მათე
16 ქიმერთეს თიშა ფარისეველეფქ დო სადუკეველეფქ, ნამდა გეგმოცადესკო, დო თხუეს, თინეფშა ნიშან ქუძირაფუდკო ზეცაშე. 2 თიქ უპასუხ: „ბჟაშ ენულაშ დროს თქვა იჩიებუთ, ცა ჭითა რე დო ჭუმან ჩხანა დღა იჸუაფუნია, 3 ოჭმარეს იჩიებუთ, ამდღა გლახა დღა იჸუაფ, დოჭვენს, მუშენდა ცა ჭითა ქორე, მარა მუნაფილ რენია. ამინდიშ გაგება შეილებუნა ცაშ ელაჯინათ, მარა მუთ ასე ხვადუნ თიშ* გაგება — ვარ. 4 უბადო დო ღორონთიშ მოღალატე* თაობას ოკო ნიშანიშ ძირაფა, მარა იონაშ ნიშანიშ მეტის მუთუნს ვა ძირუნს“. თენა ქოთქუნ, ქიდიტუ თინეფ დო მიდართჷ.
5 მოწაფეეფქ მაჟია მხარეშა გეგნონჩურეს, მარა ქობალიშ ღალაქ გაჭყორდეს. 6 იესოქ უწუ თინეფს: „კურცხას რდათჷ დო ვემკანჭათ ფარისეველეფიშ დო სადუკეველეფიშ ცომიშ ეიოჸუნაფალს“. 7 თიმწკუმა თინეფქ ართიან შქას ჩიება ქიდიჭყეს, ქობალ შურო ვამღალუნანია. 8 იესოს უჩქუდ თენა დო უწუ: „მუშენ იჩიებუთ ართიან შქას, ქობალ ვამღუნანია, ჭიჭე რწმენამეფ? 9 დიო ხოლო ვაგგაგებესო ვარდა თინა ვარა ვა რშუნანო, მუჭო უბაღ ხუთ ქობალქ 5 000 კოჩის დო დოსქილადირ ნოტეხეფით მუზმა კალათ ეიოფშით?! 10 ვარდა შქვით ქობალქ მუჭო უბაღ 4 000 კოჩის დო მუსხი დიდ კალათ ეიოფშით დოსქილადირ ნოტეხეფით?! 11 მუჭო ვა გებულენთ, ნამდა ქობალშენ ვეგეჩიებუთ, თის გეჩიებუთ, ნამდა ვემკანჭათ ფარისეველეფიშ დო სადუკეველეფიშ ცომიშ ეიოჸუნაფალს!“ 12 თიმ დროს თინეფქ ქინანჭეს იესოშ ნარაგადის, ნამდა ცომიშ ეიოჸუნაფალს ვარინ, ფარისეველეფიშ დო სადუკეველეფიშ გურაფეფს ოკო ვემკანჭესკო.
13 ფილიპეშ კესარეაშ მხარეშა გენორთესინ, იესოქ მოწაფეეფს კითხჷ: „მუს იჩიებ ხალხ, მი რენია კოჩიშ სქუა?“ 14 თინეფქ უპასუხეს: „ნამთინე იჩიებ, მანათალ იოანე რენია, ნამთინე — ელია რენია, შხვეფ იჩიებუნა — იერემია ვარდა ართ-ართ წინასწარმეტყველია“. 15 თიმწკუმა იესოქ კითხჷ: „თქვა მუს თქუანთ, მი ვორექ?“ 16 სიმონ-პეტრექ უპასუხ: „სი რექჷ ქრისტე, ცოცხალ ღორონთიშ სქუა“. 17 იესოქ უპასუხ: „ბედნერ რექჷ, სიმონ იონაშ სქუა, მუშენდა თენა კოჩშე ვა გაიგებუნ, ჩქიმ ზეციერ მუმაქ გაიცხად. 18 გირაგადუქ, სი რექჷ პეტრე დო თე კირდეს მა ჩქიმ კრებას ქიგვაშენენქ, ნამდგაშა ვეგიარჯგინნე სამარეშ* კარმინოლეფს. 19 ქიმერჩანქ ზეციერ სამეფოშ კილეფს დო ირფელ, მუდგას დედამიწას დოკილანქ*, ზეცას უკვე კილერ იჸუაფ დო ირფელ, მუდგას დედამიწას განჯანქ*, ზეცას უკვე გონჯამილ იჸუაფ“. 20 უკულ იესოქ სერიოზულო გაფრთხილ მოწაფეეფ, მითინშა ვა უთქუალუდესკო, ნამდა თინა ქრისტე რდჷ.
21 თი დროშე მოჸუნაფილ იესო მუშ მოწაფეეფს ეუნწყუნდჷ, ნამდა ოკო მიდართუკო იერუსალიმშა, სოდეთ უხუცესეფიშ, უნჩაშ მღვდელეფიშ დო მწიგნობარეფიშ ხეშე დეტანჯებუდ, თექ დოჸვილუნდეს, მარა მასმა დღას გეთელებუდ. 22 თიმწკუმა პეტრექ გემკიჭანუ თინა დო გაუდღან: „დუდ შურო ვა გოცოდუნო, უფალ?! ვა უკეთა თენა სქან დუდის!“ 23 მარა იესოქ ოჭიშ ქურთინუ პეტრეს დო უწუ: „ჩემეთხი, სატანა! მოცილუქ, ჩქიმ ოკეთებელ გუვაკეთე დო ღორონთიშ ნება შევასრულე, მუშენდა ღორონთცალო ვარინ, ადამიანცალო აზროვნენქ!“
24 უკულ იესოქ მუშ მოწაფეეფს უწუ: „მითინს ჩქიმ მოწაფეთ გინორთა ქაკონ-და, ვარია ქოთქუას მუშ დუდშე, გეჭოფას მუშ წამებაშ ძელ* დო ქეკმაჸუნას, 25 მუშენდა მიდგას ოკო, ირსხას მუშ სიცოცხლე*, მიოდინუანს თის, დო მით ჩქიმიშ გურშენ ოდინუანს სიცოცხლეს, დირთინუანს თის. 26 კოჩიქ თე ქიანას ირფელ ქიშუასინ ხოლო, მუს მოუღანს, სიცოცხლე მიოდინუ-და?! ვარდა მუთ ქაპალუნ, ირფელ დათმასინ ხოლო, არსხებენო მუშ სიცოცხლე?! 27 მუშენდა კოჩიშ სქუაქ ზეციერ მუმაშ დიდებათ ოკო ქუმორთას მუშ ანგელოზეფწკუმა ართო დო თიმწკუმა გინუგანს არძას მუშ-მუშ საქმეეფით. 28 მართალს გირაგადუთ, თაქ გერენან თინეფშე ნამთინე ვა ღურუ, ონდო ვა ძირუნს კოჩიშ სქუას მუშ სამეფო დიდებათ*“.