Okuyucuların Soruları
Eğer İsa’nın bir takipçisi hastalık veya seyahat yüzünden Anma Yemeği kutlamasına katılamıyorsa, bunu bir ay sonra mı kutlamalı?
Eski İsrail’de Fısıh Bayramı her yıl Yahudi Takvimine göre Nisan (veya Abib) denen birinci ayın 14. gününde kutlanılırdı. Bunun yanı sıra Sayılar 9:10, 11’de özel bir düzenleme de görüyoruz: “İsrail oğullarına söyliyip de: Sizden yahut zürriyetinizden biri ölüden dolayı murdar olursa, yahut uzak yolculukta bulunursa, yine RABBE fıshı tutacaktır. [Ziv veya İyyar denen] İkinci ayın on dördüncü gününde akşam üstü onu tutacaklar; mayasız ekmek ve acı otlarla onu yiyecekler.”
Bu ayetin, İsrailli herhangi bir kişi veya aileye, Fısıh için kendine uygun olanı seçmesi için iki tarih seçeneği (14 Nisan veya 14 Ziv) vermediğine dikkat edelim. İkinci ayda bir Fısıh yemeği düzenlemenin koşulları sınırlıydı. Bu, 14 Nisan’da, tören açısından murdar durumda olan veya kutlama yerinden çok uzaklarda bulunan bir İsrailli için tanınmış bir istisna idi.
Bunun geniş çapta uygulanışıyla ilgili tek kayıtlı olay, sadık Kral Hizkiya’nın Mayasız Ekmek Bayramı kutlamasını yeniden canlandırdığı zaman olmuştu. Birinci aya yetiştirecek vakitleri olmadığından (ne kâhinler hazırdı, ne de kavim toplanmıştı), bayram ikinci ayın 14. gününde kutlandı.—II. Tarihler 29:17; 30:1-5.
Bunun gibi olağandışı durumlar hariç Yahudiler, Fıshı Tanrı’nın tayin ettiği günde kutlardı. (Çıkış 12:17-20, 41, 42; Levililer 23:5) İsa ve şakirtleri, bu tarihi hafife almayarak bayramı Kanuna uygun şekilde kutladılar. Luka şöyle yazıyor: “Fısıh kurbanı kesilmesi gerek olan hamursuz günü geldi. Ve İsa: Gidin, bizim için Fıshı hazırlayın da yiyelim, diye Petrus ile Yuhannayı gönderdi.”—Luka 22:7, 8.
O fırsatta İsa, takipçilerince Rabbin Akşam Yemeği olarak bilinen yıllık kutlamayı başlattı. İsa’nın takipçilerinin bu kutlamaya katılmalarının önemi ne kadar vurgulansa azdır. Yehova’nın Şahitleri için yılın en önemli olayı budur. İsa’nın sözleri bunun nedenini açıklıyor, çünkü şöyle dedi: “Bunu benim anılmam için yapın.” (Luka 22:19) Böylece Yehova’nın Şahitlerinden her biri, bu kutlama gününde başka herhangi bir yere söz vermemek için aylar önceden program yapmalı. 1994’te Rabbin Akşam Yemeği 26 Mart’ta yerel saatle güneş batımından sonra kutlanacaktır.
Çok ender de olsa, hastalık veya seyahatteyken çıkan bir terslik gibi bazı beklenmedik olaylar, İsa’nın bir takipçisinin önceden planladığı halde kutlamaya katılmasını engelleyebilir. Bu gibi durumlarda ne yapılmalıdır?
Kutlama sırasında mayasız ekmek ve kırmızı şarap dolaştırılıyor ve bunlardan, Tanrı’nın mukaddes ruhuyla meshedilmiş ve gökteki hayata seçilmiş olanlar alıyor. (Matta 26:26-29; Luka 22:28-30) Sembollerden her yıl alan bir kişi, bu yıl hastanede veya evde hasta yatıyorsa, yöresel cemaatin ihtiyarları, aralarından birinin söz konusu kişiye ekmek ve şarabı getirmesini, konuya uygun Mukaddes Kitap ayetlerini onunla müzakere etmesini ve sembolleri sunmasını düzenleyecektir. Eğer İsa’nın meshedilmiş bir takipçisi kendi cemaatinden uzaktaysa, o tarihte bulunacağı yöredeki bir cemaate katılmak üzere bir düzenleme yapmalıdır.
Bütün bu gerçekler hesaba katıldığında İsa’nın meshedilmiş bir takipçisi, Sayılar 9:10, 11’deki ayetlere ve II. Tarihler 30:1-3, 15’teki örneğe dayanarak Rabbin Akşam Yemeğini 30 gün (bir kameri ay) sonra kutlamak zorunda kalacağı koşullarla çok ender karşılaşacaktır.
İsa’nın “başka koyunları” sınıfına ait olup yeryüzündeki bir cennette ebediyen yaşama ümidine sahip olanlar, ekmek ve şaraptan alma emri altında değildir. (Yuhanna 10:16) Mesih’in ölümünün yıllık anılmasına katılmaları önemlidir, ancak sembollerden almazlar. Dolayısıyla onlardan biri hasta veya seyahatte olduğundan o akşam herhangi bir cemaatle birlikte değilse, kendisi uygun ayetleri (İsa’nın bu kutlamayı nasıl başlattığını anlatan kayıtlar dahil) özel olarak okuyup dünya çapında yapılan bu kutlamayı Yehova’nın bereketlemesi için dua edebilir. Ancak, böyle bir durumda bir ay sonra yapacağı bir buluşma veya özel bir Mukaddes Kitap müzakeresi için ek bir düzenlemeye gerek yoktur.