იოანე
21 თეშ უკულ იესოქ კინ გეგმეცხად მუშ მოწაფეეფს ტიბერიადაშ ზღვაწკუმა. თე ირფელქ თაშ მოხვად: 2 თექ რდესჷ სიმონ-პეტრე, თომა, ნამდგას „ტყუპის“ ხოლო უძახუდეს, ნათანაელ, გალილეაშ კანაშე, ზებედეშ ქომოლსქუალეფ დო ხოლო ჟირ შხვა მოწაფე. 3 სიმონ-პეტრექ თინეფს უწუ: „ოჩხომშა მეურქ“. თინეფქ უპასუხეს: „ჩქი ხოლო მოლურთ“. მიდართეს დო ნავით ზღვაშა გემშართეს, მარა თიმ სერს მუთუნქ ვაჭოფეს.
4 თანდუდ. იესო ზღვაპიჯის ეკორდჷ, მარა მოწაფეეფქ ვემეხვადეს, ნამდა თინა რდჷ. 5 იესოქ კითხჷ თინეფს: „სქუალეფ, ოჭკუმალ ვაიღუნანო მუთუნ?“ თინეფქ უპასუხეს: „ვარ!“ 6 უკულ უწუ: „ნავიშ მარძგვან მხარეს ქაჸათით ბადე დო ოჭოფუნთ ჩხომს!“ თინეფქ ხოლო ქაჸათეს დო თისხი ოჭოფეს, ნამდა ბადექ ვეშაღინეს. 7 თი მოწაფექ, ნამუთ იესოს მანგარო უჸორდჷ, პეტრეს უწუ: „თენა უფალ რე!“ მუჟამსით სიმონ-პეტრექ ქიგეგონ, უფალ რენია, ქიმკიქუნ, მუშენდა ბარგ ვამკაქუნდჷ, დო ზღვაშა ქოსხაპ. 8 მოწაფეეფქ თის მუნეფიშ ჭიჭე ნავით ქეკაჸუნეს დო ჩხომით ეფშა ბადე მოლასერგელუეს, მუშენდა ზღვაპიჯწკუმა ხოლოს რდესჷ, სოდგარენ 90 მეტრაშმახოლას.
9 ზღვაპიჯშა გეკორთესინ ქოძირეს ქობალ დო ნორცხვას გენწკარილ ჩხომ. 10 იესოქ უწუ თინეფს: „ახალნაჭოფა ჩხომ ქუმომღით!“ 11 სიმონ-პეტრექ ნავშა გენორთჷ დო წყარშე გეშასერგელუ ჩხომით ეფშა ბადე. თექ 153 დიდ ჩხომ რდჷ. თესხი ჩხომიშ უმკუჯინუო, ბადე ვა გოხარცქე. 12 იესოქ უწუ თინეფს: „ქუმორთით, ოჭკუმით!“ ნამთინ მოწაფეს ვა გაბედინ, თიშა ქუკითხირუდუკო, მი რექია, მუშენდა უჩქუდეს, ნამდა უფალ რდჷ. 13 გეჭოფ იესოქ ქობალ დო ქიმეჩ თინეფს, უკულ ჩხომ ხოლო ქიმიარზუ. 14 თენა რდჷ მასმა შემთხვევა, მუჟამსით გათელებაშ უკულ მოწაფეეფს გიმეცხად.
15 ჭკუმუა გათუესინ, იესოქ სიმონ-პეტრეს კითხჷ: „სიმონ, იოანეშ სქუა, თენეფშე უმოსის ქოიჸორქო?“ თიქ უპასუხ: „ქო, უფალ, სი გიჩქჷ, ნამდა მიჸორქ!“ იესოქ უწუ თის: „დადიარე ჩქიმ კირიბეფ!“ 16 მაჟიაშა ხოლო კითხჷ პეტრეს: „სიმონ, იოანეშ სქუა, ქოიჸორქო?“ თიქ უპასუხ: „ქო, უფალ, სი გიჩქჷ, ნამდა მიჸორქ!“ თიქ უწუ: „დოჭყიშე ჩქიმ ჭიჭე შხურეფ!“ 17 მასმაშა ხოლო კითხჷ: „სიმონ, იოანეშ სქუა, ქოიჸორქო?“ პეტრეს გურქ დოჭყორდჷ, მუშენდა მასმაშა ხოლო კითხჷ, ქოიჸორქიაო, დო უწუ თის: „უფალ, სი ირფელ გიჩქჷ; გიჩქჷ, ნამდა მიჸორქ!“ იესოქ უწუ: „დადიარე ჩქიმ კირიბეფ! 18 მართალს, მართალს გირაგადუქ: ახალობას სქანით მიკიქუნანდჷ დო სოდგა გოკოდუნ, თექ მიშჷ, მარა დირჩინუქინ, ხეს გეუკინანქ დო შხვა ქუმგკოქუნანს დო მიდაიჸუნანს თექ, სოდეთ ვა გოკო“. 19 თენა თიშ ოძირაფალო თქუ, მუნერ ღურათ განადიდენდ თინა ღორონთის. თეშ უკულ უწუ: „ქეკმაჸუნ!“
20 პეტრექ მიკირთჷ დო ქოძირ, ნამდა თინეფს ეკოჸუნდჷ მოწაფე, ნამუთ იესოს მანგარო უჸორდჷ. თენა თი მოწაფე რდჷ, მიდგაქ ოსერშეშ დროს იესოს კიდირს მიკანჯირ დო კითხჷ, უფალ, მი ეშგოჸოთანსია ნტერეფიშ ხეს. 21 თინა ქოძირუნ, პეტრექ იესოს კითხჷ: „უფალ, თე კოჩშენ მუს თქუანქ?“ 22 იესოქ უპასუხ თის: „ჩქიმ მოულაშახ თიშ თაქ დოსქილადა ქუმოკონ-და, სი მუშენ წუხენქ?! სი მა ქეკმაჸუნ!“ 23 თეშ გურშენ ჯიმალეფ შქას ხონარქ გისიმ, ნამდა თე მოწაფე ვა ღურუდ. მარა იესოს ვა უთქუალ, ვა ღურუნია, თიქ თქუ, ჩქიმ მოულაშახ თიშ თაქ დოსქილადა ქუმოკონ-და, სი მუშენ წუხენქია.
24 თენა თი მოწაფე რე, ნამუთ თე ირფელიშ მოწმეთ გერე დო ჭარჷ თენა. მიჩქუნა, ნამდა თიშ დამოწმება მართალ რე.
25 ხოლო ბრელ მუდგარენ აკეთ იესოქ, მარა ირფელ კილ-კილშა დოჭარედუკონ, ფიფქრენქ, ქიანას ვედინტირედ ჭარილ გრაგნილეფ.