5 У киши бирор нарса олиш ниятида уларга тикилиб қаради. 6 Шунда Бутрус: «Менда кумуш ҳам, олтин ҳам йўқ. Аммо ўзимда борини сизга бераман: носиралик Исо Масиҳ номидан сизга айтаман, ўрнингиздан туриб юринг!»+ — деди-да, 7 унинг ўнг қўлидан ушлаб турғизди+. Шу заҳотиёқ у кишининг тиззаларию тўпиқлари мустаҳкамланиб қолди+. 8 У дик этиб турди-да+, юра бошлади ва Худони мадҳ этиб, ирғиб-сакраб юрганча, улар билан бирга маъбадга кирди.

8 Ўша пайтда Публийнинг отаси ичбуруғ касаллигига йўлиқиб, иситмаси чиқиб ётганди. Павлус унинг олдига бориб ибодат қилди ва қўлларини устига қўйиб унга шифо берди+. 9 Бу ҳодисадан кейин ўша оролдаги беморлар Павлуснинг ёнига келиб шифо топишди+.