ლუკა
10 თეშ უკულ უფალქ გეგშეგორ 70 მოწაფე დო ჟირ-ჟირო გოუტუ არძა ქალაქშა დო თი ადგილშა, სოდეთ მუს ულამუდ ულა, 2 დო უწუ: «მოსავალ ბრელ რე, მარა ემაჭოფალ — ჭიჭე. ათეშენ ეხვეწით მოსავალიშ მინჯეს, უმოს ემაჭოფალ ქუმაშქვას. 3 მეუთ, გიტენთ მუჭოთ კირიბეფს გერეფშა. 4 ვეღათ ვართ ფარა, ვართ ორზოლ დო ვართ სანდალეფ. შარას კოჩშა გამარჯობაშ რაგადის ბრელ ხანს ვასქიდათ*. 5 ნამდგა ჸუდეშა მინილენთინ, ქოთქვით: „მშვიდობა თე ჸუდეს“. 6 თექ მშვიდობაშ მოჸოროფე ქიჸუაფუნ-და, თქვან მშვიდობა თიწკუმა ქუდოსქიდუ, მარა, ვეჸუაფუნ-და, მშვიდობა უკახალე დუგართუნა. 7 ქუდოსქიდით თი ჸუდეს დო თინა ჭკუმით დო შვითჷ, მუდგას მუკოიღანა, მუშენდა მოხანდეს ქოხვად ნამუშერ. ვეგნორთათ ართ ჸუდეშე მაჟია ჸუდეშა.
8 ნამდგა ქალაქშა მიშურთ დო მეიღენან, თინა ჭკუმით, მუდგას აწოიდვანა; 9 დასქილიდეთ ლეხეფ დო არძას ქუწით, მონჭაფილ რენ-შო ღორონთიშ სამეფო. 10 ნამდგა ქალაქშა მიშურთჷ დო ვემეიღენან, გიშელით თიშ მთავარ ქუჩეფშა დო ქოთქვით: 11 „კუჩხეფშე იფაფრთხუნთ თქვან ქალაქიშ ტვერს*, მარა გიჩქუდან, მონჭაფილ რე ღორონთიშ სამეფო“. 12 გირაგადუთ, სოდომშე უმოს ძნელ გინაღალარ იჸუაფ თე ქალაქშო თი დღა.
13 თქვან ცოდა, ქორაზინ დო ბეთსაიდა, მუშენდა თქვანწკუმა მოხვადუნ თი სასწაულეფ ტვიროს დო სიდონს ქუმოხვალამედუკონ, ბრელ ხანიშ წოხოლე ინარღენდეს დაშებულს* ძანძაშ ბარგ მიკოქუნელო დო ტუტას აშახუნელო*. 14 ათეშენ ტვიროს დო სიდონშე უმოს ძნელ გინაღალარ იჸუაფ თქვანო სასამართლოშ დღა. 15 ვარდა სი, კაპერნაუმ, ცას ელანჭუქო?! სამარეშა* გენურქ!
16 მით თქვა გირჩქილენა, მა მირჩქილე, დო მიდგას თქვა ვემიორჩქუთ მუთუნო, ვართ მა მივორჩქუქ მუთუნო. ხვალე თენა ვარინ, მიდგას მა ვემვორჩქუქ მუთუნო, ვართ ჩქიმ მუმაშქუმალარ მიორჩქ მუთუნო».
17 70 მოწაფექ გახარებულქ დირთჷ. იესოს ურაგადუდეს: „უფალ, სქან სახელით დემონეფ ხოლო მომორჩილუნა“. 18 იესოქ უწუ თინეფს: „ქობძირ, მუჭო გითოლ სატანაქ ვალცალო ცაშე. 19 ძალაუფლება მერჩით, ნამდა კუჩხით ქუმნოდირთათ გვერეფს დო მორიალეეფს დო გიორჯგინათ თქვან ნტერეფიშ ძალას. მუთუნს ვაცილებე თქვანდა. 20 უბადო შურეფ გომორჩილუნან თინა ვარინ, თინა გოხიოლუდან, ნამდა თქვან სახელეფქ ზეცას ქინიჭარ“. 21 თე დროს იესოქ წმინდა შურიშ* საშვალებათ ხიოლით გეიფშჷ დო თქუ: „მუმა, ცა დო დიხაშ უფალ, არძაშ წოხოლე გადიდენქ, მუშენდა თე ირფელ ბრძენეფს დო ჭკვერეფს ჯგირო დუფულ დო ბაღანეფს გაუცხად. მუმა, თენა რდჷ სქან ნება. 22 ირფელ მუმაქ გინოფჩჷ. მითინ ვეჩინენს სქუას თეშ, მუჭოთ მუმა დო ვართ მუმას იჩინენს მითინ თეშ, მუჭოთ სქუა დო თინა, მიდგაშა სქუას ოკო გაცხადება მუმაშ გურშენ“.
23 უკულ მოწაფეეფს ცალკე უწუ: „ბედნერეფ რენა თინეფ, მიდგაშ თოლეფ თის ორწყე, მუდგას თქვა ორწყეთ. 24 მუშენდა გირაგადუთ: ბრელ წინასწარმეტყველს დო მეფეს ოკოდ თიშ ძირაფა, მუდგას თქვა ორწყეთ, მარა ვა ძირეს, დო თიშ რჩქილა, მუდგას თქვა ირჩქილეთ, მარა თეშ საშვალებაქ ვემიაჩეს“.
25 უკულ კანონ უჩქუდუნ ფერ ართ კოჩიქ გამწოდირთჷ დო გეგმოცადუკონ თიშენ, კითხჷ: „მოძღვარ, მუ ოკო ვაკეთე ულიებ სიცოცხლეშ მიოღებელო?“ 26 იესოქ კითხჷ: „მუ ჭარჷ კანონს? მუს გებულენქ თევრეშე?“ 27 თიქ უპასუხ: «„გიჸორდას იეჰოვა, სქან ღორონთ, მთელ გურით, მთელ შურით* დო მთელ გონებათ“ დო „სქან დუდცალო გიჸორდას სქანიან*“». 28 იესოქ უწუ: „მართალ რექჷ. ირიათო თაშ მიქცი დო მიღენქ სიცოცხლეს“.
29 მარა თის ოკოდ, დუდ მართალ კოჩო გემკარჩქინუკო. ათეშენ იესოს კითხჷ: „სინამდვილეს მი რე ჩქიმიან?“ 30 იესოქ უპასუხ: «ართ კოჩ იერუსალიმშე იერიხონშა მიშჷ დო შარას გიმარნაფალეფს ქაშუოლ ხეშა. თინეფქ ბარგ გემკანწყეს*, გოლახეს დო მაღურუ ქიმწიტუეს. 31 თი შარას მღვდელქ გემკორთჷ, მარა თინა ქოძირუნ, მაჟიაჸურე გინილ. 32 თექ ლევიანქ ხოლო გემკორთჷ დო თიშ ძირაფაშ დროს თიქ ხოლო მაჟიაჸურე გინილ. 33 უკულ ართ სამარიელქ ხოლო გემკორთჷ დო თინა ქოძირუნ, მანგარო ეცოდ. 34 ქიმერთჷ თიშა, ჭკირილ ადგილეფ ზეთ დო ღვინით გოუწიმინდუ დო გოუკირ; უკულ მუშ ვირს ქიგიოხუნუ, სასტუმროშა მიდეჸუნ დო მიკულუ. 35 მაჟია დღას გელეღ ჟირ დინარ*, სასტუმროშ მინჯეს ქიმეჩ დო უწუ: „ქიმკომჯინ თე კოჩშა დო, უმოსიქ დეგეხარჯ-და, დიბრთუქინ, გინოიგანქ“. 36 სქან აზრით, თე სუმშე ნამუქ იჸუ თი კოჩიშიანქ, მიდგაქ გიმარნაფალეფს აშუოლ ხეშა?». 37 თიქ უპასუხ: „მიდგაქ გურშა მიღჷ თიშ გაჭირება*“. იესოქ უწუ: „მეუ დო სი ხოლო თაშ მიქცი“.
38 თინეფქ შარა გაგრძელეს. იესოქ ართ სოფელშა მიშელ. თექ ართ ოსურკოჩიქ, მართაქ, მუშ ჸუდეშა ქუდაპატიჟ თინა. 39 თის ჸუნდჷ და, მარიამ, ნამდგაქ უფალიშ კუჩხეფწკუმა ქუდოზოჯ დო ურჩქილედ, 40 მარა მართა სტუმარიშ პატიცემაშა რდჷ გინულირ. ათეშენ იესოშა ქიმერთჷ დო უწუ: „უფალ, ვარწყექო, ჩქიმ დაქ ირფელ მა ქამოტუნ?! ქოუწი, ქიმმეხვარას“. 41 უფალქ უპასუხ: „მართა, მართა, სი ბრელ მუდგარენშე წუხენქ, 42 ვარინ ბრელ მუთუნ ვა რე საჭირო, ართ ხოლო დასაბაღ იჸუაფ. მარიამქ არძაშ უჯგუშ გიშეგორ დო ვემდაღალუაფ“.