ผู้วินิจฉัย
5 ในวันนั้น เดโบราห์+กับบาราค+ลูกชายของอาบีโนอัมร้องเพลงอย่างนี้+
2 “ให้เราสรรเสริญพระยะโฮวา
ที่ชาวอิสราเอลอาสาไปสู้รบ+
เพราะพวกเขาทำตามคำปฏิญาณของตัวเอง*
3 กษัตริย์ทั้งหลายขอให้ฟัง คนที่มีอำนาจปกครองทั้งหลายขอให้เงี่ยหูฟัง
เราจะร้องเพลงให้พระยะโฮวา
จะร้องเพลง*สรรเสริญพระยะโฮวา+พระเจ้าของอิสราเอล+
4 พระยะโฮวาพระเจ้า เมื่อพระองค์ออกจากเสอีร์+
เมื่อพระองค์ยกทัพออกจากแผ่นดินเอโดม
แผ่นดินก็สั่นสะเทือน ท้องฟ้าก็เทกระหน่ำ
เมฆกระหน่ำเม็ดฝนลงมา
5 ภูเขาทั้งหลายละลาย*ไปต่อหน้าพระยะโฮวา+
แม้แต่ภูเขาซีนายที่อยู่ต่อหน้าพระยะโฮวา+พระเจ้าของอิสราเอล+
6 ในสมัยของชัมการ์+ลูกชายของอานาท
และในสมัยของยาเอล+ ทางหลวงก็ว่างเปล่า
ผู้คนหันไปเดินตามตรอกซอกซอย
7 หมู่บ้านต่าง ๆ ในอิสราเอลไม่มีใครอยู่
ไม่มีใครอาศัยเลย จนกระทั่งดิฉันเดโบราห์+ขึ้นมา
จนกระทั่งดิฉันขึ้นมาเป็นเหมือนแม่ที่ช่วยอิสราเอล+
ไม่มีโล่หรือหอกให้เห็นแม้แต่อันเดียว
ในพวกทหารอิสราเอล 40,000 คน
ขอให้สรรเสริญพระยะโฮวา
10 พวกคุณที่ขี่ลาสีน้ำตาลอ่อน
พวกคุณที่นั่งบนพรมเนื้อดี
และพวกคุณที่เดินตามถนน
ขอให้คิดใคร่ครวญเรื่องต่อไปนี้
11 มีเสียงคนตักน้ำพูดกันที่บ่อน้ำ
พวกเขาพูดถึงสิ่งดีงามที่พระยะโฮวาทำ
และพูดถึงสิ่งดี ๆ ซึ่งชาวอิสราเอลที่อาศัยอยู่ตามหมู่บ้านทำ
แล้วประชาชนของพระยะโฮวาก็ลงไปที่ประตูเมือง
12 ตื่นเถอะ ตื่นได้แล้ว เดโบราห์+
ตื่นเถอะ ตื่นขึ้นมาร้องเพลง+
ลุกขึ้นเถอะบาราค+ ลูกชายอาบีโนอัม ขอให้เอาพวกเชลยของคุณไป
13 คนที่เหลืออยู่ลงมาหาพวกเจ้านาย
ประชาชนของพระยะโฮวาลงมาหาเราเพื่อต่อสู้กับศัตรูที่มีกำลัง
14 คนที่มาจากเอฟราอิม ซึ่งอยู่ในหุบเขา
เบนยามิน พวกเขากำลังตามคุณไป ไปกับทหารของคุณ
15 พวกเจ้านายของอิสสาคาร์อยู่กับเดโบราห์
บาราค+ก็ทำเหมือนกับอิสสาคาร์
เขาเดินเท้าเข้าไปในที่ราบหุบเขา+
ส่วนคนในวงศ์ตระกูลของรูเบนยังลังเลใจอยู่
16 ทำไมคุณถึงนั่งอยู่ระหว่างกระเป๋าอานสองข้าง
ฟังเสียงคนเป่าปี่เรียกฝูงแกะ?+
เพราะคนในวงศ์ตระกูลรูเบนยังลังเลใจอยู่
อาเชอร์ก็นั่งอยู่เฉย ๆ ที่ชายฝั่งทะเล
เขายังอยู่ตามท่าเรือของตัวเอง+
18 เศบูลุนเป็นพวกที่เอาชีวิตเข้ามาเสี่ยงต่อความตาย
19 กษัตริย์ทั้งหลายพากันมา พวกเขายกทัพมาต่อสู้+
พวกกษัตริย์ของคานาอันมาสู้รบ
ที่เมืองทาอานาคใกล้ ๆ ลำธารเมกิดโด+
พวกเขาปล้นเอาเงินไปไม่ได้+
20 ดวงดาวก็สู้รบจากสวรรค์
ต่างก็สู้รบกับสิเสราจากวิถีโคจรของตัวเอง
21 ลำน้ำคีโชนกวาดพวกเขาไป+
ลำน้ำคีโชนเป็นลำน้ำโบราณ
เราเหยียบย่ำศัตรูผู้มีกำลังลงแล้ว
22 เสียงกีบเท้าม้ากระทบกับพื้น
ตอนที่ม้าศึกของเขาควบไปอย่างบ้าระห่ำ+
23 ทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาบอกว่า ‘ให้สาปแช่งเมโรส
ใช่แล้ว ให้สาปแช่งชาวเมืองนั้น
เพราะพวกเขาไม่มาช่วยพระยะโฮวา
ไม่มาช่วยพระยะโฮวากับพวกนักรบ’
24 ผู้หญิงที่น่ายกย่องที่สุดคือยาเอล+
ภรรยาของเฮเบอร์+ชาวเคไนต์
เธอเป็นผู้หญิงที่น่ายกย่องที่สุดในพวกผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในเต็นท์
25 เขาขอน้ำ แต่เธอให้นมเขากิน
เธอเอาน้ำนมข้นชามใหญ่ให้เขา+
26 เธอเอื้อมมือไปหยิบหมุดยึดเต็นท์มา
ส่วนมือขวาก็ถือค้อนของช่างมาด้วย
แล้วก็เอาค้อนทุบลงไป ทุบลงไปที่หัวของสิเสรา
เธอตีเข้าที่ขมับของเขาจนแตกและทะลุไปอีกด้านหนึ่ง+
27 เขานอนแน่นิ่งอยู่แทบเท้าของเธอ เขานอนไม่ขยับเขยื้อน
เขานอนแน่นิ่งอยู่แทบเท้าคู่นั้น
เขาสิ้นใจอยู่ตรงที่ที่เขานอน
28 ผู้หญิงคนหนึ่งมองออกไปทางหน้าต่าง
แม่ของสิเสรามองลอดช่องระแนงหน้าต่าง
‘ทำไมนะ รถศึกของลูกถึงมาช้า?
ทำไมยังไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าม้าที่ลากรถศึกของเขาสักที?’+
29 คนที่ฉลาดที่สุดของพวกผู้หญิงที่อยู่กับเธอก็ตอบ
และเธอก็คงจะเฝ้าบอกกับตัวเองเหมือนกันว่า
30 ‘พวกเขาคงจะแบ่งของริบกันอยู่
นักรบคนหนึ่งได้หญิงสาวมาคนหนึ่งหรือสองคน
ของริบที่เป็นผ้าย้อมสีนั้นสำหรับสิเสรา เขาได้ของริบที่เป็นผ้าย้อมสี
ผ้าลายปักผืนหนึ่ง ผ้าย้อมสี ผ้าลายปักสองผืน
ให้คนที่ปล้นเอาของนั้นมาไว้พันคอ’
31 พระยะโฮวาพระเจ้า ขอให้ศัตรูของพระองค์พินาศไป+
แต่ขอให้คนที่รักพระองค์ส่องแสงแรงกล้าเหมือนดวงตะวัน”
และแผ่นดินก็สงบเงียบอยู่ 40 ปี+