เยเรมีย์
15 พระยะโฮวาพูดกับผมว่า “ถึงโมเสสกับซามูเอลจะมายืนอยู่ต่อหน้าเรา+ เราก็จะไม่เมตตาชนชาตินี้ ไล่พวกเขาไปให้พ้นหน้าเราซะ! 2 ถ้าพวกเขาถามเจ้าว่า ‘แล้วพวกเราจะเป็นยังไง?’ เจ้าต้องบอกพวกเขาว่า ‘พระยะโฮวาบอกว่า
“บางคนจะตายเพราะโรคร้าย
บางคนจะตายเพราะดาบ+
บางคนจะตายเพราะอดอยาก
และบางคนจะถูกจับไปเป็นเชลย”’+
3 “พระยะโฮวาบอกว่า ‘แล้วเราจะให้พวกเขาเจอหายนะ 4 อย่าง*+ คือให้ดาบมาฆ่าฟัน ให้หมามาลากไป และให้นกในท้องฟ้ากับสัตว์ป่าในแผ่นดินมากินและทำลาย+ 4 และเราจะทำให้อาณาจักรต่าง ๆ ในโลกสยดสยองเมื่อเห็นพวกเขา+ ที่เป็นอย่างนี้เพราะสิ่งที่มนัสเสห์ลูกชายเฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ได้ทำในกรุงเยรูซาเล็ม+
5 เยรูซาเล็ม ใครจะสงสารเจ้า
ใครจะเห็นอกเห็นใจเจ้า
และใครจะแวะมาถามว่าเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?’
6 พระยะโฮวาบอกว่า ‘เจ้าทิ้งเราไป+
เจ้าหันหลังให้เรา*อยู่เรื่อย+
ดังนั้น เราจะจัดการเจ้าและทำลายเจ้า+
เราเบื่อที่จะสงสารเจ้า*แล้ว
7 เราจะสาดพวกเขาด้วยคราดเหมือนสาดข้าวในประตูเมืองของแผ่นดินนี้
เราจะทำให้พวกเขาเสียลูก ๆ ไป+
เราจะทำลายประชาชนของเรา
เพราะพวกเขาไม่ยอมเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเอง+
8 เราจะทำให้พวกเขามีแม่ม่ายมากกว่าเม็ดทรายในทะเล
เราจะพาผู้ทำลายมาโจมตีทั้งแม่และชายหนุ่มของพวกเขาตอนเที่ยงวัน
เราจะทำให้พวกเขาตื่นตระหนกและหวาดกลัวอย่างกะทันหัน
9 ผู้หญิงที่มีลูก 7 คนเป็นลมไปแล้ว
เธอหายใจลำบาก
ดวงอาทิตย์ของเธอตกไปแล้วทั้ง ๆ ที่ยังกลางวันอยู่
ทำให้เกิดความอับอายอดสู’*
พระยะโฮวาบอกว่า ‘ส่วนคนที่เหลืออยู่ไม่กี่คนนั้น
เราจะให้พวกศัตรูฆ่าฟันพวกเขา’”+
10 แม่ครับ ผมลำบากมากเพราะแม่ให้ผมเกิดมา+
ผมเป็นต้นเหตุให้คนทั้งแผ่นดินทะเลาะและต่อสู้กัน
ผมไม่เคยให้ใครยืมหรือขอยืมจากใคร
แต่พวกเขาทุกคนพากันด่าผม
11 พระยะโฮวาพูดว่า “เราจะทำดีกับเจ้าแน่นอน
เราจะเข้ามาช่วยเจ้าให้พ้นจากศัตรูแน่ ๆ
เมื่อเจ้าเจอหายนะและความทุกข์ลำบาก
12 ใครจะทำให้เหล็กจากทางเหนือ
และทองแดงแตกเป็นชิ้น ๆ ได้?
13 เราจะให้คนอื่นเอาทรัพย์สมบัติของเจ้าไปเฉย ๆ+
เพราะบาปทั้งหมดที่เจ้าทำไว้ทั่วดินแดน
14 เราจะยกสมบัติของเจ้าให้ศัตรู
ให้พวกเขาขนไปยังแผ่นดินที่เจ้าไม่รู้จัก+
เพราะเราโกรธจัดเหมือนไฟที่ลุกไหม้
และมันจะเผาพวกเจ้า”+
15 พระยะโฮวา พระองค์ก็รู้ว่าผมลำบาก
โปรดคิดถึงผมและสนใจผม
ขอแก้แค้นพวกที่ข่มเหงผมด้วย+
อย่าให้ผมต้องตาย*เพราะพระองค์ไม่โกรธสักที
พระองค์ก็รู้ว่าผมทนการด่าว่านี้เพราะเห็นแก่พระองค์+
16 พระยะโฮวาพระเจ้าผู้เป็นจอมทัพ
ผมได้รับคำของพระองค์ไว้และกินเข้าไป+
คำของพระองค์ทำให้ผมมีความสุขในหัวใจ
เพราะผมถูกเรียกตามชื่อของพระองค์
17 ผมไม่ได้นั่งกับคนรักสนุกแล้วก็สนุกไปกับพวกเขาด้วย+
ผมนั่งอยู่คนเดียว เพราะมือของพระองค์อยู่บนตัวผม
พระองค์ทำให้ความโกรธของพระองค์*เต็มล้นอยู่ในตัวผม+
18 ทำไมผมเจ็บปวดตลอดเวลาและแผลของผมรักษาไม่ได้?
มันไม่หายสักที
พระองค์จะเป็นเหมือนแหล่งน้ำที่ไม่มีน้ำ
และไว้ใจไม่ได้อย่างนั้นหรือ?
19 ดังนั้น พระยะโฮวาจึงบอกว่า
“ถ้าเจ้ากลับมา เราจะทำให้เจ้าฟื้นตัว
และเจ้าจะยืนอยู่ต่อหน้าเรา
ถ้าเจ้าแยกสิ่งมีค่าออกจากสิ่งไม่มีค่า
เจ้าก็จะเป็นคนพูดแทนเรา*
พวกเขาจะกลับมาหาเจ้า
แต่เจ้าไม่ต้องไปหาพวกเขา”
20 พระยะโฮวาพูดว่า “เราจะทำให้เจ้าเป็นกำแพงทองแดงที่แข็งแกร่งอยู่ในชนชาตินี้+
พวกเขาจะสู้กับเจ้าแน่
แต่พวกเขาจะไม่ชนะเจ้า+
เพราะเราจะอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้าให้รอด
21 เราจะช่วยเจ้าให้พ้นจากมือคนชั่ว
และช่วยเจ้าให้พ้นจากมือคนโหดร้าย”