakikatten uzak, yozlaşmış bir teşkilattı. İsa, buğday ve deliceler örneğinde bu teşkilatı oluşturan sahte Hıristiyanları ‘delicelere’ benzetmişti (Mat. 13:24-30).

Başka önemli bir fark da şudur: Yehova sadakatsiz Yeruşalim ve Samiriye için bir kurtuluş ümidi olduğunu söylemişti (Hez. 16:41, 42, 53-55). Kutsal Kitap, Hıristiyan Âlemi için de böyle bir ümitten söz eder mi? Hayır. Büyük Babil’in geri kalan kısmı gibi onun için de hiçbir ümit yoktur.

Dolayısıyla Ohola ve Oholiba, Hıristiyan Âlemini temsil etmiyor. Fakat onlar bize çok daha önemli bir konuda yardımcı oluyor. Tanrı’nın halkı olduğunu iddia eden fakat O’nun ismine leke getiren ve yüksek standartlarını çiğneyen kişiler hakkında Yehova’nın neler hissettiğini anlayabiliyoruz. Hıristiyan Âlemi bu konuda özellikle suçludur. Çünkü sayısız Hıristiyan kilisesi Kutsal Kitap’taki Tanrı’yı temsil ettiğini iddia eder. Üstelik onlar Yehova’nın sevgili oğlu İsa Mesih’in takipçisi olduklarını iddia ediyor. Fakat yaptıklarıyla bu iddiaya ters düşüyorlar. Çünkü İsa’yı üçlü tanrının bir kısmı olarak tanıtıyorlar ve onun ‘bu dünyaya ait olmama’ emrine itaat etmiyorlar (Yuhn. 15:19). Hıristiyan Âlemi putperestliğe ve bu dünyanın siyasi entrikalarına tamamen batmış durumdadır. Bu nedenle onun ‘büyük fahişenin’ bir kısmı olduğu çok açıktır (Vah. 17:1). Hıristiyan Âleminin de sahte din dünya imparatorluğuyla aynı sonu hak ettiğine şüphe yoktur.