“Dört Canlı”

Hezekiel sarayların ve tapınakların önünde bekçilik eden muazzam büyüklükteki heykelleri kuşkusuz görmüştü. Bunlar insan başı ve kanatları olan boğa ve aslan heykelleriydi. Antik Asur ve Babil’in her yerinde böyle heykellere rastlanabilirdi. Bazıları yaklaşık 6 metre yüksekliğindeydi. Hezekiel de, herkes gibi, bu ürkütücü heykelleri hayretler içinde seyretmiş olmalı. Yine de, ne kadar güçlü görünürlerse görünsünler, bunlar sadece taşa oyulmuş cansız heykellerdi.

Oysa Hezekiel’in gördüğü varlıklar ‘canlıydı.’ Heykellerden gerçekten farklıydılar. Bu görüntü Hezekiel’i o kadar etkiledi ki, sözlerinin girişinde “canlılar” ifadesini 10’dan fazla kez kullandı (Hez. 1:5-22). Hezekiel’in gördüğü görüntüde Tanrı’nın tahtının altındaki dört canlı tam bir uyum içinde hareket ediyordu. Böylece Yehova’nın tüm yaratılışa hakim olduğu Hezekiel’in zihnine kazınmış olmalı. Bugün biz de bu görüntü sayesinde Yehova’nın büyüklüğünü, yüceliğini ve her şeye hakim olmasını gözümüzde canlandırabiliyoruz (1. Tar. 29:11).