Filipililerin Öğrendiği Bir Sır
Bir sırrı öğrenmek kimin hoşuna gitmez? Bir kimse sana güvenip bir sırrını anlattığı zaman –belki bu, o bunu alenen açıklayıncaya kadar senin mahrem olarak muhafaza etmen gereken mutlu bir olaydır– muhakkak çok heyecanlanıyorsun.
Başka bir tür sır ise, diğerlerinin sahip olmadığı bilgi veya anlayıştır. Bu tür bir sır, birinci yüzyılda Makedonya’daki şehirlerden biri olan Filipi’deki Mesih’in takipçilerinin cemaati için önemliydi. Bu özel sırrın ne olduğunu anlamak ve ondan nasıl yararlanabileceğimizi görmek için Mukaddes Kitabın şimdi bir kısmı olan Filipililere yazılan mektubun yazılma nedenleri hakkında kısaca bilgi edinelim.
Pavlus Filipililere Yazıyor
Misyoner olan Pavlus, yaklaşık olarak M. S. 59-61 yılları arasında Roma’da hapisteydi. O bu süre içinde, yolculuk sırasında başından geçen birçok tecrübe üzerinde düşünebilmişti. Tanıştığı birçok sadık kardeş ve hakikat yolunda kurmak imtiyazına sahip olduğu cemaatlerin büyüdüklerini gördüğünü hatırlayabilmişti. Filipi’deki cemaati düşünmemek elinde değildi. Olağanüstü tecrübeler yüzünden bu cemaatin onun yüreğinde özel bir yeri vardı.
Yaklaşık olarak M. S. 50 yılında, Tanrı’nın ruhunun Pavlus’un (ve Silas’ın) Asya, Misya ve Bitinya’da va’zetmesine izin vermemesi olayı, Pavlus’un ikinci misyonerlik gezisi sırasında cereyan etmişti. Bundan dolayı Pavlus, Troas’a gitti ve bir gece orada bir rüyet gördü: “Makedonyalı bir adam duruyordu, ve kendisine yalvarıp: Makedonyaya geçerken bize yardım et, diyordu.” (Res. İşl. 16:9) Pavlus ve refakatindekiler hemen Samotraki’ye gitmek üzere gemiyle yola çıkıp Neapolis limanına vardılar. Oradan kara yoluyla Filipi’ye gittiler.
O şehirde az Yahudi bulunması ve görünürde bir havranın yokluğu belki onları hayrete düşürdü. Pavlus ve Silas, adetleri olduğu üzere sebt gününde havraya gitmektense, şehrin kapısının dışına çıkıp ırmağın kenarında toplanmış olan kadınlarla konuşmaya başladılar. (Res. İşl. 16:13) Filipi’ye yaptıkları olaylarla dolu bu ziyaretleri hakkında, Resullerin İşleri 16:11-40’ı okumakla daha çok bilgi alabilirsin. Pavlus’un verdiği bu şahadet sayesinde Avrupa’da bir cemaat kuruldu; Pavlus bu cemaati daha sonra belki iki defa daha ziyaret edecekti. —Res. İşl. 20:1, 2, 6; Fil. 2:24.
Pavlus, Roma’da hapisteyken, herhalde Filipi’de birlikte bulunduğu cemaatin değerli üyelerini düşünebilmişti. Lidya, kendilerine candan misafirperverlik göstermişti. Evodiya ve Sintihi, kendisiyle birlikte “iyi haberi” yaymaya çalışmışlardı. Zindancının ve ev halkının Mesih’in takipçileri olmalarıyla sonuçlanan mucizevi tecrübeyi de unutamazdı.
Pavlus, Filipililerden gördüğü sevgi, iyilik ve ilgiyi düşündüğü zaman, onlara mektup yazmak gereğini duymuştu. (Fil. 1:3, 12) Bu mektup, onlara karşı duyduğu sevgiyi ve onların gösterdikleri “adalet (YD) semereler”ini dile getirir. —Fil. 1:11.
Sözü Edilen Sır Nedir?
Pavlus, mektubunda şahsen öğrendiği bir sırdan söz etti ve delillere göre, Filipililer bu sırrı kendisinden öğrenmiş oldular. Bu sır, Pavlus’un yıllar boyu çeşit çeşit denemelere göğüs germesine yardım eden bir sırdı. Şöyle yazmıştı: “Yoksulluk çekmeği de bilirim, bollukta olmağı da bilirim, her şeyde ve bütün şeylerde, hem tok olmak, hem aç olmak, hem bollukta olmak, hem ihtiyaçta olmak sırrını öğrendim. beni kuvvetlendirende her şeyi yapabilirim.” (Fil. 4:12, 13) Dolayısıyla bu sır, şartlar ne olursa olsun, daima Yehova’ya güvenmeye dayanan Hıristiyan yaşayışıyla ilgili bir sırdı.
Filipililer, bu sırrı öğrendiler ve bu sır onları birçok yönden etkiledi. Bu nedenle cemaat, va’zetmek işinde çok gayretliydi. Pavlus onlara şöyle yazmıştı: “Dünyada ışıklar olarak parlıyorsunuz.” (Fil. 2:15) Onlar iyi haberi sevinçle kabul ettiler ve sonra da, onu devamlı olarak ilerletmeye çalıştılar. Pavlus onlar için “incilin müdafaa ve teyidinde . . . . benimle . . . . hissedarsınız” diyebilmişti.—Fil. 1:7.
Pavlus bu mektubu yazdığı zaman, hapiste geçirdiği tecrübeleri onların merak edeceklerini biliyordu. Hapiste olmasına rağmen, işleri için: “Bana olan şeyler daha ziyade incilin terakkisi için olmuştur, şöyle ki, benim bağlarım bütün İmparator muhafız askerlerine . . . . Mesihte zahir ol”sun demişti. (Fil. 1:12, 13) Pavlus, mektubunda, Roma cemaatindekilerinin çoğunun, kendi hapis bağlarına güvenerek Tanrı’nın Sözünü korkusuzca konuşmak için çok cesaret gösterdiklerine de değinmişti. Hapiste olmasına rağmen, kendileri gibi onun da krallığı va’zetme işinde gayretli olmaya devam ettiğini bilmek, Filipililer için teşvik edici olsa gerekti.—Fil. 1:14.
Herhalde Filipililere 4:12, 13’de sözü edilen sırra bağlı olan başka bir şey de, onların doğru zihni tutuma sahip olmalarıydı. Durumları, kendilerini memnun etmek değil, başkalarına yardım etmekti. Gerçekten, onlar Pavlus’a çok yardımcı oldular. O, henüz Selânik’teyken, ona iki defa maddi yardım gönderdiler; bunu özellikle yalnız onlar yaptılar. (Fil. 4:15, 16) Ayrıca eza yüzünden Yeruşalim cemaati güçlük çektiği ve yardıma muhtaç olduğu zaman da, fakir olmalarına rağmen Filipililer, cömertçe bağışta bulundular. Pavlus, bu bağışın “kudretinin fevkinde” olduğunu yazmıştı. (II. Kor. 8:4) Pavlus, Roma’da hapisteyken de, Epafroditos vasıtasıyla kendisine bazı şeyler gönderdiler.—Fil. 4:18.
Evet, Filipililer, iman kardeşlerine karşı sevgi dolu bir ilgi duydular. Onlar Pavlus’un teşvik ettiği gibi, sadece “kendi işlerine değil, fakat . . . . diğerlerin de işlerine bak”arak teşvike uygun hareket ettiler. Bu yansıtılan ruh ne kadar tazelendiriciydi! Bu durum İsa gibi Filipililerin de alçakgönüllü bir zihni tutuma sahip olduklarını ve diğer kişilere karşı eleştirici olmadıklarını gösterir.—Fil. 2:1-5, 14.
Bu Sırrı Öğrenip Uygulayabiliriz
Farklı zamanlarda yaşadığımızdan dolayı, resul Pavlus ile konuşacak durumda değiliz. O halde, Yehova Tanrı bizzat Sözünde Filipililere yazılan mektubu koruduğundan, kendisine ne kadar müteşekkir olmalıyız! Böylece Pavlus’un öğrendiği ve onlarla paylaştığı sır da içinde olmak üzere, bu mektupta bulunan fevkalade öğütleri öğrenip uygulamaya çalışabiliriz.
Filipililer için o sırrın bilgi, tutum ve davranışla ilgisi vardı. Pavlus onları “yaşayışınız Mesihin inciline lâyık olsun” diyerek teşvik etmişti. (Fil. 1:27) Onlar, Pavlus’un öğüdüne göre yürüdükçe, etraflarını saran “iğri ve sapık neslin ortasında kusursuz ve saf, Allahın lekesiz çocukları ola”caklardı. (Fil. 2:15) Tabii, devamlı kusursuz olarak yürüyebilmek için, düşünce tarzlarına dikkat etmeliydiler. Bu görüşten biz de ders alabiliriz. Bu “sırrı” uygulamaya çalışan diğer birçok kişinin yaptığı şeyi biz de yapabiliriz. Düşünce tarzımızla ilgili Filipililere 4:8’deki kaydı ezberlemek ve üzerinde düzenli şekilde düşünmek. Acaba, bu pasajı ezbere söyleyebiliyor musun?
Eğer maddi açıdan az veya çok şeylere sahipsen, Tanrı’ya güvenmek ve O’na mutlulukla hizmet sırrı, senin için çok tatmin edici bir hayatla sonuçlanabilir. Filipi cemaatindeki emeklerinin semerelerini gören Pavlus’un sahip olabileceği tatmin duygusunu düşün. Pavlus, Mesih ile ilgili hakikat için, cemaatin sevgide ve iyi haberi yaymak üzere gayrette büyüdüğünü görmüştü. Ayrıca o, onların iman kardeşlerine karşı faal olan sevgilerini de görmüştü. Pavlus ayrıca, onların tüm yaptıkları işlerde Tanrı’ya tam olarak güvenmekten ve sahip oldukları bütün şeylerle O’na hizmet etmeyi öğrendiklerini de görmekten çok tatmin olabilmişti.
Bugün yerinde olarak İsa Mesih’in her takipçisi şahsen Pavlus’un Filipililer 4:12, 13’de sözünü ettiği önemli sırrı öğrenip öğrenmediğini kendine sorabilir. Bu sırra sahip olmanın bir kanıtı “adalet (YD) semere”siyle dolu olarak, Yehova’nın bereketine sahip olmaktır. (Fil. 1:9-11; 4:17) Ayrıca o hayati sırrı öğrenip hayatımızda gösterirsek, etrafımızdakiler aynı doğrultuda yardım göreceklerdir. Tıpkı Pavlus’un yaptığı gibi, biz de başkaları için iyi bir örnek bırakmış olacağız. Pavlus böylece, Filipililere şöyle bir öğüt verebilmişti: “Ey kardeşler, bana uyun, ve bizim size örnek olduğumuz gibi, böyle yürüyenlere dikkatle bakın.” (Fil. 3:17 ve 4:13, 14 ayetlerini karşılaştır) O halde bu sır, hepimiz için çok büyük bir değer taşır; evet bu ebedi hayat kazanmamıza yardım edecektir.