¹¹ Нозир бўлиш учун талабларга жавоб берадиган эркаклар ҳар нарсада меъёрини билишади ва бошқалардан кўп нарсани талаб қилишмайди. Улар мутаассиб эмас. Аксинча, мувозанатли ва ўзини тута биладиган экани уларнинг турмуш тарзида намоён бўлади. Еб-ичиш, ҳордиқ чиқариш, севимли машғулот ва ўйин-кулги каби масалаларда улар меъёрини билишади. Спиртли ичимликларни истеъмол қилишда ҳам меъёрини билишгани учун ҳеч ким уларни ичкиликбозликда айблай олмайди. Ичкиликбозлик сабабли зеҳни ўтмаслашиб қолган киши ўзини назорат қилолмай қолади ва оқибатда жамоатнинг маънавий эҳтиёжларига ҳам ғамхўрлик қилиш қўлидан келмайди.

¹³ Нозир мулоҳазали бўлиши лозим. Бу дегани, у оқсоқоллар кенгашидаги бошқа биродарлар билан якдилликда ҳамкорлик қила олади. У ўзига тўғри баҳо бериб, бошқаларга нисбатан ҳам ўта талабчан бўлмайди. Мулоҳазали нозир ўзига ҳаддан ортиқ ишонмайди ва шахсий нуқтаи назарини бошқа оқсоқолларникидан муҳимроқ деб ҳисобламайди. Ахир бошқалар қайсидир фазилат ёки қобилиятда ундан устунроқ бўлиши мумкин. Мулоҳазали оқсоқол хулоса чиқараётиб Муқаддас Китобга қатъий амал қилади ва Исо Масиҳга тақлид қилишга интилади. (Филип. 2:2–8) Нозир уришқоқ ёхуд бошқаларни урадиган эмас, у ўзгаларнинг ҳурматини жойига қўйиб, уларни ўзидан устун деб ҳисоблайди. У ўзбошимча эмас, яъни ўз фикрини олға суриб, айтганини қилдирмайди. Бундай киши жаҳли тез эмас, у бошқалар билан муомала қилганда тинчликни сақлашга интилади.