ლუკა
2 თიმ დღალეფს კეისარ ავგუსტუსიქ მთელ იმპერიას ხალხიშ ეჭარუა ზოჯჷ 2 (თენა რდჷ პირველ ეჭარუა, ნამდგაქ თიმწკუმა მოხვად, მუჟამსით სირიას კვირინიუს რდჷ გამგებელ). 3 არძა მუშ-მუშ ქალაქშა მიშჷ ეიოჭარშა. 4 იოსებიქ ხოლო გალილეაშ ქალაქ ნაზარეთშე გეკორთჷ იუდეაშა, დავითიშ ქალაქ ბეთლემშა, მუშენდა დავითიშ გამნარყ რდჷ. 5 თიქ ეიოჭარშა მუშ ოსურ მარიამწკუმა ართო იდჷ, ნამუთ დღა-დღაშა ელუდ ბაღანას. 6 თექ რდესინ თეშ მარიამს მშობიარობაშ დროქ ქუდუდირთჷ. 7 თის ქაშუ ბოშიქ, პირველ სქუაქ; თინა ნოჭკერეფს ქიმშაკირ დო ფინახარს ქინანჯირუ, მუშენდა გიოსერაფალო შხვადო ადგილქ ვაშუეს.
8 თი მხარეს ჭყიშეფ მინდორო რდესჷ დო სერით მუნეფიშ შხურეფს ყარულენდეს. 9 უცფას იეჰოვაშ ანგელოზიქ გორჩქინდჷ თინეფიშ წოხოლე დო იეჰოვაშ დიდებაქ გოსინთუ თექიანობა. ჭყიშეფქ მანგარო დოშქურდეს. 10 მარა ანგელოზიქ უწუ თინეფს: „ვა გაშქურინან! სახიოლო ამბეს გეჩიებუთ, ნამუთ არძას დიდ ხიოლს მოუღანს: 11 ამდღა დავითიშ ქალაქის ქიდებად თქვან მარსხებელქ, უფალ ქრისტექ. 12 თეთ ქიჩინენთ თის: ახალდაბადებულ ბაღანას ნოჭკერეფს მიშაკირილს დო ფინახარს ინონჯირაფილს ქოძირუნთ“. 13 ანგელოზწკუმა უცფას ანაყუ ზეციერ ლაშქარქ გორჩქინდჷ დო ღორონთის თეცალ სიტყვეფით ადიდენდეს: 14 „დიდება ზეცას ღორონთის დო მშვიდობა დედამიწას ადამიანეფს, მიდგას ღორონთ იწონუანს“.
15 ანგელოზეფქ ზეცაშა დირთესინ, ჭყიშეფქ ართიანს უწუეს: „მორთ, დრო ვებღათ, მიდაბრთათ ბეთლემშა დო ქობძირათ, მუთ იეჰოვაქ გამცხადეს“. 16 თინეფქ სასწრაფოთ მიდართეს დო ქოძირეს მარიამ, იოსებ დო ახალდაბადებულ ბაღანა, ნამუთ ფინახარს ინოჯანუდ. 17 თენა ქოძირესინ, ჭყიშეფქ თიშ რაგად ქიდიჭყეს, მუთ ბაღანაშ გურშენ ანგელოზშე მირჩქილუეს. 18 ირკოჩ, მიდგაქ ჭყიშეფიშ ნარაგად მირჩქილუ, მანგარ გაკვირებულ რდჷ. 19 მარიამ არძა სიტყვას იმახსოვრენდჷ დო ფიქრენდჷ თე ირფელშე*. 20 უკულ ჭყიშეფქ დირთეს. თინეფ ღორონთის ადიდენდეს დო უმარდუდეს თი ირფელშენ, მუთ მირჩქილუეს დო ძირეს, მუჭოთ ღორონთის აფუდ თინეფშა რაგადებულ.
21 ბრუო დღაშ უკულ, წინადაცვეთაშ დროქ ქუდოდირთუნ, ბაღანას იესო ქიგიოდვეს, მუჭოთ ანგელოზის აფუდ რაგადებულ მარიამიშ დაორსულებაშახ.
22 მოსეშ კანონით განწმენდაშ დროქ ქუდოდირთუნ, იოსებ დო მარიამქ ბაღანა იერუსალიმშა გეკიჸუნეს, მუშენდა ქაძირუესკო, ნამდა თინა იეჰოვას ოკუთვნუდ, 23 მუჭოთ იეჰოვაშ კანონს ჭარჷ: „არძა პირველ ქომოლსქუა წმინდა რე იეჰოვაშო“. 24 თინეფქ მსხვერპლ შეწირეს, მუჭოთ თეს იეჰოვაშ კანონ ითხინდჷ: „ჟირ გვრიტ ვარდა ტორონჯიშ ჟირ მართვე“.
25 თიმ დროს იერუსალიმს რდჷ ართ მართალ დო ღორონთიშმოშიშ კოჩ, სიმონ, ნამუთ ელუდ დროს, მუჟამსით ღორონთ გურშა გეუქექუანდ ისრაელს; სიმონს წმინდა შურ* ხელმძღვანელენდჷ. 26 ხვალე თენა ვარინ, ღორონთიქ წმინდა შურით გაუცხად, ნამდა ვა ღურუდ, ონდო ვა ძირუნდ ქრისტეს, იეჰოვაშ მოშქუმალირს. 27 მუჟამსით მშობლეფქ ჭიჭე იესო ტაძარშა ქიმიჸუნეს, ნამდა ირფელ თეშ გაკეთესკო, მუჭოთ თეს კანონ ითხინდჷ, წმინდა შურიშ ხელმძღვანელობათ სიმონქ ტაძარშა ქიმერთჷ, 28 ბაღანა ხეს ქიდეკინ, ღორონთ განადიდ დო თქუ: 29 „უზენაეს უფალ, ასე სქან მონას შეულებ მშვიდას ღურას, მუჭოთ სი გაფუდ რაგადებულ, 30 მუშენდა ჩქიმ თოლეფქ ქოძირ მარსხებელ, 31 ნამუთ სი მაშქვჷ არძაშ ოძირაფალო, 32 სინთე, ნამუთ ხალხეფს ფორუნსინ თი უკმელას ფაჩუნს, დო სქან ხალხიშ, ისრაელიშ, დიდება“. 33 ბაღანაშ დიდას დო მუმას მანგარო გუკვირდეს თეშ მორჩქილაფაქ. 34 სიმონქ დოხვამ თინეფ დო მარიამს, ბაღანაშ დიდას, უწუ: „თე ბაღანაშ გურშენ ისრაელს ბრელ ქუდანთხუ დო ბრელ გემწოდირთუ; თის გიჯოგუანა, თიშ უმკუჯინუო, ნამდა ღორონთ ხალხის თიწკუმა რენ თიშ ნიშანეფს ქაძირანს 35 (სი გურს დიდ ყამა გიშაილუანს); თინა თიშენ რე გერინაფილ, ნამდა გეგმიარგამას, მუ უღჷ ბრელს გურს“.
36 თექ რდჷ ართ წინასწარმეტყველ, ანა, ფანუელიშ ოსურსქუა, აშერიშ ტომშე. თინა ხანშამიშულირ რდჷ. გათხუალაშ უკულ ხვალე შქვით წანას ცხოვრენდჷ ქომონჯწკუმა. 37 უკულ ქომონჯიქ დოუღურ. ანა 84 წანერ რდჷ. თინა ვათხუდ ტაძარს დო დღაშ დო სერით მარხვათ დო ოთხუალით წმინდა მსახურებას უსრულენდჷ ღორონთის. 38 თიქ ხოლო ქიმერთჷ იოსებ დო მარიამშა, ღორონთის მადლობას ურაგადუდ დო ბაღანაშ გურშენ ეჩიებუდ არძას, მით იერუსალიმიშ რსხებას ელუდ.
39 მუჟამსით თინეფქ ირფელ გაკეთეს, მუდგას იეჰოვაშ კანონ ითხინდჷ, გალილეაშა, მუნეფიშ ქალაქ ნაზარეთშა დირთეს. 40 ბაღანა ირდუდ დო ძალა დო სიბრძნე აძინუდ. ღორონთ თის ირიათო ელურდჷ.
41 თიშ მშობლეფ ირ წანას გილეშეს იერუსალიმშა პასექიშ დღახუშო. 42 ბაღანა 12 წანერ რდჷ, მუჟამსით თინეფქ, მუჭოთ წესო უღუდესინ, დღახუშა მიდართეს. 43 დღახუქ გეთუნ, ჸუდეშ შარას ქიგიოდირთეს. იესოქ იერუსალიმს ქუდოსქიდ, მარა მშობლეფს თენა ვა უგინაფუნა; 44 ფიქრენდეს, ნამდა თი ხალხის ოკათუდ, მით მუნეფწკუმა ართო მიშჷ. ართ დღაშ შარა გემკორთესინ, ბაღანა ნათესეეფ დო ნაჩინებუეფ შქას ქიგიგორუეს. 45 ვა ძირესინ, იერუსალიმშა დირთეს დო თექ ქუდუჭყეს გორუა. 46 სუმ დღაშ უკულ ტაძარს ქიმლახვილუეს; მასწავლებერეფს აშუხედ, ურჩქილედ თინეფს დო ბრელ მუდგარენს ოკითხუდ. 47 თიშ პასუხეფ დო ინონჭაფაშ უნარ არძას აკვირენდჷ. 48 მუჟამსით მშობლეფქ იესო თექ ქოძირეს, გუკვირდეს. მარიამქ უწუ: „სქუა, თაშ მუშენ მიმექცით?! სქან მუმა დო მა გურგოხარცქილ რგორუნდით“. 49 მარა თიქ უპასუხ: „მუშენ ბგორუნდით?! ვაიჩქუდესო, ნამდა ჩქიმ მუმაშ ჸუდეს იპჸუაფუდ?!“ 50 თინეფქ ვენანჭეს თიშ სიტყვეფს.
51 უკულ იესოქ მშობლეფწკუმა ართო ნაზარეთშა დირთჷ. თინა ირიათო უჯერდჷ დიდა დო მუმას. დიამუშ არძა სიტყვას იმახსოვრენდჷ. 52 იესოს სიბრძნე აძინუდ, ირდუდ დო უმოს მეტ მოწონას ღებულენდჷ ქოთ ღორონთშე დო ქოთ კოჩშე.