วันพฤหัสบดีที่ 30 ตุลาคม
ไม่ว่าเราก้าวหน้าถึงขั้นไหนแล้ว ก็ให้เราก้าวหน้าแบบนั้นต่อไปเรื่อย ๆ เหมือนที่เคยทำมา—ฟป. 3:16
พระยะโฮวาเข้าใจคุณและพระองค์จะไม่มองว่าคุณเป็นคนไม่เอาไหน (2 คร. 8:12) มองว่าการทำตามเป้าหมายไม่ได้คือบทเรียน อย่าลืมสิ่งที่คุณทำสำเร็จไปแล้ว คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า “พระเจ้าไม่ทำสิ่งที่ชั่ว พระองค์จึงไม่มีวันลืมงานที่พวกคุณทำ” (ฮบ. 6:10) ดังนั้น คุณก็อย่าลืมสิ่งที่คุณทำสำเร็จไปแล้วด้วย คุณมีหลายอย่างที่ทำสำเร็จไปแล้วใช่ไหม? เช่น คุณได้สนิทกับพระยะโฮวา ได้บอกคนอื่นเกี่ยวกับพระองค์ และได้รับบัพติศมา ถ้าคุณเคยตั้งเป้าหมายคริสเตียนและทำสำเร็จไปแล้ว คุณก็สามารถก้าวหน้าต่อ ๆ ไปจนถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ตอนนี้ได้แน่นอน และถ้าคุณให้พระยะโฮวาช่วยคุณก็ทำตามเป้าหมายได้แน่ ให้คุณพยายามสังเกตว่าพระยะโฮวากำลังช่วยคุณและอวยพรคุณยังไง ถ้าทำอย่างนั้นคุณจะมีความสุขระหว่างที่คุณพยายามไปให้ถึงเป้าหมาย (2 คร. 4:7) และถ้าคุณไม่ยอมแพ้คุณจะได้รับพรมากมายหลายเท่า—กท. 6:9 ห23.05 24:16-18
วันศุกร์ที่ 31 ตุลาคม
พระเจ้าผู้เป็นพ่อรักพวกคุณ เพราะพวกคุณรักผมและเชื่อว่าผมเป็นตัวแทนของพระองค์—ยน. 16:27
พระยะโฮวาชอบแสดงออกว่าพระองค์รักและพอใจในตัวผู้รับใช้ของพระองค์ ในคัมภีร์ไบเบิลมีบันทึก 2 เหตุการณ์ที่พระยะโฮวาบอกว่าพระเยซูเป็นลูกที่รักของพระองค์และพระองค์พอใจในตัวท่านมาก (มธ. 3:17; 17:5) คุณอยากได้ยินพระยะโฮวาพูดอย่างนั้นกับคุณไหม? ถึงพระองค์ไม่ได้พูดกับเราแบบนั้นโดยตรง แต่พระองค์พูดกับเราผ่านทางคัมภีร์ไบเบิล และเราจะ “ได้ยิน” เสียงพระยะโฮวาบอกว่าพอใจในตัวเราได้เมื่อเราอ่านคำพูดของพระเยซูในหนังสือข่าวดีทั้ง 4 เล่ม พระเยซูเลียนแบบพระยะโฮวาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดังนั้น เมื่อเราอ่านเรื่องราวของพระเยซูตอนที่ท่านชมเชยพวกสาวกและแสดงออกว่าท่านพอใจในตัวพวกเขา เราก็นึกภาพออกเลยว่าพระยะโฮวาก็รู้สึกแบบนี้กับเราเหมือนกัน (ยน. 15:9, 15) การที่เราเจอปัญหาไม่ได้หมายความว่าพระเจ้าไม่พอใจเราแล้ว ที่จริง มันเป็นโอกาสที่ทำให้เราได้พิสูจน์ว่าเรารักและวางใจพระองค์จริง ๆ—ยก. 1:12 ห24.03 13:10-11
วันเสาร์ที่ 1 พฤศจิกายน
พระองค์ทำให้มีคำสรรเสริญออกจากปากของเด็กและทารก—มธ. 21:16
ถ้าคุณเป็นพ่อแม่ ให้ช่วยลูกเตรียมตัวออกความเห็นแบบที่เหมาะกับวัยของเขา บางครั้งเนื้อหาในการประชุมอาจเป็นเรื่องยาก เช่น เรื่องปัญหาครอบครัวหรือเรื่องศีลธรรม แต่ก็จะมีสัก 1 หรือ 2 ข้อในบทความนั้นที่เด็ก ๆ จะออกความเห็นได้ นอกจากนั้น ให้ช่วยลูกเข้าใจว่าทำไมเขาอาจไม่ได้ถูกเรียกตอบทุกครั้งที่ยกมือ การอธิบายให้ลูกเข้าใจเรื่องนี้จะช่วยไม่ให้ลูกผิดหวังตอนที่ผู้นำส่วนเรียกคนอื่นตอบแทนที่จะเรียกเขา (1 ทธ. 6:18) เราทุกคนสามารถเตรียมตัวออกความเห็นที่เป็นการสรรเสริญพระยะโฮวาและทำให้พี่น้องได้กำลังใจ (สภษ. 25:11) บางครั้งเราอาจเล่าประสบการณ์ส่วนตัวสั้น ๆ ได้ แต่เราไม่ควรทำให้คนอื่นสนใจที่ตัวเรามากเกินไป (สภษ. 27:2; 2 คร. 10:18) เราควรพยายามให้พี่น้องสนใจที่พระยะโฮวา คัมภีร์ไบเบิล และผู้รับใช้ของพระองค์—วว. 4:11 ห23.04 18:17-18