რომაელეფშა მეჭარილ წერილ
11 ასე გოკითხუთ: ვარია თქუო ღორონთიქ მუშ ხალხშე? ვარ! მუშენდა მა ხოლო ებრაელ ვორექ, აბრაამიშ გამნარყ ბენიამინიშ ტომშე. 2 ღორონთის ვარია ვა უთქუალ მუშ ხალხშე, მით პირველო გიშეგორ. ვაიჩქუნანო, მუს იჩიებ წმინდა წერილეფ ელიაშენ დო მუჭო ჩიულენდჷ თინა ღორონთწკუმა ისრაელიშ გურშენ? 3 „იეჰოვა*, თინეფქ სქან წინასწარმეტყველეფ დოჸვილეს დო სქან სამსხვერპლოეფ გეკარღვეს, აკა მა დოფსქიდ დო ჩქიმ ჸვილუას ხოლო ოცადუნა“. 4 მარა მუ უპასუხ თის ღორონთიქ: „ხოლო 7 000 კოჩ პჸუნსჷ ისრაელს, მიდგას ბაალიშ წოხოლე ბირგულ ვა დუშქუმალუნა“. 5 ამდღა ხოლო თაშ რე, ღორონთიშ ჭყოლოფათ ისრაელეფშე აკაბცხა რე გიშაგორილ. 6 თენა ღორონთიშ ჭყოლოფა ქორენ-და, გიშურს, ნამდა ჩქინ ხანდათ ვა ჸოფე, თაშ ვა რდასინ, იმწკუმა ჭყოლოფა ჭყოლოფა ვეჸუაფუდ.
7 იმწკუმა მუშ რაგად შემლებუნა? არძა ისრაელს ვემუღებ თინა, მუთ მთელ გურით ოკოდ, ხვალე ღორონთშე გიშაგორილეფქ მიღეს. შხვეფქ ველერჩქილუეს, 8 მუჭოთ წმინდა წერილეფ იჩიებ: „ღორონთიქ თინეფ თეშ ქუდარულუ, ნამდა თოლით მუთუნ ვა ძირესკო დო ჸუჯით მუთუნ ვეგეგონესკო, დო ამდღარშახ თაშ რენა“. 9 დავით ხოლო იჩიებ: „მუნეფიშ სუფრაქ ბადეთ დო რაგვო გინართან, ნამდა ქეკახაბარკან დო დესაჯან, 10 თოლსინთექ მეუდინან, ნამდა მეტო ვა ძირან, დო დღას ვა გათინან ოჭიშიქ!“
11 ათეშენ გოკითხუთ: თინეფქ თეშ ეკახაბარკეს დო დანთხესო, ნამდა დღას ვეიადგინენა? მუშო ოკო რაგად, ვარ! მარა მუნეფიშ კვარჩხობათ შხვა რჯულიშ ხალხშა მოუღუნა რსხება, ათეშენ ონჯარუნა თინეფიშ. 12 მთელ ქიანაშო ხვამა ისრაელეფიშ კვარჩხობა ქორე დო თინეფიშ რიცხვიშ რკება შხვა რჯულიშ ხალხშო ხვამა ქორენ-და, იმწკუმა მუზმათ დიდ იჸუაფ ხვამა, მუჟამსით თინეფიშ რიცხვ ეკიფშაფუ!
13 ასე თქვა გირაგადუთ, შხვა რჯულიშ ხალხის: რახანს შხვა რჯულიშ ხალხიშ მოციქულ ვორექ, მანგარო ვაფასენქ ჩქიმ მსახურებას. 14 თიშ იმენდ ხოლო მიღჷ, ნამდა მუდგათიჸინ ქუვონჯარუანქ ჩქიმ ხალხის თით, მუთ თქვა მიღით დო ნამთინეს ვარა გინვოსქილიდუანქ. 15 ღორონთიქ ვარია თქუ თინეფშე, მუდგაქ შარა გოუნწყჷ არძა ხალხის, გერიგესკო თიწკუმა. მარა ღორონთიქ ებრაელეფ კინ დირთინუ-და, თენა თინეფშო ღურაშე რინაშა დორთაცალ იჸუაფ. 16 შესაწირო მეღალირ ცომიშ ნაწილ, პირველ ნაყოფ, წმინდა ქორენ-და, გიშურს, ნამდა მთელ ცომ წმინდა რე, დო ჯაშ ჩხვიჩხვეფ წმინდა ქორენ-და, ნოჸელეფ ხოლო წმინდა რე.
17 მარა ღორონთიქ ნამთინე ნოჸელა გამოტახ; უკულ სი, მართალ რე, ტყარ ზეთისხილ რდი, მარა დოსქილადირ ნოჸელეფ შქას იჸი გეჸონილქ, დო ასე სი ხოლო ღებულენქ თი ხვამას, ნამუთ ზეთისხილიშ ჩხვიჩხვშე მოურს, 18 მარა ვეფიქრა, ნამდა შხვა ნოჸელეფს უჯგუქ. თაშ ქიფიქრენქ-და, რშუდას, ნამდა ჩხვიჩხვეფ სი ვაიმარგუნ, ჩხვიჩხვეფს უმარგუქ სი. 19 ნამთინექ შილებე თქუათ: „შხვა ნოჸელეფქ თიშენ მუკოტირხეს, ნამდა მა იპჸიკო გეჸონილქ“. 20 ქო, თაშ რე. თინეფქ თიშენ მუკოტირხეს, ნამდა რწმენა ვა უღუდეს, მარა სი რწმენას უმარგუქ. ათეშენ სქან დუდშე დიდ წარმოდგენაქ ვა გაშუას დო გოშქურუდას, 21 მუშენდა ღორონთიქ ჯას მუშ ნოჸელეფ გამოტახ-და, მუჭო ფიქრენქ, სი დაინდენსო? 22 მუჭოთ ორწყექ, ღორონთ ჯგირ გურიშ რე, მარა ვართ დასაჯებაშე კინიკინანს უკახალე. ასაჯენს თინეფს, მიდგაქ მუკოტირხჷ, მუშენდა რწმენა ვა უღუდეს, მარა სქანწკუმა ჯგირ გურიშ იჸუაფ ონდო თეშ მიქციებუქ, ნამდა თიშე ჯგირობუაშ მეღებაშ ღირს რდე. თაშ ვემიქციებუქ-და, სი ხოლო გამორტახუნს. 23 ისრაელეფ რწმენას გეგმირჩქინანან-და, კინ იჸუაფუნა ჯაშა გეჸონილ, მუშენდა ღორონთის შეულებ თინეფიშ კინ გეჸონუა. 24 სი ტყარ ზეთისხილიშ ჯაშე მუკორჭკირეს დო ბაღიშ ზეთისხილიშ ჯას ქიგგოჸონეს-და, მუთ, მუჭოთ წესინ, ვა ხვადუ, მუსხით უმოს ეფ იჸუაფ ჯაშა მუშ ნოჸელეფიშ გეჸონუა!
25 ჯიმალეფ, მოკო, გიჩქუდან თე წმინდა საიდუმლო, ნამდა დუდ ბრძენეფო ვემგორჩქუდან: ისრაელიშ ნაწილ ველერჩქილუანს ონდო შხვა ერიშ ხალხშე მოულირეფიშ რიცხვ ვეკიფშაფუ. 26 თაშ გინოსქიდუ მთელ ისრაელ, მუჭოთ წმინდა წერილეფ იჩიებ: „მარსხებელ ქუმურს სიონშე დო არძა უბადობას მოსპუნს იაკობიშ გამნარყშე. 27 თენა რე შეთანხმება, ნამდგას თიმწკუმა ქუდობდვანქ, მუჟამსით ცოდეფს ჩუთხინუანქ თინეფს“. 28 მართალ რე, ნამთინე იუდეველ სახიოლო ამბეს ონტერ, მარა თეს თქვანდა ჯგირობუა მოუღ. თინეფშე ნამთინე ღორონთიქ გიშეგორ დო მუნეფიშ ჯვეშეფიშ გურშენ უჸორს. 29 ღორონთ დღას ვედენარღენს თი ძღვინიშ მეჩამას, ნამდგას ირზენს დო დღას ვედენარღენს თინეფიშ გიშაგორუას, მით გიშეგორ. 30 ართ დროს თქვა ვა ურჩქილედით ღორონთის, მარა ისრაელეფიშ უდუჯერებელობაშ გურშენ თიშ ჭყოლოფა მიღით. 31 თაშ ნამდა, თინეფიშ უდუჯერებელობაშ გურშენ, ღორონთიქ თქვა ქოიჭყოლოფუეს, ათეშენ ღორონთის შეულებ თინეფ ხოლო ქიჭყოლოფუას. 32 ღორონთიქ თინეფ უდუჯერებელობაშ მონეფო გინაშქვჷ, ნამდა არძა ქიჭყოლოფუკო.
33 მუ გურხვე რე ღორონთ! მუშმატომბა რე თიშ სიბრძნე დო რჩქინა! ბოლოშა ვენინჭინე თიშ სამართალშა დო ბოლოშა ვეგიგორე თიშ შარეფშა! 34 მუჭოთ ჭარილ რე: „მიქ ინანჭჷ იეჰოვაშ* გონებას ვარდა მიქ გინირთჷ თიშ ელმაჩამალო?!“ 35 ვარდა მუჭოთ ჭარილ რე: „ღორონთის მითინქ მუთუნ მეჩუო პირველქ, ნამდა უკახალე დურთინუას?!“ 36 მუშენდა ირფელ თიშე, თიშით დო თიშო რე. დიდება თის სადღამუშოთ! ამინ!