วันศุกร์ที่ 31 ตุลาคม
พระเจ้าผู้เป็นพ่อรักพวกคุณ เพราะพวกคุณรักผมและเชื่อว่าผมเป็นตัวแทนของพระองค์—ยน. 16:27
พระยะโฮวาชอบแสดงออกว่าพระองค์รักและพอใจในตัวผู้รับใช้ของพระองค์ ในคัมภีร์ไบเบิลมีบันทึก 2 เหตุการณ์ที่พระยะโฮวาบอกว่าพระเยซูเป็นลูกที่รักของพระองค์และพระองค์พอใจในตัวท่านมาก (มธ. 3:17; 17:5) คุณอยากได้ยินพระยะโฮวาพูดอย่างนั้นกับคุณไหม? ถึงพระองค์ไม่ได้พูดกับเราแบบนั้นโดยตรง แต่พระองค์พูดกับเราผ่านทางคัมภีร์ไบเบิล และเราจะ “ได้ยิน” เสียงพระยะโฮวาบอกว่าพอใจในตัวเราได้เมื่อเราอ่านคำพูดของพระเยซูในหนังสือข่าวดีทั้ง 4 เล่ม พระเยซูเลียนแบบพระยะโฮวาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดังนั้น เมื่อเราอ่านเรื่องราวของพระเยซูตอนที่ท่านชมเชยพวกสาวกและแสดงออกว่าท่านพอใจในตัวพวกเขา เราก็นึกภาพออกเลยว่าพระยะโฮวาก็รู้สึกแบบนี้กับเราเหมือนกัน (ยน. 15:9, 15) การที่เราเจอปัญหาไม่ได้หมายความว่าพระเจ้าไม่พอใจเราแล้ว ที่จริง มันเป็นโอกาสที่ทำให้เราได้พิสูจน์ว่าเรารักและวางใจพระองค์จริง ๆ—ยก. 1:12 ห24.03 13:10-11
วันเสาร์ที่ 1 พฤศจิกายน
พระองค์ทำให้มีคำสรรเสริญออกจากปากของเด็กและทารก—มธ. 21:16
ถ้าคุณเป็นพ่อแม่ ให้ช่วยลูกเตรียมตัวออกความเห็นแบบที่เหมาะกับวัยของเขา บางครั้งเนื้อหาในการประชุมอาจเป็นเรื่องยาก เช่น เรื่องปัญหาครอบครัวหรือเรื่องศีลธรรม แต่ก็จะมีสัก 1 หรือ 2 ข้อในบทความนั้นที่เด็ก ๆ จะออกความเห็นได้ นอกจากนั้น ให้ช่วยลูกเข้าใจว่าทำไมเขาอาจไม่ได้ถูกเรียกตอบทุกครั้งที่ยกมือ การอธิบายให้ลูกเข้าใจเรื่องนี้จะช่วยไม่ให้ลูกผิดหวังตอนที่ผู้นำส่วนเรียกคนอื่นตอบแทนที่จะเรียกเขา (1 ทธ. 6:18) เราทุกคนสามารถเตรียมตัวออกความเห็นที่เป็นการสรรเสริญพระยะโฮวาและทำให้พี่น้องได้กำลังใจ (สภษ. 25:11) บางครั้งเราอาจเล่าประสบการณ์ส่วนตัวสั้น ๆ ได้ แต่เราไม่ควรทำให้คนอื่นสนใจที่ตัวเรามากเกินไป (สภษ. 27:2; 2 คร. 10:18) เราควรพยายามให้พี่น้องสนใจที่พระยะโฮวา คัมภีร์ไบเบิล และผู้รับใช้ของพระองค์—วว. 4:11 ห23.04 18:17-18
วันอาทิตย์ที่ 2 พฤศจิกายน
ขอให้เราอย่าหลับใหลเหมือนคนอื่น ๆ แต่ให้ตื่นตัวและมีสติเสมอ—1 ธส. 5:6
ความรักช่วยให้เราตื่นตัวและมีสติเสมอ (มธ. 22:37-39) การรักพระเจ้าจะช่วยให้เราอดทนและยังคงประกาศต่อ ๆ ไป แม้การทำอย่างนั้นอาจทำให้เราต้องเจอปัญหา (2 ทธ. 1:7, 8) และเนื่องจากเรารักคนอื่นที่ไม่ได้เป็นพยานฯ เราก็เลยประกาศและทำงานสอนต่อไป และถึงกับประกาศทางโทรศัพท์หรือเขียนจดหมายด้วย เรายังคงหวังว่าสักวันหนึ่งคนที่เราประกาศจะเปลี่ยนใจและเริ่มทำสิ่งที่ถูกต้อง (อสค. 18:27, 28) นอกจากนั้น เราต้องรักพี่น้องของเราด้วย เราแสดงความรักต่อพวกเขาได้โดย “ให้กำลังใจกันและเสริมสร้างกันให้เข้มแข็ง” (1 ธส. 5:11) เหมือนกับทหารที่รบเคียงบ่าเคียงไหล่กัน เราก็จะคอยให้กำลังใจกันเสมอ เราจะไม่ตั้งใจทำให้พี่น้องเจ็บ และถึงพี่น้องทำให้เราเจ็บ เราก็จะไม่เอาคืน (1 ธส. 5:13, 15) นอกจากนั้น เราจะแสดงความรักโดยนับถือพี่น้องที่นำหน้าในประชาคม—1 ธส. 5:12 ห23.06 26:6, 10-11