Мәтта
19 Әйса буларни ейтип болғандин кейин Җәлилийәдин чиқип, Йордан дәриясиниң у йеқидики Йәһудийә чегарилириға кәлди. 2 Нурғун кишиләр униң кәйнидин әгишип маңди һәм у уларни шу йәрдә давалиди.
3 Синап беқиш үчүн пәрисийләр униң йениға келип: «Әркишигә һәрқандақ сәвәп бойичә аяли билән аҗришиш қанунлуқму?»— дәп сорашти. 4 У җававән: «Силәр оқумидиңларму, Яратқучи уларни баштин әр вә аял қилип яратти 5 вә: “Шуниң үчүн әркиши ата-анисини қалдуруп, өз аялиға чаплишиду һәм иккиси бир тән болиду”? 6 Улар әнди икки әмәс, бәлки бир тәндур. Демәк, Худа бир боюнтуруқ билән қошқанларни, адәм айримисун»,— деди. 7 Улар униңдин: «Ундақта немишкә Муса пәйғәмбәр талақ гуванамисини берип, аҗришишни рухсәт қилған?»— дәп сорашти. 8 Әйса җававән: «Муса жүригиңларниң берәһимлигидин аяллириңлар билән аҗришишқа йол бәргән, бирақ әң бешида ундақ болмиған еди. 9 Мән болсам силәргә ейтимәнки: кимду-ким аяли билән униң җинсий әхлақсизлиғидин башқа бир сәвәп бойичә аҗришип, башқа бирсигә өйләнсә, у нека вапалиғини бузуватқан болиду»,— деди.
10 Шагиртлири униңға: «Әгәр әр билән аялниң оттурисидики иш мундақ болса, өйләнмигәнниң өзи әвзәл екән»,— дейишти. 11 У уларға: «Барлиғи бундақ яшалмайду, бәлки пәқәт буниңға қабилийити бар адәмләрла. 12 Бәзиләр туғулушидин җинсий қабилийәтсизләр, башқилирини кишиләр шундақ қилип қойғанлар, үчинчилири болса, асман Падишилиғи үчүн некалиқ һаяттин ваз кәчкәнләрдур. Ким мошуниңға тәйяр болса, шундақ яшисун!»— дәп җакалиди.
13 Андин униң алдиға кичик балилириға қолини қоюп, улар тоғрилиқ дуа қилсун дәп, уларни әкелишкә башлиди. Шагиртлири болса, уларға тәнбиһ бәрди. 14 Лекин Әйса: «Балиларға тәгмәңлар вә кәлгүсидиму маңа келишигә кашила қилмаңлар, чүнки асман Падишалиғи мошуларға охшайдиғанларғила мәнсүп»,— деди. 15 Һәм уларға қоллирини қойғандин кейин, у йәрдин кәтти.
16 Бир күни униңға бир адәм келип, мундақ дәп соал қойди: «Устаз, мәңгү һаятқа еришиш үчүн, мән қандақ яхшилиқ қилишим керәк?» 17 У җававән: «Немишкә яхшилиқ һәққидә мениңдин сорайсән? Пәқәт Бирла яхшилиқ Бәргүчи бар. Амма һаятлиққа еришкиң кәлсә, әмирләргә әмәл қилғин»,— деди. 18 У: «Қайсиларға?»— дәп сориди. Әйса: «Өлтүрмә, нека вапалиғини бузма, оғрилиқ қилма, ялған гувалиқ бәрмә, 19 ата-анаңни һөрмәтлә вә йениңдики кишини өзәңни яхши көргәндәк көр»,— дәп җавап бәрди. 20 Яш киши: «Буниң һәммисигә мән әмәл қиливатимән. Маңа йәнә немә йетишмәйватиду?»— дәп сориди. 21 Әйса униңға: «Әгәр мукәммәл болғиң кәлсә, барғин, мал-мүлкүңни сатқин вә пулини гадайларға тарқитивәткин, шунда сениң ғәзнәң асманда болиду. Андин келип, мениң кәйнимдин жүргин»,— деди. 22 Бу сөзләрни аңлап, яш жигит қайғурған һаләттә кәтти, чүнки у көп мал-мүлүккә егә еди. 23 Әйса болса өз шагиртлириға: «Силәргә һәқни ейтай, бай адәмгә асман Падишалиғиға кирмәк тәс болиду. 24 Йәнә шуни дәй, төгигә жиңнә төшүгидин өтүш, байниң Худа Падишалиғиға киришидин асанирақ болиду»,— деди.
25 Буни аңлиған шагиртлар бәк һәйран қелип: «Ундақта ким қутқузулуши мүмкин?»— дәп сорашти. 26 Уларға бир қарап, Әйса: «Инсанлар үчүн бу мүмкин әмәс, лекин Худа үчүн һәммә нәрсә мүмкин»,— деди.
27 Шу чағда Петрус униңдин: «Мана, биз һәммә нәрсини ташлап, саңа әгәштуқ. Буниң үчүн бизгә немә берилиду?»— дәп сориди. 28 Әйса уларға җававән мундақ деди: «Силәргә һәқни ейтиватимән: тикләш дәвридә, инсан Оғли өзиниң шанлиқ тәхтигә олтарғанда, силәр, мениң избасарлирим, шундақла 12 тәхткә олтирисиләр вә Исраилниң 12 қәбилиси үстидин һөкүм қилисиләр. 29 Мениң исмимни дәп, өйлирини, ака-инилирини, һәдә-сиңиллирини, ата-анисини, балилирини яки зиминлирини ташлиған һәрқандақ киши булардин 100 һәссә артуғираққа еришиду һәм мәңгү һаятқа мирасхор болиду.
30 Лекин нурғунлиған дәсләпкиләр ахирқилардин, һә, ахирқилар болса, дәсләпкиләрдин болиду.