24 Eylül Çarşamba
Ne ölçüde ilerlemiş olursak olalım, aynı düzenle ilerlemeye devam edelim (Filip. 3:16).
Etrafınızda Yehova’ya daha çok hizmet etme hedefi koymuş ve buna erişmiş kardeşler olabilir. Örneğin Krallık Müjdecileri Kursuna katılmış veya ihtiyacın daha büyük olduğu bir yere taşınmış olabilirler. Koşullarınız izin veriyorsa siz de böyle bir hedef edinebilirsiniz. Yehova’nın toplumundaki kişiler hizmetlerini artırmayı çok ister (Elçi. 16:9). Fakat koşullarınız izin vermiyorsa kendinizi bunu yapabilenlerle karşılaştırmayın. Hayat koşusunda önemli olan yola devam etmektir (Mat. 10:22). Yetenekleriniz ve koşullarınız ölçüsünde elinizden geleni yaptığınızda Yehova çok mutlu olur. O’nun, hizmetinize değer verdiğini unutmayın. Elinizden geleni yapmaya devam ederek vaftiz olduktan sonra da İsa’yı izleyebilirsiniz (Mezm. 26:1). w24.03 10 p. 11
25 Eylül Perşembe
Lütuf göstererek tüm suçlarımızı bağışladı (Kol. 2:13).
Gökteki Babamız tövbe edersek bizi bağışlayacağına söz veriyor (Mezm. 86:5). Geçmişte yaptığımız hatalardan gerçekten pişmansak, O’nun bizi bağışladığından kesinlikle emin olabiliriz. Yehova’nın makul olduğunu kendimize hatırlatabiliriz. O asla bizden yapabileceklerimizden fazlasını beklemez. O’nun için elimizden geleni yaptığımızda mutlu olur. Ayrıca Yehova’ya var güçle hizmet etmiş kişileri de düşünebiliriz. Bu kişilerden biri elçi Pavlus’tu. O yıllarca gayretle hizmet etti. Binlerce kilometre yolculuk etti ve birçok cemaat kurdu. Fakat koşulları değiştiğinde duyuru işine eskisi kadar katılamaz oldu. Böyle olunca Yehova’nın onayını kaybetti mi? Hayır. Elinden geleni yapmaya devam etti ve Yehova da onu destekledi (Elçi. 28:30, 31). Benzer şekilde bizim de Yehova için yapabildiklerimiz zaman içinde değişebilir. Fakat unutmayalım ki, Yehova’nın asıl önem verdiği şey bizim niyetimizdir. w24.03 27 p. 7, 9
26 Eylül Cuma
İsa sabah erkenden . . . . ıssız bir yere gitti ve orada dua etmeye koyuldu (Mar 1:35).
İsa dualarıyla öğrencilerine örnek oldu. Hizmeti boyunca sık sık dua etti. Dua etmeye özel olarak zaman ayırması gerekiyordu. Çünkü çok meşguldü ve etrafı sürekli kalabalıktı (Mar. 6:31, 45, 46). Bir keresinde yalnız başına dua edebilmek için sabah erkenden kalktı. Başka bir sefer önemli bir karar vermeden önce bütün gece dua etti (Luka 6:12, 13). Ayrıca İsa ölmeden önceki gece tekrar tekrar dua etti, çünkü yeryüzündeki yaşamının en kritik zamanıydı (Mat. 26:39, 42, 44). İsa’dan ne kadar meşgul olursak olalım dua etmek için zaman bulmamız gerektiğini öğreniyoruz. Bunu nasıl yapabiliriz? Mesela sabah daha erken kalkabiliriz ya da akşam biraz daha geç yatabiliriz. Böyle çaba gösterdiğimizde Yehova’nın bu özel hediyesine değer verdiğimizi gösteririz. w23.05 3 p. 4-5