Йоһанниң 1-хети
4 Қиммәтликлирим, һәрқандақ илһамландурулған хәвәргә ишинип кәтмәңлар, амма ушбу тәлимләрниң Худадин екәнлигини тәкшүрүңлар, сәвәви, дунияда көплигән сахта пәйғәмбәрләр пәйда болди.
2 Пәрвәрдигардин кәлгән илһамланған тәлимни мундақ биләләйсиләр: Әйса Мәсиһни инсан сүпитидә кәлди, дәп иқрар қилидиған тәлим — Худадин. 3 Әйсани қобул қилмиған һәрқандақ тәлим — Худадин әмәс. Бирақ бундақ хәвәр — дәҗҗалниңдур. Силәр аңлиғандәк, бу тәлим пәйда болуши керәк еди вә һазир у дунияда бар.
4 Әзиз балилирим, силәр Худаға мәнсүп вә силәр мундақ сахта пәйғәмбәрләрни йеңип чиқтиңлар, чүнки силәр билән бирликтә Болғучи, дуния билән бирликтә болған Шәйтандин күчлүктур. 5 Улар бу дуниядин, шуңлашқа бу дунияниң гепини қилиду вә дуния уларни тиңшайду. 6 Биз Худаға мәнсүп. Ким Худани тонуп-биливатса, шу бизни тиңшайду, әгәр ким Худаға мәнсүп болмиса, у бизни тиңшимайду. Шундақ қилип, биз илһамланған һәқиқий сөзләрни илһамланған аздурулған сөзләрдин пәриқләймиз.
7 Қәдирданлирим, бир-биримизгә меһир-муһәббәт көрситәйли, сәвәви, меһир-муһәббәт — Худадин. Меһир-муһәббәт көрсәткән һәрқандақ адәм Худадин туғулған вә Уни тонуйду. 8 Ким меһир-муһәббәт көрсәтмисә, у Худани тонумиған болиду, сәвәви, Худа Өзи — меһир-муһәббәттур. 9 Тәңриниң меһир-муһәббити бизгә шуниңда көрүнидуки, Худа Оғли арқилиқ биз һаятлиққа еришишимиз үчүн, Өзиниң ялғуз Оғлини дунияға әвәтти. 10 Меһир-муһәббәт бизниң Худани сөйгинимиздә әмәс, бәлки У бизни сөйүп, Өз Оғлини гуналиримизниң кәчүрүм қилиниши үчүн төләм қурбанлиғи сүпитидә әвәтип, меһир-муһәббәт көрсәткәнлигидә.
11 Қәдирданлирим, әгәр Рәббимиз бизгә шунчилик меһир-муһәббәт көрсәткән болса, ундақта бизму бир-биримизгә меһир-муһәббәт көрситишимиз лазим. 12 Худани һечким һечқачан көргән әмәс. Әгәр бир-биримизгә сөйүм көрсәтсәк, Худа биз билән биллә вә Униң меһир-муһәббити биздә камаләткә йәтти. 13 Бизниң Униң билән бирликтә вә Униң биз билән бирликтә екәнлигини, Униң бизгә роһини бәргәнлигидин билимиз. 14 Биз өзүмиз көрдуқ вә гувалиқ беримизки, Ата Өз Оғлини дунияниң Ниҗаткари қилип әвәтти. 15 Ким Әйса Мәсиһни Худаниң Оғли дәп етирап қилса, Худа шуниң билән бирликтә вә уму Худа билән бирликтә. 16 Һәм биз өзүмиз Пәрвәрдигар бизгә көрсәткән меһир-муһәббәтни тонуп-билдуқ вә униңға ишәндуқ.
Худа — меһир-муһәббәттур. Ким давамлиқ меһир-муһәббәт көрсәтсә, у Худа билән бирликтә һәм Худа униң билән бирликтә. 17 Шундақ қилип, биздә сот күнидә сөз әркинлиги болуши үчүн, меһир-муһәббәт бизниң аримизда мукәммәлликкә йәтмәктә, чүнки бу дунияда биз Мәсиһкә охшаймиз. 18 Меһир-муһәббәттә қорқунуч йоқ вә мукәммәл меһир-муһәббәт қорқунучни қоғлап чиқириду. Шуңлашқа ким қорқса, у меһир-муһәббәттә мукәммәлликкә техи йәтмиди. 19 Биз сөйүмиз, чүнки У бизни биринчи болуп сөйди.
20 Кимду-бирси: «Худани сөйүмән» дәп, бирақ қериндишини өч көрсә, у — ялғанчи. Чүнки көрүп турған қериндишиға у меһир-муһәббәт көрсәтмисә, көрүнмәйдиған Худани сөйүши мүмкин әмәс. 21 Мана, биз Униңдин мундақ вәсийәт алдуқ: Худани сөйгән киши қериндишиниму сөйүши лазим.