Пәнд-нәсиһәтләр
30 Якей оғли Агурниң сөзлири. У уларни Итиел,
Итиел һәм Ухалға ейтқан муһим нәсиһәтлири.
2 Шундақ, адәмләр арисида наданмән
Вә инсаний парасәтликкә егә әмәсмән.
3 Мән даналиққа үгинәлмидим вә әң
Муқәддәсниң билими мениңда йоқ.
4 Ким асманға көтирилди вә андин төвәнгә
Чүшти? Ким шамални очумиға жиғиду?
Ким суларни кийиминиң етигигә бағлайду?
Ким зиминниң чегарилирини бәлгүлиди?
Униң исми қандақ? Вә Униң оғлиниң
Исмини биләмсән? Билсәң, ейтқина.
5 Худаниң барлиқ сөзлири пак-таза. У
Униңға таянғанлар үчүн қалқандур.
6 Униң сөзлиригә һечнәрсә қошма. Болмиса,
У сени паш қилиду вә сән алдамчи болисән.
7 Икки нәрсини Сениңдин өтүнимән: мән
Һаят вақтимда уларни маңа ярдәмдәк бәргинә.
8 Мәндин пайпетәкликни вә ялған сөзни
Жирақлаштурғина, шундақла маңа
Намратчилиқ һәм байлиқни бәрмигинә.
Маңа қанчилик нан керәк болса,
Шунчиликла миқдарда бәргин.
9 Чүнки мән тоюп, Сәндин баш тартип:
«Кимкән у Йәһва?»— демәй. Шуниңдәкла
Гадайлишип, оғрилиқ қилип, Тәңримниң
Исмини һәқсизликтә чақирмай.
10 Егисиниң алдида қулиға төһмәт қилма,
У сени қарғаветиду вә сән өзәң
Әйипқар болуп қалисән.
11 Һазирқи әвлат атисини яманлап,
Анисиниму қәдир тутмайду.
12 Ушбу әвлат өз көзидә таза көрүниду,
Бирақ улар поқ-сүйдүгидин тазиланмиди.
13 Бу әвлат көзлири немә дегән тәкәббур!
Униң көзқариши шунчилик мәғрур!
14 Мәзкүр әвлатниң чишлири — қиличлар,
Иңәклири — пичақлар. Улар йәрдики
Езилгәнләрни йәп, бечариләрни жиртиду.
15 Сүлүкниң икки қизи: «Бәр, бәр!»— дәп
Вақирайду. Йәнә үч нәрсә тоймас, төрти
Һечқачан: «Йетиду!»— демәйду.
16 Бу гөр һәм туғмас балиятқу, сусиз қалған
Йәр вә һечқачан: «Йетәр!»— демәйдиған өрт.
17 Атисини яманлиған вә анисини һечнәрсидәк
Көрмәйдиған көзни далада яшайдиған қарғилар
Вә бүркүтниң җүҗилири чоқулаветиду.
18 Әқлим йәтмәйдиған үч вә һәм мән
Чүшәнмәйдиған төрт нәрсә бар:
19 Асмандики бүркүтниң пәрвази, қияташтики
Иланниң беғирлиши, деңиздики кеминиң
Йөнилиши вә әр кишиниң
Аял кишигә болған йоли.
20 Мана қандақ вапасиз аялниң адити:
У йәйдию, андин ағзини етип: «Мән яман
Һечнәрсә қилмидим»,— дәйду.
21 Үч нәрсидин йәр титрәйду, төрт
Нәрсини у көтирәлмәйду:
22 Әгәр қул падиша болса, ахмақ
Тойғичә аш-нан йесә,
23 Уятта қалған аялни әр алса
Вә малийи ғоҗидар аялниң орниға турса.
24 Йәрдә интайин кичик, лекин даналиғи
Билән пәриқлинидиған төрт җанивар бар:
25 Чөмүлиләр, улар күчлүк әмәс нәрсиләр,
Лекин язда тамиғини тәйярлайду.
26 Тағ чашқанлири, муһим көрүнмәс нәрсиләр,
Бирақ ғарташларда маканлирини ясайду.
27 Чекәткиниң падишаси йоқ, амма
Улар қатар тизип жүриду.
28 Кәсләнчүк путлири билән ямишип,
Һәтта падиша сарайлириға кириду.
29 Мону үчи бәк чирайлиқ маңиду вә
Төртиниң меңиш-туруши мәһлия қилиду:
30 Һайванлар арисидики әң қувәтлиги —
Ширдур вә у һечкимдин чекинмәйду,
31 Андин овчи ишт, текә вә хәлқини башлап,
Алдида жүридиған падиша.
32 Әгәр сән наданлиғиңдин ахмақлиққа
Чүшкән болсаң, ағзиңни мәккәм яп!
33 Чүнки сүттин күп чалсаң, мәшкә яғ
Чиқиду, бурнуңни урувалсаң, қан чиқиду.
Шундақла ғәзәпни ойғатсаң, маҗра чиқиду.