პეტრეშ პირველ წერილ
1 პეტრე, იესო ქრისტეშ მოციქულ, რჭარუნთ ღორონთიშ გიშაგორილეფს – უცხოელეფცალო დროებით მახორუეფს, მით მიკოცუმილ რეთჷ პონტოს, გალატიას, კაპადოკიას, აზიას დო ბითინიას. 2 ღორონთის, ჩქინ ზეციერ მუმას, წინასწარ აფუდ დაგეგმილ, გეგშარგორესკო დო წმინდა შურით* გუგასუფთუესკო, ნამდა ჸოფედითკო მორჩილეფ დო იესო ქრისტეშ ზისხირგოჩხაპაფილეფ.
ჭყოლოფას დო მშვიდობას უძინუდას თქვან შქას!
3 დიდება ჩქინ უფალიშ, იესო ქრისტეშ, მუმას დო ღორონთის, მუშ დიდებულ ჭყოლოფაშ გურშენ, ნამდგაშ საშვალებათ ახალშო ქიდებაბდით, ნამდა იესო ქრისტეშ გათელებათ მიღუდესკო ცოცხალ იმენდ. 4 ახალშო დაბადებას მოჸუნს მემკვიდრეობა, ნამუთ დღას ვემისპუ, ვეგლელებუ დო ვეთირუ. თინა ზეცას გაჩუალუაფუნა თქვა, 5 მიდგას თქვან რწმენაშ გურშენ ღორონთ მუშ ძალათ რთხილანა, ნამდა მიღათ რსხება, ნამდგაშ გურშენ ბოლო დროს იჸუაფ გაცხადებულ. 6 მართალ რე, თე ირფელ მანგარო გოხიოლუნა, მარა რწმენაშ გამოცდეფიშ გურშენ ჭიჭე ხანით ოწუხებელ გაღვენუნა, 7 ნამდა თეცალ გიმნაცადებ რწმენაქ მოიღან ცქვაფა, დიდება დო პატი იესო ქრისტეშ გიმოცხადებაშ დროს. თეცალ რწმენა ბრელით უმოს ძვირფას რე დაჩხირით ხალიწერ ოქროშე, ნამუთ საბოლათ იშენით ისპუ. 8 მართალ რე, დღას ვაიძირუნა ქრისტე, მარა გიჸორა თინა. ვართ ასე ორწყეთ, მარა რწანა დო ნინათ ვეიჭარენ ფერ უზომე ხიოლ გიღუნა, 9 მუშენდა თქვან რწმენას საბოლათ რსხებაშა მეჸუნთ.
10 თე რსხებაშ გურშენ გურგედვალირო ირკვიენდეს თი წინასწარმეტყველეფ, მით თქვანდა გიმორჩქინელ ჭყოლოფაშ გურშენ წინასწარმეტყველენდეს; თინეფ ოცადუდეს, თე რსხებაშენ ირფელ ქიგეგესკო. 11 ღორონთიქ თე წინასწარმეტყველეფს მუშ წმინდა შურით გაუცხად, ნამდა ქრისტე დეტანჯებუდ დო უკულ დიდებას მიღენდ. ათეშენ ირნერო ოცადუდეს, ქიგეგესკო, მუჟამ დო მუჭო შისრულებუდ თე ირფელ. 12 ღორონთიქ თე წინასწარმეტყველეფს ქუგაგებაფუ, ნამდა მუდგას წინასწარმეტყველენდეს მუნეფს ვარინ, თქვა მიგემსახურებუდეს. ასე თე ირფელქ თქვანდა იჸუ გაცხადებულქ თინეფიშ საშვალებათ, მიდგაქ ზეცაშე მეღებულ წმინდა შურით სახიოლო ამბე გიქადაგეს; ანგელოზეფს ხოლო მანგარო ოკონა, ქენანჭან თე ირფელს.
13 თაშ ნამდა, მამზადით თქვან დუდ საქმეშ ოკეთებელო, ვადინუათ სწორ აზროვნება დო თქვან იმენდ ქიგიორსხეთ თი ჭყოლოფას, ნამუთ იესო ქრისტეშ გიმოცხადებაშ დროს მუგაჩამუნა. 14 მუჭოთ დამჯერ სქუალეფქ, ვეიაჸუნათ თი სურვილეფს, ნამუთ თეიშახ, ურჩქინჯობაშ დროს, გიღუდეს; 15 თეშ გინაწონს, ირფელს წმინდეფ რდათჷ თი წმინდაცალო, მიდგაქ გიშარგორეს, 16 მუშენდა ჭარილ რე: „წმინდეფ რდათჷ, მუშენდა წმინდა ვორექ მა“.
17 ზეციერ მუმას, მით გასამართლებაშ დროს გიშაკერძაფას ვეგმირჩქინანს დო თითოეულს მუშ-მუშ საქმეეფით ასამართლენს, მუთუნს ქოთხინთ-და, თქვან საქმეეფშე იძირედას, ნამდა, ონდო უცხოელეფცალო დროებით ცხოვრენთ თე ქიანას, ღორონთიშ შიშ გიღუნა. 18 ხომ ქოიჩქუნა, ნამდა თქვან ჯვეშეფშე გინოჩამილ ადათ-წესეფშე, ნამუთ მუთუნშა ვა ღირჷ, ისპუნ ფერ ვარჩხილ დო ოქროს ვა გუთავისფალებუთინ, 19 კილ ვა უღუნ ფერ წმინდა კირიბიშ, ქრისტეშ, ძვირფას ზისხირქ გუგათავისფალეს. 20 მართალ რე, თინა ღორონთის თე ქიანაშ* დაჭყაფშახ აფუდ გიშაგორილ, მარა თიქ თე ბოლო დღალეფს მორთჷ თქვან საჯგირობუოთ. 21 თიშ საშვალებათ ირწმუნით ღორონთ, ნამდგაქ გათელ დო განადიდ იესო, მუშენდა ღორონთიშ რწმენა დო იმენდ გიღუდესკო.
22 თქვა სიმართლეშ მორჩილებათ გესუფთით დო ნამდვილ ჯიმალურ ჸოროფა გიღუნა. ათეშენ მთელ გურით გიჸორდან ართიან. 23 თქვა ახალშო დებადით, მარა გილმელებუნ ფერ თასშე ვარინ, ვეგლმელებუნ ფერ თასშე. თექ მოხვად ცოცხალ ღორონთიშ სიტყვაშ საშვალებათ, მით სადღამუშოთ სქიდუ. 24 წმინდა წერილეფ იჩიებ: „ირკოჩ მინდორიშ ოდიარეცალ რე, თინეფიშ სისქვამე – მინდორიშ ყვავილცალ. ოდიარე ხუმუ, ყვავილ ცენსჷ, 25 მარა იეჰოვაშ* სიტყვა სადღამუშოთ სქიდუ“. თე სიტყვა თი სახიოლო ამბე რე, ნამდგაქ თქვანდა იჸუ გაცხადებულქ.