2 พงศ์กษัตริย์
4 ภรรยาของคนหนึ่งที่เป็นลูกหลานของพวกผู้พยากรณ์+มาบอกเอลีชาว่า “สามีของฉันที่เป็นผู้รับใช้ของท่านตายแล้ว ท่านก็รู้ว่าเขาเกรงกลัวพระยะโฮวาเสมอ+ ตอนนี้เจ้าหนี้จะมาเอาตัวลูกทั้งสองคนของฉันไปเป็นทาส” 2 เอลีชาจึงบอกเธอว่า “ผมจะช่วยอะไรคุณได้บ้าง? บอกผมเถอะ ในบ้านของคุณมีอะไรบ้าง?” เธอตอบว่า “ในบ้านฉันไม่มีอะไรเลย มีแค่น้ำมันไหเดียว”+ 3 เขาจึงบอกว่า “ไปขอภาชนะเปล่ามาจากเพื่อนบ้านให้มาก ๆ อย่าเอามาแค่สองสามใบ 4 แล้วคุณกับลูกชายก็เข้าไปในบ้านและปิดประตู เอาน้ำมันเทใส่ภาชนะทั้งหมดให้เต็ม ใบไหนเต็มก็ให้วางแยกไว้ต่างหาก” 5 แล้วเธอก็ไป
เธอกับลูกชายทั้งสองเข้าไปในบ้านและปิดประตู เมื่อลูก ๆ ส่งภาชนะให้ เธอก็เทน้ำมันใส่ไปเรื่อย ๆ+ 6 เมื่อภาชนะทั้งหมดเต็มแล้ว เธอก็บอกลูกชายคนหนึ่งว่า “ส่งมาอีกสิ”+ แต่เขาบอกว่า “ไม่มีแล้วแม่” ตอนนั้นเองน้ำมันก็หยุดไหล+ 7 เธอก็มาเล่าให้คนของพระเจ้าเที่ยงแท้ฟัง เอลีชาบอกว่า “เอาน้ำมันไปขายแล้วใช้หนี้ให้หมด ส่วนเงินที่เหลือคุณกับลูกก็เอาไว้ใช้”
8 วันหนึ่ง เอลีชาไปที่เมืองชูเนม+ ในเมืองนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งเป็นคนมีชื่อเสียง เธอชวนเขาไปกินอาหารที่บ้าน+ และทุกครั้งที่เขาผ่านมาทางนั้น เขาจะแวะกินอาหารที่บ้านเธอ 9 เธอจึงคุยกับสามีว่า “ฉันรู้ว่าคนที่ผ่านมาทางนี้บ่อย ๆ เป็นผู้พยากรณ์ของพระเจ้า 10 เราทำห้องเล็ก ๆ ไว้บนดาดฟ้า+ดีไหม? แล้วเอาเตียง โต๊ะ เก้าอี้ กับตะเกียงวางไว้ในห้องด้วย เขาแวะมาเมื่อไรจะได้พักในห้องนั้น”+
11 วันหนึ่งเอลีชามาที่นั่นและเข้าไปนอนในห้องบนดาดฟ้านั้น 12 เอลีชาบอกเกหะซี+คนรับใช้ของเขาว่า “ไปเรียกผู้หญิงชาวชูเนม+มา” เกหะซีก็ไปเรียกเธอมา เธอจึงมายืนตรงหน้าเอลีชา 13 เอลีชาบอกเกหะซีว่า “ช่วยถามเธอหน่อยว่า ‘คุณอุตส่าห์ทำทั้งหมดนี้ให้เรา+ ผมจะทำอะไรให้คุณได้บ้าง?+ จะให้ผมขออะไรจากกษัตริย์+หรือแม่ทัพให้คุณไหม?” แต่เธอตอบว่า “ดิฉันอยู่กับญาติพี่น้องอย่างนี้ก็สบายดีแล้ว” 14 เอลีชาจึงถามเกหะซีว่า “เราจะทำอะไรให้เธอได้บ้าง?” เกหะซีตอบว่า “เธอไม่มีลูกชายครับ+ สามีเธอก็แก่แล้ว” 15 เขาบอกทันทีว่า “ไปเรียกเธอมา” เกหะซีก็ไปเรียกเธอมา เธอจึงมายืนที่ประตู 16 เอลีชาพูดว่า “ปีหน้าเวลานี้ คุณจะได้อุ้มลูกชาย”+ แต่เธอบอกว่า “นายท่านเป็นคนของพระเจ้าเที่ยงแท้ อย่าโกหกดิฉันซึ่งเป็นผู้รับใช้ของท่านเลย”
17 แต่ต่อมาผู้หญิงคนนี้ก็ตั้งท้องและคลอดลูกชายในปีถัดมาเวลาเดียวกันนั้นเหมือนที่เอลีชาบอกไว้ 18 เด็กคนนั้นก็โตขึ้น วันหนึ่งเขาออกไปหาพ่อที่อยู่กับคนเก็บพืชผล 19 เขาบอกพ่อหลายครั้งว่า “ปวดหัว ปวดหัวจังเลย!” พ่อของเขาจึงสั่งคนรับใช้ว่า “อุ้มเขาไปหาแม่” 20 คนรับใช้อุ้มเด็กไปหาแม่ เด็กคนนั้นนั่งบนตักแม่จนถึงเที่ยงวัน แล้วก็ตาย+ 21 เธอจึงเอาลูกขึ้นไปวางบนเตียงที่คนของพระเจ้าเที่ยงแท้เคยนอน+ จากนั้นเธอออกไปแล้วปิดประตู 22 เธอไปพูดกับสามีว่า “ขอคนรับใช้คนหนึ่งกับลาตัวหนึ่งไปกับฉัน และขอให้ฉันไปหาคนของพระเจ้าเที่ยงแท้ตอนนี้เลย แล้วฉันจะกลับมา” 23 แต่สามีถามว่า “เธอจะไปหาเขาวันนี้ทำไม? วันนี้ไม่ใช่วันขึ้นเดือนใหม่+หรือวันสะบาโตสักหน่อย” เธอบอกว่า “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง” 24 เธอเอาอานใส่บนหลังลาและสั่งคนรับใช้ว่า “ไปเร็ว ๆ อย่าชะลอความเร็วถ้าฉันไม่ได้สั่ง”
25 เธอไปหาคนของพระเจ้าเที่ยงแท้ที่ภูเขาคาร์เมล พอเขาเห็นเธอแต่ไกลก็บอกเกหะซีคนรับใช้ของเขาว่า “ผู้หญิงชาวชูเนมมาโน่นแล้ว 26 ช่วยวิ่งไปหาเธอและถามว่าเธอสบายดีไหม และสามีกับลูกของเธอเป็นยังไงบ้าง” เธอตอบเกหะซีว่า “สบายดีค่ะ” 27 เมื่อเธอมาพบคนของพระเจ้าเที่ยงแท้บนภูเขานั้น เธอก็จับเท้าเขาไว้แน่น+ เกหะซีเข้ามาเพื่อจะผลักเธอออกไป แต่คนของพระเจ้าเที่ยงแท้บอกว่า “ไม่เป็นไรหรอก เธอกำลังทุกข์ใจมาก และพระยะโฮวาไม่ได้บอกผมด้วยว่าเป็นเรื่องอะไร” 28 เธอพูดว่า “ดิฉันได้ขอลูกชายจากท่านผู้เป็นนายของดิฉันหรือ? ดิฉันก็บอกท่านแล้วไม่ใช่หรือว่า ‘อย่ามาให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ กับดิฉันเลย’?”+
29 เอลีชาจึงพูดกับเกหะซีว่า “รวบชุดยาวของคุณมาเหน็บไว้ที่เอว+ แล้วเอาไม้เท้าของผมไปด้วย ถ้าเจอใครก็ไม่ต้องหยุดทักทาย และถ้าใครทักทายก็ไม่ต้องตอบ เอาไม้เท้าของผมไปวางบนหน้าของเด็กคนนั้น” 30 แม่ของเด็กนั้นพูดว่า “ดิฉันสาบานต่อพระยะโฮวาผู้มีชีวิตอยู่และต่อท่านว่า ดิฉันจะไม่ไปถ้าท่านไม่ไปด้วย”+ เขาจึงไปกับเธอ 31 เกหะซีล่วงหน้าพวกเขาไปก่อนและเอาไม้เท้าวางบนหน้าของเด็กนั้น แต่ไม่มีเสียงและไม่มีการตอบสนองใด ๆ+ เกหะซีกลับไปบอกเอลีชาว่า “เด็กยังไม่ฟื้น”
32 เมื่อเอลีชาเข้ามาในบ้าน เด็กคนนั้นนอนตายอยู่บนเตียงของเขา+ 33 เขาเข้าไปและปิดประตูอยู่กับเด็กตามลำพัง และเริ่มอธิษฐานถึงพระยะโฮวา+ 34 เอลีชาขึ้นไปบนเตียงและนอนทับบนตัวเด็ก ให้ปากตรงกับปาก ตาตรงกับตา และมือทาบกันพอดี เขาอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่งจนตัวเด็กค่อย ๆ อุ่นขึ้น+ 35 เขาเดินไปเดินมาในบ้านและขึ้นไปบนเตียง เขานอนทับตัวเด็กอีกครั้งหนึ่ง เด็กคนนั้นก็จาม 7 ครั้งและลืมตาขึ้น+ 36 เอลีชาเรียกเกหะซีเข้ามาและบอกว่า “เรียกผู้หญิงชาวชูเนมมา” เกหะซีจึงเรียกเธอเข้ามาหาเอลีชา แล้วเอลีชาก็บอกว่า “มาอุ้มลูกของคุณไปสิ”+ 37 เธอเข้ามาหมอบลงแทบเท้าเอลีชา แล้วก็อุ้มลูกชายออกไป
38 เมื่อเอลีชากลับไปเมืองกิลกาล ตอนนั้นมีการขาดแคลนอาหารในแผ่นดิน+ ลูกหลานของพวกผู้พยากรณ์+ก็นั่งอยู่กับเอลีชา เขาสั่งคนรับใช้ว่า+ “ตั้งหม้อใบใหญ่แล้วทำอาหารให้ลูกหลานของพวกผู้พยากรณ์กิน” 39 พวกเขาคนหนึ่งออกไปเก็บผัก และเจอเถาวัลย์ป่าจึงเก็บผลของมันห่อใส่เสื้อมา พอกลับมาก็หั่นใส่ในหม้อโดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร 40 จากนั้นพวกเขาก็ตักส่งให้ทุกคนกิน พอกินแล้วก็มีคนร้องว่า “คนของพระเจ้าเที่ยงแท้ อาหารในหม้อนี้มีพิษ!” พวกเขาจึงกินไม่ได้ 41 เอลีชาบอกว่า “เอาแป้งมา” แล้วเขาก็เอาแป้งใส่ลงในหม้อและพูดว่า “ตักส่งให้ทุกคนกิน” อาหารในหม้อนั้นจึงไม่มีพิษอีก+
42 มีชายคนหนึ่งมาจากบาอัลชาลิชาห์+ เขาเอาขนมปัง 20 ก้อนที่ทำจากข้าวบาร์เลย์รุ่นแรก+ และข้าวใหม่อีกหนึ่งถุง+มาให้คนของพระเจ้าเที่ยงแท้ เอลีชาจึงบอกว่า “เอาไปแจกให้ทุกคนกิน” 43 แต่คนรับใช้ถามว่า “ผมจะเอาอาหารแค่นี้ให้คนตั้ง 100 คนกินได้ยังไง?”+ เอลีชาตอบว่า “เอาไปแจกให้ทุกคนกินเถอะ เพราะพระยะโฮวาบอกว่า ‘พวกเขาจะกินแล้วยังมีเหลืออีก’”+ 44 เขาจึงเอาไปแจก พวกเขาก็กินและยังมีเหลืออีก+เหมือนที่พระยะโฮวาบอกไว้