44 Ўша шоҳларнинг даврида самодаги Худо асло яксон қилинмайдиган шоҳлик ўрнатади+. Бу шоҳлик бошқа халқларнинг қўлига берилмайди+. У барча бу шоҳликларни йўқ қилиб+, ўзи абадий туради+.

13 Тунда ваҳий кўриб ётганимда, инсон ўғлига+ ўхшаш биттаси осмон булутлари билан келаётган эди. Унга Азалий Нуроний+ ҳузурига киришга изн берилди ва уни ўша Зотнинг ёнига келтиришди. 14 Унга барча халқлар, миллатлар ва турли тилда гапирадиганлар хизмат қилиши учун+, унга ҳукмдорлик+, шон-шараф+ ҳамда салтанат берилди. Унинг ҳукмдорлиги абадий бўлиб, унга асло чек қўйилмайди, шоҳлиги йўқ қилинмайди+.

8 Ўғли ҳақида эса шундай деяпти: «Худо абадулабад сенинг тахтингдир+, Шоҳлигинг ҳассаси — адолат ҳассаси.