1 ซามูเอล
1 มีชายคนหนึ่งชื่อเอลคานาห์เป็นชาวเอฟราอิม เขาอาศัยอยู่ในเมืองรามาธาอิมโซฟิม*+ในเขตเทือกเขาของเอฟราอิม+ เอลคานาห์+เป็นลูกของเยโรฮัม เยโรฮัมเป็นลูกของเอลีฮู เอลีฮูเป็นลูกของโทหุ โทหุเป็นลูกของศูฟ 2 เอลคานาห์มีภรรยา 2 คน คนหนึ่งชื่อฮันนาห์ อีกคนหนึ่งชื่อเปนินนาห์ เปนินนาห์มีลูกหลายคนแต่ฮันนาห์ไม่มีลูกเลย 3 เอลคานาห์ออกจากเมืองของเขาเพื่อขึ้นไปนมัสการ*พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพและถวายเครื่องบูชาที่เมืองชิโลห์+เป็นประจำทุกปี ตอนนั้น โฮฟนีกับฟีเนหัสลูกชาย 2 คนของเอลี+เป็นปุโรหิตรับใช้พระยะโฮวาอยู่ที่นั่น+
4 เมื่อเอลคานาห์ถวายเครื่องบูชาเสร็จแล้ว เขาจะแบ่งเครื่องบูชาให้เปนินนาห์กับลูกชายลูกสาวทุกคนของเธอ+ 5 สำหรับฮันนาห์เขาจะแบ่งให้มากเป็นพิเศษเพราะรักเธอมาก แต่พระยะโฮวาไม่ให้ฮันนาห์มีลูก 6 และเปนินนาห์*ก็เอาแต่เยาะเย้ยฮันนาห์ ทำให้ฮันนาห์ทุกข์ใจมากเพราะพระยะโฮวาไม่ให้เธอมีลูก 7 เปนินนาห์ทำอย่างนี้ทุกปี เมื่อไรก็ตามที่ฮันนาห์ขึ้นไปที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์*ของพระยะโฮวา+ เปนินนาห์จะเยาะเย้ยฮันนาห์จนเธอร้องไห้และไม่ยอมกินอาหาร 8 แต่เอลคานาห์สามีของเธอพูดว่า “ฮันนาห์ ร้องไห้ทำไม? ทำไมไม่ยอมกินอะไรเลย? ทำไมถึงเสียใจขนาดนี้? เธอมีฉันคนเดียวก็ดีกว่ามีลูกชายสิบคนไม่ใช่หรือ?”
9 เมื่ออยู่ที่เมืองชิโลห์ หลังจากพวกเขากินดื่มกันแล้ว ฮันนาห์ก็ลุกออกไป ตอนนั้นปุโรหิตเอลีนั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างประตูวิหาร*+ของพระยะโฮวา 10 ฮันนาห์ทุกข์ใจมาก เธออธิษฐานถึงพระยะโฮวา+และร้องไห้สะอึกสะอื้น 11 แล้วเธอก็ปฏิญาณว่า “พระยะโฮวาพระเจ้าผู้เป็นจอมทัพ ถ้าพระองค์เห็นความทุกข์ของดิฉันที่เป็นผู้รับใช้ของพระองค์และนึกถึงดิฉัน ถ้าพระองค์ไม่ลืมผู้รับใช้ของพระองค์และให้ดิฉันมีลูกชายคนหนึ่ง+ ดิฉันจะยกลูกคนนี้ให้รับใช้พระยะโฮวาตลอดชีวิต และผมของเขาจะไม่ถูกตัดเลย”+
12 ฮันนาห์อธิษฐานถึงพระยะโฮวาอยู่นาน และเอลีก็มองเธออยู่ 13 ฮันนาห์อธิษฐานในใจและทำปากขมุบขมิบแต่ไม่มีเสียงพูดออกมา เอลีจึงคิดว่าเธอเมาเหล้า 14 เอลีพูดกับเธอว่า “จะเมาไปอีกนานไหม? เลิกดื่มเหล้าองุ่นได้แล้ว” 15 ฮันนาห์ตอบว่า “ไม่ใช่ค่ะท่าน ดิฉันกำลังทุกข์ใจมาก ดิฉันไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นหรือของมึนเมาอะไรเลย แต่กำลังระบายความในใจกับพระยะโฮวา+ 16 อย่ามองว่าผู้รับใช้ของท่านเป็นผู้หญิงไม่ดีเลยค่ะ ดิฉันเพียงแต่อธิษฐานเพราะกำลังทุกข์ใจและปวดร้าวใจเหลือเกิน” 17 เอลีตอบว่า “ขอให้กลับไปอย่างสบายใจเถอะ เธออธิษฐานขออะไรจากพระเจ้าของอิสราเอลก็ขอให้ได้อย่างนั้น”+ 18 ฮันนาห์จึงพูดว่า “ขอให้ท่านเมตตาดิฉันด้วยเถอะค่ะ” แล้วเธอก็กลับไปและกินอาหาร และหน้าตาก็ไม่เศร้าอีกต่อไป
19 ครอบครัวของเอลคานาห์ตื่นแต่เช้าตรู่และหมอบลงนมัสการพระยะโฮวา แล้วก็เดินทางกลับบ้านที่เมืองรามาห์+ เอลคานาห์มีเพศสัมพันธ์กับฮันนาห์ภรรยาของเขา และพระยะโฮวาก็ตอบคำอธิษฐานของเธอ+ 20 ภายในหนึ่งปี*ฮันนาห์ก็ตั้งท้องและคลอดลูกชาย และตั้งชื่อ+ว่าซามูเอล* เพราะเธอบอกว่า “ฉันขอลูกคนนี้จากพระยะโฮวา”
21 ต่อมา เอลคานาห์กับครอบครัวก็ขึ้นไปถวายเครื่องบูชา+ประจำปีและเครื่องบูชาสำหรับคำปฏิญาณของเขาให้พระยะโฮวา 22 แต่ฮันนาห์ไม่ได้ไปด้วย+ เธอบอกสามีว่า “ลูกหย่านมเมื่อไหร่ฉันจะพาไปที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ของพระยะโฮวา* และให้เขาอยู่ที่นั่นตลอดไป”+ 23 เอลคานาห์สามีของเธอพูดว่า “แล้วแต่เธอเถอะ อยู่ที่บ้านจนลูกหย่านมก็แล้วกัน ขอพระยะโฮวาช่วยให้เธอทำอย่างที่พูด” ฮันนาห์จึงอยู่ที่บ้านและเลี้ยงลูกชายจนหย่านม
24 พอซามูเอลหย่านมแล้ว ฮันนาห์ก็พาเขาขึ้นไปเมืองชิโลห์ เธอเอาวัวตัวผู้ตัวหนึ่งอายุ 3 ปี แป้ง 1 เอฟาห์* และเหล้าองุ่น 1 ไหใหญ่+ไปที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ของพระยะโฮวาในเมืองชิโลห์+พร้อมกับลูกน้อยของเธอ 25 แล้วพวกเขาก็ฆ่าวัวนั้น และพาซามูเอลไปหาเอลี 26 ฮันนาห์พูดว่า “ท่านคะ ดิฉันนี่แหละคือผู้หญิงที่มาอธิษฐานถึงพระยะโฮวาที่นี่+และเคยยืนอยู่กับท่านตรงนี้ 27 ตอนนั้นดิฉันอธิษฐานขอลูกคนนี้และพระยะโฮวาก็ให้ตามที่ขอ+ 28 ดิฉันจึงพาเขามาถวายพระยะโฮวา* และเขาจะเป็นของพระยะโฮวาตลอดชีวิตของเขา”
แล้วเขา*ก็หมอบลงนมัสการพระยะโฮวาที่นั่น