Әйса Мәсиһ «итаәтликкә үгәнди»

Әйса пәйғәмбәр һәрқачан Йәһва Худаға бойсунған (Йоһ. 8:29) Ундақта, Муқәддәс китапта немә үчүн у «тартқан азаплири арқилиқ итаәтликкә үгәнди» дәп йезилған? (Ибр. 5:8).

Әйса йәргә кәлгән чағда, асманда болмиған вәзийәтләргә дуч кәлгән. Мәсилән, у намукәммәл ата-аниниң қолида өскән (Луқа 2:51). Шундақла у сахтипәз дин рәһбәрлириниң зиянкәшлигигә учриған (Мәт. 26:59; Марк 15:15). Нәтиҗидә, азап чекип, өлтүрүлгән. Муқәддәс китапта: «[Әйса] өзини мөмүнләп таки өлүмигичә, азап түврүгидики өлүмигичә, итаәтчан болди»,— дәп йезилған (Флп. 2:8).

Бу йеңи вәзийәтләрдә Әйса Мәсиһ бойсунушни үгәнгән. Шуңа у бизни чүшинәләйдиған Падиша вә Баш роһаний болушқа лайиқ болған (Ибр. 4:15; 5:9). Чәккән азаплири арқилиқ бойсунушни үгәнгәндин кейин, Әйса Атиси Йәһваниң көз алдида техиму қәдирлик болған. Бизму қийинчилиқларға дуч кәлгәндә Әйсаға охшаш итаәтчан болсақ, Йәһва Худа буни қәдирләп, бизгә һәр түрлүк муһим вәзипиләрни тапшуриду (Яқуп 1:4).