Самуилниң 1-язмиси
1 Әпрайим теғидин, Раматаим – Софимдин бир киши болған еди. Униң исми Әлқана болуп, у Йәрохамниң, Елигуниң, Тухуниң, әпрайимлиқ Сутниң оғли еди. 2 Униң икки аяли бар еди: бириниң исми Һанна, башқисиниң Пининна болған. Пининнаниң пәрзәнтлири бар еди, Һанна болса туғмас болди. 3 Әлқана бирмунчә вақитларда өз шәһири Арматемдин қошунлар Сәрдари Йәһваға ибадәт қилишқа вә қурбанлиқларни әкелишкә Шилоға баратти. Шу җайда Илийниң икки оғли Хофни билән Пинихас Йәһваниң роһанийлири еди.
4 Әлқана қурбанлиқ қилған күни аяли Пининнаға һәм униңдин болған оғул-қизлириға уларниң бөлүклирини берәтти. 5 Һаннаға болса алаһидә бөлүк берәтти, чүнки у Һаннани, гәрчә Йәһва униң балиятқусини йепивәткән болсиму, яхши көрәтти. 6 Амма униң рәқиви Пининна Йәһва бала бәрмигини сәвәплик, уни қаттиқ рәнҗитип жиғлитатти. 7 Мошундақ иш һәр жили Һанна Йәһваниң өйигә барғанда йүз берәтти. Пининна уни чеқип мәсхирә қилатти, у жиғлап, һечнәрсә йемәтти. 8 Ери Әлқана униңға: «Һанна, сән немишкә жиғлайсән һәм жүригиңниң ағриғинидин һечнәрсә йемәйсән? Мән сениң үчүн 10 оғулдин артуқ әмәсму?»— дәп сөзләтти.
9 Һанна Шилода йәп-ичкәндин кейин дуаға турди. Шу вақитта башроһаний Илий Йәһваниң ибадәтханисиниң киришидә үстәлдә олтарған еди. 10 Һанна хапичилиғида Йәһваға дуа қиливетип, аччиқ жиғлавататти. 11 У вәдә қилип, мундақ деди: «Күчләрниң Сәрдари Йәһва! Әгәр Сән қулуңниң қайғусиға беқип, мени есиңға алсаң вә қулуңни унтуп қалмай, униңға әр җинислиқ бала бәрсәң, унда мән уни Йәһваға пүткүл өмри бойи бериветимән һәм устура униң бешиға селинмайду».
12 Мәзкүр вақитта, у Йәһваниң алдида узақтин-узақ дуа қиливатқанда, Илий униң еғизиға қаратти. 13 Һанна болса қәлбидә сөзлигәчкә, ләвлирила мидирлатти, амма үни аңланматти. Шуңа Илий уни мәс дәп саниди. 14 Илий униңға: «Қай вақитқичә сән мәс болисән? Ичкән шаравиңдин сәгкин!»— деди. 15 Лекин Һанна җававән: «Яқ, тәхсирим, мән мәс әмәсмән, амма роһумда азаплиниватқан адаммән. Мән шарап яки башқа ичкиликни ичкиним йоқ, лекин Йәһваға ич-бағримни төкүватимән. 16 Қулуңнизни ярамсиз аял дәп санимаң, чүнки қаттиқ қайғу-һәсрәттин мән сөзлидим»,— деди. 17 Шунда Илий униңға мундақ җавап бәрди: «Хатирҗәм қайтқин вә Исраилниң Худаси сениң илтимасиңни орунлайду вә сән Униңдин сориғиниңни бериду». 18 Һанна униңға: «Қулуңиз сизниң илтипатиңизда болсун!»— дәп, өз йолиға раван болди. Әнди униң үзи авалқидәк хапа болмиди вә у йәп-ичти.
19 Улар әтигәнлиги орнидин турушуп, Йәһваға тазим қилип, өз өйи Рамаға қайтишти. Андин Әлқана аяли Һанна билән болди вә Йәһва уни есиға алди. 20 Бираз вақит өткәндин кейин Һанна еғирбой болуп, оғул туғди. Униңға Самуил дегән исимни қойди, чүнки, мән уни Йәһвадин соравалдим, деди.
21 Униң йолдиши Әлқана барлиқ өй-ичи билән бәлгүләнгән вақитта Йәһваға қурбанлиқ әкелиш вә вәдисини орунлаш үчүн йолға чиқти. 22 Лекин Һанна униң билән бармиди вә йолдишиға: «Бовақ әмчәктин чиқирилғанда, шу вақитта мән уни апирип, Йәһваниң алдиға қоюп, шу йәрдә мәңгү қалдуримән»,— деди. 23 Ери Әлқана униңға: «Немини дурус көрсәң, шуни қилғин. Балини әмчәктин чиқарғичә өйдә болғин, Йәһва Пәрвәрдигар Өз сөзини орунлисун!»— деди җававән. Шундақ қилип, бу аял өйдә қелип, оғлини әмчәктин чиқарғичә асриди.
24 Әмчәктин чиқарғандин кейин уни елип, йәнә үч яшлиқ буқини, бир ефа буғдай унини вә чоң қумған шарапни ешәккә бесип, йолға чиқти. Буларни Шилодики Йәһваниң өйигә елип кәлди. Бала болса техи гөдәк еди. 25 Буқини боғузлап, оғлини Илийниң алдиға әкәлди. 26 Шуниң билән Һанна: «Тәхсирим! Җениңиз аман болсун! Есиңиздиму, мән һелики мошу йәрдә туруп, Йәһваға дуа қилған аялмән? 27 Мән ушбу бала һәққидә дуада ялвурған вә Йәһва Униңдин сориғинимни орунлап бәрди. 28 Әнди мән уни Йәһваға өмриниң барлиқ күнлириниң ахириғичә бериветимән, чүнки у Йәһвадин соравалғинимдур!»— дәп ейтти.
Шу йәрдә у һәм Әлқана Йәһваға тазим қилишти.