Diriltilme—“Herkes Kendi Sırasında”

“Cümlesi Mesihte diriltileceklerdir. Fakat herkes kendi sırasında.”—I. Kor. 15:22, 23.

1. Marta, İsa’nın, ağabeyi Lazar’ın öldürücü hastalığından İyileştirebileceğine iman ettiğini nasıl gösterdi?

BEYTANYA’da hüzünlü bir kış günü, tanınmış bir kişi olan Lazar’ın mezarı bir taşla kapatıldı. Lazar’ın hayatta kalan kızkardeşleri Marta ile Meryem ve aile dostları, onu bu şeyler sisteminde son kez gördüklerini düşünüyorlardı. Lazar’ın ölümünün dördüncü günü, her halde çok geç kalmış olan sevgili dostu İsa Mesih oraya geldi. Marta, İsa’yı karşılayıp: “Ya Rab, eğer burada olsaydın, kardeşim ölmezdi” dedi.

2, 3. Marta, gömülmüş olan ağabeyinin hangi günde dirilmesini bekliyordu?

² İsa Marta’ya: “Kardeşin dirilecektir (YD)” dedi. Marta dirilmeye iman ettiğini belirtip, İsa’ya: “Bilirim ki, dirilmede (YD), son günde dirilecektir (YD)” cevabını verdi.—Yuh. 11:1-24.

³ Marta, Tanrı’nın krallığı altında, ölmüş tüm insanların burada yeryüzünde yaşamak üzere Mesih vasıtasıyla diriltileceklerini düşünüyordu. Bu Mesih’in başka insanları dirilten İsa olduğuna inanıyordu. Bunu, yüzyıllar önce İlya ve Elişa Peygamberler de yapmışlardı. (Yuh. 11:27) Marta, dirilmeye, “Tanrı’nın dostu” diye adlandırılan atası İbrahim’in iman ettiği gibi iman ediyordu. (Yak. 2:21-23) Marta’nın ağabeyi Lazar zaten ölmüş ve gömülmüştü. Oysa İbrahim’in olayında, oğlu İshak henüz canlı iken insan kurbanı olarak sunulmak üzereydi. İbrahim, Yehova’nın, onu kurban etmesi emrine itaat etmeğe kararlı olduğundan, İshak ölmüş sayılabilirdi. İbrahim’in soyundan gelen Pavlus, bu deneme niteliğindeki olayda onun göstermiş olduğu imana değinip şunları yazıyor:

4. İbrahim, oğlu ishak’ı, “bir temsil ile” ölümden nasıl geri aldı?

⁴ İmanla İbrahim imtihan olunduğu zaman, İshak’ı takdim etti; ve kendisine: “Senin zürriyetin İshakta çağırılacaktır” denilmiş olan, ve vaitlere nail olan zat, Allahın ölülerden bile diriltmeğe (YD) kadir olduğunu sayarak, biricik oğlunu takdim ediyordu; ve bir temsil ile onu oradan geri aldı.”—İbr. 11:17-19; Tekv. 22:1-18.

5, 6. (a) İbrahim, ölmüş insanların ne zaman diriltileceklerine inanıyordu? (b) İbrahim, İshak ve Yakub’un vaat edilen şeylere erişmeden ölmeleri, onların Tanrı’nın Mesihi hükümetine duydukları imanı yok etmiş miydi?

⁵ Öyleyse İbrahim, ölmüş insanların, Mesih’in krallığı altında diriltileceklerine iman ediyordu. İshak’ın mecazi dirilmesi, gelecekte İsa Mesih’in dirileceğini önceden gösteren bir tipti. Bu nedenle İsa bir keresinde, İbrahim’in soyundan olan Yahudilere: “Babanız İbrahim benim günümü göreceği için mesrur oldu; gördü, ve sevindi” demişti. (Yuh. 8:56) İsa’nın, İshak’ın babası ve Yakub’un dedesi İbrahim hakkındaki sözleriyle uyumlu olarak şunları okuyoruz:

⁶ “Vaitlere nail olmamış, fakat onları uzaktan görmüş ve selâmlamış ve dünya üzerinde garip ve misafirler olduklarını ikrar etmiş olarak, bunların hepsi imanda öldüler. Çünkü bu gibi şeyleri söyleyenler kendilerine bir yer (YD) aradıklarını gösteriyorlar. . . .Fakat şimdi daha iyisini, yani, semavî olanı [içinde Mesih’in tahta oturmuş olduğu göklerin krallığını] arzu ediyorlar; bundan dolayı Allah onların Allahı denilmekten utanmıyor, çünkü onlara bir şehir hazırlamıştır.”—İbr. 11:13-16.

7, 8. (a) İsa’nın, Sadukilere, İbrahim, İshak ve Yakub hakkında söylemiş olduğu sözler, onların mutlaka diriltileceklerini nasıl kanıtlamıştı? (b) Mezmur 45:16’ya uygun olarak, semavi hükümetteki Mesihi Hükümdar İbrahim, İshak ve Yakub için ne yapacaktı?

⁷ Tanrı, uzun yıllar önce ölen İbrahim, İshak ve Yakub için hazırlıklar yapmış olduğundan, geçmişin o imanlı insanları, izzetlendirilmiş Mesih’in hüküm sürdüğü “şehir” ya da hükümetin yönetimi altında diriltileceklerinden emindirler. İsa Mesih, İbrahim, İshak ve Yakub’un diriltileceğine inanmayan Yahudi Sadukilerle yapmış olduğu bir müzakerede bu gerçeğe işaret etmişti. Şunları demişti: “Dirilmede (YD) onlar ne evlenirler, ne de kocaya verilirler, ancak gökte olan melekler gibidirler [dikkat: melektirler demiyor]. Fakat ölülerden dirilme (YD) hakkında Allah tarafından size: “Ben İbrahim’in Allahı, İshak’ın Allahı, ve Yakub’un Allahıyım,” diye söylenen sözü okumadınız mı? Allah ölülerin Allahı değil, ancak yaşıyanların Allahıdır.”—Mat. 22:30-32.

⁸ Yehova, ölmelerinden önce İbrahim, İshak ve Yakub’un Tanrısıydı. Ancak onları ölümden diriltmek suretiyle yaşayan bir İbrahim’in, yaşayan bir İshak’ın ve yaşayan bir Yakub’un Tanrısı olacaktır. Onlar, Tanrıları Yehova’nın kendileri için hazırlamış olduğu “Şehir” ya da semavi hükümetin yönetimi altında yeryüzünde yaşayan kişiler olacaklardır. O zaman Mezmur 45:16 gerçekleşecek, “bütün dünyada onları prensler (YD)” olarak o “şehir”de hükümdar olan izzetlendirilmiş Mesih İsa tayin edecektir. Semavi Mesih, İşaya 9:6’da önceden bildirilen ünvanlarının her birini onlar için kullanacaktır. Bunlara Ebediyet babası da dahildir.

9. İşaya peygamber, ölen insanların diriltilmesi hakkında neler yazmıştı?

⁹ İbrahim, İshak, Yakub ve geçmişteki imanlı diğer insanlar “son günde” diriltileceklerdir. Marta, ağabeyi Lazar’ı yeryüzündeki hayata diriltmesinden hemen önce İsa’ya o günden söz etmişti. (Yuh. 11:24-44) Diriltilecek insanlar, İsa Mesih’in fidye kurbanı sayesinde kurtarılmışlardır. İşaya peygambere, onlar hakkında şunları yazması ilham edilmişti: “O gün Yahuda diyarında şu ilâhi teremmüm edilecek. . . . Senin ölülerin dirilecekler; benimkilerin cesetleri kalkacaklar. Ey sizler, toprak içinde yatanlar, uyanın ve terennüm edin; çünkü [cesetlerin kuruluğuna karşıt] çiğlerin otların çiği gibidir, ve yer ölülerini dışarı atacak.” (İş. 26:1, 19) Böylece, yeryüzünde ölüler yeniden doğacak, canlanacaklar. Bu olay, Yehova’nın tüm masum insanları vaktinden önce Şeol’a veya mezara gönderen kan suçu altındaki dünyaya ilan ettiği cezayı yerine getirdikten sonra cereyan edecektir. Bu, dirilmenin, Mukaddes Kitabın Armagedon diye adlandırdığı dünya durumundan, yani “Her Şeye Kadir Olan Tanrı’nın büyük gününün savaşı”ndan sonra olacağı anlamına gelir.—Vah. 16:14, 16 YD; 19:11-21.

10. Yeryüzü “son günde” neden artık küresel bir mezarlık olmayacaktır?

¹⁰ Şu halde, ölen insanlar yerin bağrında örtülü yatacaklarına, Marta’nın sözünü etmiş olduğu son günde” tekrar diriltileceklerdir. (İş. 26:20, 21) “Son gün”, fidye ile kurtarılan ölülere, çiğ ile ıslanıp yenilenen tazelenmiş bir hayat verecektir! Yeryüzü artık küresel bir mezarlık olmayacaktır.

11, 12. Kral Büyük Hirodes’in, yeni doğan ‘Yahudilerin Kralını’ öldürtmek üzere gösterdiği zalimce çabalar nasıl başarısızlığa uğramıştır?

¹¹ Hatta ölmüş çocuklar ve sorumlu sayılmayan bebekler bile, lütuf görecek, yeryüzü cennetinde ebediyen genç kalma fırsatıyla geri geleceklerdir. Böylece Kral Büyük Hirodes’in öldürücü eyleminin zararları giderilecektir. O, yeni doğan ‘Yahudilerin Kralının’ yerini kendisine bildirmeleri için Doğu’dan gelip araştırma yapan astrologları Beytlehem’e göndermişti. Yahudi bakire Meryem’in oğlu İsa’yı öldürmeyi planlamıştı. Müstakbel ‘Yahudilerin Kralının’ nerede olduğunu öğrenmek için gösterdiği kurnazca çabaların engellenmesi üzerine, askerlerini gönderip iki yaşındaki ve daha küçük bütün bebekleri öldürtmüştü. Beytlehem ve yöresindeki yaslı anaların çektikleri acı, Mukaddes Kitapta önceden peygamberlik edilmişti. Bu peygamberliğe dirilme hakkındaki teselli edici sözler de eklenmişti.

¹² İncil yazarı Matta bize şunları bildiriyor: “O zaman Yeremya peygamber vasıtası ile söylenen: “Ramada bir ses işitildi, ağlayış ve çok figan; çocukları için ağlıyan Rahel teselli edilmek istemez, çünkü onlar yok” sözü yerine geldi.” (Mat. 2:1-18) Fakat Meryem, oğlu İsa ile birlikte Mısır’a kaçıp Hirodes’in ölümüne kadar orada kaldığından, ağlayan ve figan eden analar arasında değildi.

13. Yeremya’nın peygamberliğini Matta’nın uygulayışına göre, boğazlanan masum bebeklerin geri gelecekleri “düşman diyarı” neresiydi?

¹³ Ne var ki, o yaslı analar için durum tamamiyle ümitsiz değildi. Matta’nın iktibas etmiş olduğu Yeremya’nın peygamberliği devamen şunları söylemişti: “Sesini ağlayıştan, gözlerini yaş dökmekten alıkoy; çünkü senin işin için ücret vardır, Yehova (YD) diyor; ve düşman diyarından geri gelecekler.” (Yer. 31:15, 16) Matta’nın Yeremya’nın peygamberiliğini ilham altında uygulayışına göre, “düşman diyarı,” Yeremya’nın günlerindeki eski Babil değildi. O “diyar”, düşman Büyük Hirodes’in masum çocukları vaktinden önce göndermiş olduğu ölüler diyarıydı. I. Korintoslular 15:26: “İptal olunacak son düşman ölümdür” dediğinden, ölüm de bir “düşman” olarak adlandırılmaktadır.

14. (a) Babil diyarının Yeremya’nın günlerindeki İsrailliler için bir ölüm yeri olduğu nasıl kabul edilmişti? (b) Beytlehemli masum bebekler nasıl ve hangi günde ‘geri geleceklerdir’?

¹⁴ Hıristiyanlık öncesi Babil diyarının, sürgünde bulunan Yahudilerin kendilerini esir edenler tarafından ‘ölüme mahkûm edildikleri’ bir diyar olduğu kabul edilmişti. O sürgünlerin birçoğu orada yabancı olarak ölmüştü. (Mezm. 79:11; YD; 102:20; İş. 14:17) MÖ  537’de ve daha sonra binlerce Yahudi “mahpus”, düşman Babil diyarından ‘geri gelmişti.’ Oysa, Beytlehemli masum bebekler ancak gelecekte geri geleceklerdir. Bu geri geliş, Beytanyalı Marta’nın sözünü ettiği “son günde” bir dirilme sayesinde olacaktır. O “son gün”, Armagedon’da ‘Her Şeye Kadir Olan Tanrı’nın büyük gününün savaşından’ ve İblis Şeytan ile cinlerinin bağlanıp uçuruma atılmasından sonra başlayacaktır.—Vah. 20:1-3, 11-15.

HÜKÜM GÜNÜ

15. İsa, “son günün”, diriltilen insanlar için bir hüküm günü olacağını nasıl belirtmişti?

¹⁵ O “son gün”, İsa’yı reddedip sözlerini kabul etmeyenler de dahil olmak üzere, diriltilen insanlık için bir hüküm günü olacaktır. İsa şu sözlerle bunu belirtmişti: “Beni reddedip sözlerimi kabul etmeyene hükmeden biri vardır; benim söylediğim sözdür ki, son günde ona hükmedecektir.” (Yuh. 12:48) İsa, insanlık dünyasının hüküm vakti ile, dirilmeden birlikte söz etmişti. Şunları demişti: “[Tanrı] hükmetmek salâhiyetini ona verdi, çünkü insanoğludur. Buna hayret etmeyin; çünkü saat geliyor, o saatte hatıra kabirlerinde olanların hepsi onun sesini işitecekler; iyi şeyler yapmış olanlar bir hayat dirilmesine kötü şeyler işlemiş olanların bir hüküm dirilmesine çıkacaklardır.” (Yuh. 5:27-29, YD; 53 No.lu İnceleme Serisinin “Hayat Dirilmesi ve Hüküm Dirilmesi” başlıklı makalesine bak.) O “son gün” kuşkusuz yirmi dört saatlık bir gün olmayacaktır. 1000 yıllık bir devre olacaktır. Mesih’in 1000 yıllık hükümdarlığı ile birlikte yürüyecektir.—II. Pet. 3:8; Vah. 20:4, 6.

16. I. Korintoslular 15:25, 26’da belirtilmiş olduğu gibi, yaklaşmakta olan hüküm “günü” hangi nedenle izzetli bir gün olacaktır?

¹⁶ O “gün” izzetli bir gün olacaktır; zira o “gün”, çarptırılmış oldukları ölüm cezasından dolayı Âdem ve Havva’dan miras aldığımız ölümün tüm etkileri ortadan kaldırılacaktır. Bu nedenle, Mesih’in 1000 yıllık bir hükümdarlığı, özlememiz gereken bir devredir. Çünkü I. Korintoslular 15:25, 26’da: “Bütün düşmanları kendi ayakları altına koyuncıya kadar, onun saltanat sürmesi lâzımdır. İptal olunacak son düşman [Âdem’den miras aldığımız] ölümdür” diye yazılmıştır.

17. O hüküm “gün”ünden sonra bir kimse ölürse, neden ölecektir? Bu nasıl bir ölüm olacaktır?

¹⁷ Âdem’den miras aldığımız ölüme indirilecek öldürücü darbeyi, İsa’nın resul Yuhanna’ya yazdırdıkları bizlere tasvir ediyor. Vahiy 20:13, 14’de, insanlığın diriltileceği “son gün” tanımlanıp şunlar söyleniyor: “Ve deniz kendisinde olan ölüleri verdi; ve ölüm ve ölüler diyarı [Hades, YD] kendisinde olan ölüleri verdiler; ve her birine kendi işlerine göre hükmolundu. Ve ölüm ve ölüler diyarı [Hades, YD] ateş gölüne atıldılar. Ateş gölü, ikinci ölüm budur.” Bu nedenle, bu olaydan sonra yeryüzünde her kim ölürse, Âdem’den ölümü miras aldığı için ölmeyecektir. Tanrı’nın kanununu bilinçli olarak bozup günah işlediği için ölecektir. Şu halde o ölüm, bir daha dirilmenin olmadığı “ikinci ölüm”dür.

18. İsa Mesih insanlığı hangi ölüm ve etkilerinden kurtarmaktadır? Bu neden o insanlık için nedir?

¹⁸ İsa Mesih, insanlığı sadece Âdem’den gelen ölümden ve müşterek mezarımız Hades’ten kurtarmaktadır. Şu sözlerle bize bu hususta güvence vermişti: “Birinci ve son, ve Diri olan benim;. . . .ve ölümün ve ölüler diyarının [Hades’in, YD] anahtarları bendedir.” (Vah. 17, 18) Bu nedenle, İsa yerinde olarak Marta’ya: “Dirilme (YD) ve hayat benim” demişti—Yuh. 11:25.

19. Diriltilecek insanlar arasında sabrı sayesinde ün kazanmış kim de bulunmaktadır? O, ne zamana kadar Şeol’de gömülü olarak yatmak istemişti?

¹⁹ Hüküm süren Kral İsa Mesih’in, Hades’in (ya da İbranice: Şeol’un) anahtarlarını kullanıp kurtaracağı kimseler arasında sabrıyla ünlü bir adam da vardır. Bu, eskiden Orta Doğu’da Uz diyarında yaşayan Eyub’dur. Bazılarımız, bugün gelip çatan vaylardan dolayı, Eyub gibi düşünü [düşünür] ölmeyi ve Hades ya da Şelo’a gömülmeyi arzu edebiliriz. Fakat biz de Eyub gibi dirilmeye iman etmeliyiz. O, “son gün”de dirilme olduğunda, insanlığın şimdi çektiği bütün sıkıntılardan kurtulacağını biliyordu. Ölüm uykusuna yatıp gömüldüğü takdirde, şu anda insanlığı kontrolleri altında tutan “gökler” ya da insan üstü kuvvetler geçene kadar istirahat edecekti. Onların geçmesiyle, burada aşağıda yeryüzündeki durumlarda şahane bir değişiklik meydana gelecektir. Eyub bu nedenle Yehova Tanrı’ya şöyle dua etmişti:

20. Eyub 14:12-15’e göre, Eyub Tanrı’ya niçin dua etmişti?

²⁰ “İnsan da öylece yatar da kalkmaz . . . . uyanmazlar, ve uykularından uyandırılmazlar. Keşke ölüler diyarında [Şeol’da, YD] beni gizlesen, öfken geçinceye kadar beni saklasan, bana mühlet versen de, o vakit beni ansan! İnsan ölürse dirilir mi? Kurtuluşum gelene kadar [Tanrı kötülüğe müsaade ettiği için] mecburi hizmetimin bütün günlerinde bekleyeceğim. Sen çağıracaksın ve ben sana cevap vereceğim. Ellerinin işini özleyeceksin (YD)”.—Eyub 14:12-15.

21. Eyub hangi yüz değişikliğini görmek istemişti? ‘Kurtarıcının’ kendisi için ne yapmasını beklemişti?

²¹ Eyub elem çektiği zaman Tanrı’nın yüzünde kendisine lütufkâr bir bakış görmemişti. Acaba bugün bizler, Tanrı’nın üzerimize gelmesine müsaade ettiği sıkıntılardan dolayı, O’nun bizi tasvip etmediğini görmek istiyor muyuz? Ölmüş olan insanlar, yaklaşmakta olan “son gün”de Şeol ya da Hades’ten diriltileceklerdir. Bu olay, Yehova Tanrı’nın, fidyeyle kurtardığı insanlığa lütufla baktığını gösterecektir. Eyub, satılmış olduğu ‘mecburî hizmetten’ kendisini geri satın almak için satın alma ücretini ödeyen bir “kurtarıcı” olduğundan, hem kendisinin, hem de diğer insanların diriltileceğine inanıyordu.

22, 23. (a) Eyub güven içinde, dirilmesine temel sağlayacak birinin olacağına neden inanıyordu? (b) Eyub ‘kurtarıcının’ ne zaman geleceğini bekliyordu? Kimin yüzünde lütuf görmeyi beklemişti?

²² Eyub, kendisini yalan yere suçlayan insanlara rağmen, Yehova’nın karşısında, kişisel bütülüğüne güveniyordu. Dolayısıyla, kendisi için bir “kurtarıcı” Eyub’un ölümünden sonra ortaya çıkacaktı. Fakat Eyub arkasında ‘kurtarıcısının’ göz önünde tutacağı iyi bir sicil bırakacaktı. Gelecek olan ‘kurtarıcının’ dirilmeye temel sağlayacağına dair güven içinde şunları dedi:

²³ “Ben ise, bilirim ki, Kurtarıcım diridir, ve benden sonra gelerek (YD) toprağın üzerinde dikilecektir. Ve onların yüzdükleri benim derimden sonra işte bu! Oysa [deri yüzme fiilinden dolayı] etimde azalmışken (YD) Allahı göreceğim; ben onu kendimden yana göreceğim, ve gözlerim onu görecek, ve bir yabancı gibi değil. Bekleyişin muazzamlığı nedeniyle, bağrımda böbreklerim (YD) bayılmaktadır.”—Eyub 19:25-27.

24. Tanrı’nın sağladığı “kurtarıcı” insanlarla nasıl hısım olmuştur? Bu “kurtarıcı” neyi birçokları için fidye vermiştir?

²⁴ İblis Şeytan, Tanrı’nın bütünlüklerini muhafaza edecek kadın ve erkekler meydana getiremeyeceği ve insanlığın dirilmeye layık olmadığı yolunda iftira etmeye devam etsin, ölü insanlık, Beytanyalı Marta’nın sözünü etmiş olduğu “son gün”de diriltilecektir. Neden? Çünkü Kendisi için hiçbir şey imkânsız olmayan Tanrı, bir “kurtarıcı” sağlamıştır. Bu “kurtarıcı”, kâmil bir insan olarak doğmak suretiyle insanlarla hısım olmuş yegâne tevlit edilmiş Oğludur. Bu Oğul, kendisine hizmet edilmesi için değil, ‘ancak hizmet etmek ve birçoklaı için insan canını fidye vermek’ üzere yeryüzüne geçici bir süre için gelmişti. (Mat. 20:28; Mar. 10:45) Bu durum, İsa Mesih’in kurban niteliğindeki ölümü sayesinde fidye ile kurtarılan birçoklarının dirilmesini Tanrı’nın onaylamasını mümkün kılmıştır.

25. “Son gün”, neden insanlığın varlığının son günü olmayacaktır? O “gün”de Tanrı insanlık için ne yapacaktır?

²⁵ Dolayısıyla, “son gün”, insanlığın varlığının son günü demek değildir. Zira fidye ile kurtarılan insanlık, Mesih’in milenyum hükümdarlığının yönetimi altında o “gün” diriltilecektir. O gün, Tanrı’nın insanlığın üzerinde günah ve ölümün hüküm sürmesine ve sayısız insanın Şeol ya da Hades’e gitmesine izin verdiği daha önceki tüm günlerinden sonra gelen “son gün” olacaktır. O, Tanrı’nın, fidye ile kurtarılan insanlığı geçmişteki tüm günahlardan beraat etmiş sayıp, onlara yerde yeniden kurulan bir cennette ebedî hayat kazanmaları için adil taleplerini öğretececeği bir “gün” olacaktır.—İş. 26:9; Rom. 6:7.

26. (a) Dirilmede Mesih’in “kendi sırası” ne idi? (b) I. Selânikliler 4:16, mevkiine, sırasında, ya da önemine göre diriltilecek kimseler olacağını nasıl gösteriyor?

²⁶ Şu halde, fidye ile kurtarılması gereken insanlığa dirilmesi için önce “kurtarıcı” ölüp diriltilmeliydi. Bu nedenle, Kurtarıcı İsa Mesih’in dirilmesi ilk mevkii işgal etmiştir. Önem sırasına göre, o “kendi sırasında” diriltilmiştir. Ayrıca Eyub’un, boğazlanan bebeklerin ve diğer ölmüş insanların diriltilmelerinden önce, mevkiine, sırasına, ya da önemine göre diriltilecek kimseler olacaktır. Bu durum, I. Selânikliler 4:16’da ilhamla yazılan şu sözlerle dikkatimize sunulmaktadır: “önce Mesihte ölüler diriltileceklerdir (YD)”. İlk önce diriltilecek olanlar kimlerdir? Bu dirilme ne zaman ve nasıl olacaktır?