მარკოზ

10 იესოქ თევრეშე იორდანეშ მელე იუდაშ მოსაზღვრე მხარეშა მიდართჷ. ქიანაშ ხალხიქ გეკიშაყარ თიწკუმა დო თიქ, მუჭოთ წესო უღუდ, კინ ქუდუჭყჷ თინეფს გურაფა. 2 ქიმერთეს ფარისეველეფქ დო მიოჩილითაფარო კითხეს, კანონით ქიშილებედ დო ვარ ოსურწკუმა ჩათხია. 3 თიქ უპასუხ: „მუ გიზოჯეს მოსექ?“ 4 თინეფქ უწუეს: „მოსექ ჩათხიაშ მოწმობაშ ჭარუაშ დო ჩათხიაშ ნება მუჩეს“. 5 მარა იესოქ უპასუხ: «თქვა მოსეს შხვა შარა ვა დუტეთ, მუშენდა ირნერო ოცადუდით თქვანიშ გოჸუნაფას, ათეშენ გიჭარეს თე კანონ. 6 ადამიანეფიშ გოჭყაფაშ დროს ღორონთიქ „ქომოლკოჩო დო ოსურკოჩო გაჭყჷ თინეფ. 7 ათეშენ მიოტენს კოჩ მუმას დო დიდას 8 დო ჟირ ართ ხორცო გინირთუ“. თაშ ნამდა, თინეფ ჟირ ვარინ, ართ ხორც რენა. 9 ათეშენ კოჩიქ ვა ჩუთხინუას ართიანს თინეფ, მით ღორონთიქ ართ ხორცო გინაშქვჷ*». 10 ჸუდეს გეკიშაყარესინ, მოწაფეეფქ თეშ გურშენ კითხეს თის. 11 თიქ უპასუხ: „მით ოსურს ეთხიებ დო შხვა მოჸუნს, მრუშენს დო ღალატენს თის, 12 ოსურ ხოლო, ნამუთ ქომონჯის ეთხიებ დო კინ ითხუაფ, მრუშენს“.

13 ხალხის ბაღანეფ მეჸუნდჷ იესოშა, ნამდა ხელეფ ქიგუდვალუდუკო*, მარა მოწაფეეფ უვარიენდეს თინეფს. 14 იესოს ვემეწონ თექ დო მოწაფეეფს უწუ: „ნუმ ოცილუთ ბაღანეფს, ქუმაშქვით ჩქიმდა, მუშენდა თეცალეფშო რე ზეციერ სამეფო. 15 მართალს გირაგადუთ, მით ღორონთიშ სამეფოს ჭიჭე ბაღანაცალო ვემიღენს, ვემნართე თექ“. 16 უკულ ქიხუტოლუ ბაღანეფ, ხელეფს გედვანდჷ დო ხვამანდჷ თინეფს.

17 შარას მიშუნ, თიშა ართ კოჩიქ ქიმირულ, ბირგულ ქუდაშქვჷ თიშ წოხოლე დო კითხჷ: „ჯგირ მოძღვარ*, მუ ოკო ვაკეთე, ნამდა ულიებ სიცოცხლე მიბღე?“ 18 იესოქ უპასუხ: «მუშენ მიძახუქ ჯგირს? მითინ ვა რე ჯგირ ართიშ, ღორონთიშ, მეტ. 19 ხომ ქოიჩქ კანონეფ: „ვაჸვილა, ვემრუშა, ვეხირა, ვეგედირთა ტყურა მოწმეთ, მითინს მუთუნ ვეგწოტყურა, პატი ცი სქან მუმას დო დიდას“». 20 თი კოჩიქ უწუ: „მოძღვარ, თე კანონეფს ბაღანობაშე მეპჸუნქ“. 21 იესოქ ჸოროფათ ქინაჯინ თის დო უპასუხ: „ართ მუდგარენ გორკჷ: მეუ, გეგმოჩ მუთ გიღჷ, უღონოეფს ქიმეჩ დო ზეცას უჯგუშ ქონება გაღვენუ. უკულ ქუმორთ დო ქეკმაჸუნ!“ 22 თენა ქიმირჩქილუნ, გურქ დოჭყორდჷ დო შეწუხებულქ მიდართჷ, მუშენდა დიდ ქონება უღუდ.

23 იესოქ ხალხის ქიგნაჯინ დო მოწაფეეფს უწუ: „მუჭო გუჭირდუ ფარამ კოჩის ღორონთიშ სამეფოშა მინულა!“ 24 მოწაფეეფს გუკვირდეს თიშ ნარაგადიქ. თიმწკუმა იესოქ უწუ: „სქუალეფ, ღორონთიშ სამეფოშა მინულა ადვილ ვა რე! 25 აქლემშო უმოს ადვილ იჸუაფ ლიშიშ კილარხუაფალს გითულა, ვინემ ქონებიერშო ღორონთიშ სამეფოშა მინულა. 26 თექ ხოლო უმოსო გუკვირდეს დო კითხეს*: „შურო მითინ გეგნასქიდუნო?“ 27 იესოქ ქიმკაჯინ თინეფს დო უპასუხ: „თენა კოჩშო ვა რე შეიოლებერ, მარა ღორონთშო ირფელ შეიოლებერ რე“. 28 პეტრექ უწუ: „ჩქი ირფელ ქიდიპტეთ დო სი ქეგკაჸუნით“. 29 იესოქ უპასუხ: „მართალს გირაგადუთ: მიდგაქ ჩქიმ დო სახიოლო ამბეშ გურშენ დიტუ ჸუდე ვარდა ჯიმალეფ, ვარდა დალეფ, ვარდა დიდა, ვარდა მუმა, ვარდა სქუალეფ, ვარდა ჸვანეფ, 30 ამდღა, თხოზინიშ დროს, ოშწილო მიღენს ჸუდეეფს, ჯიმალეფს, დალეფს, დიდალეფს, სქუალეფს, ჸვანეფს, დო მომავალს* — ულიებ სიცოცხლეᲡ. 31 მარა ბრელ, მით პირველ რე, ბოლო იჸუაფ დო ბოლო — პირველ“.

32 იესო დო მოწაფეეფ იერუსალიმიშ შარას გეჸუნდეს; იესო წოხოლე ეწოჸუნდჷ. მოწაფეეფ მანგარ გაკვირებულეფ რდესჷ თიშ კეთებულ საქმეეფით. შხვეფს, მით თინეფს ეკოჸუნდჷ, შიშიქ ქენაჭკირეს. იესოქ ვითოჟირ მოწაფე ხოლო ართშა გემკიჭანუ დო თიშ გურშენ ქუდუჭყჷ ჩიება, მუდგაქ ოკო მოხვადუკო: 33 „ჩქი იერუსალიმშა ეკმურთ, სოდეთ კოჩიშ სქუას უნჩაშ მღვდელეფს დო მწიგნობარეფს გეგნოჩანა. თინეფ ოღურალ განაჩენს გეგშუღანა თის დო შხვა რჯულიშ კათას გეგნოჩანა, 34 მით ქუგაძიცანს, ქუგაფურტინანს, გოროზგუნს დო დოჸვილუნს თის, მარა სუმ დღაშ უკულ გეთელებ“.

35 ზებედეშ სქუალეფქ, იაკობ დო იოანექ, ქიმერთეს თიშა დო უწუეს: „მოძღვარ, ართ ოთხუალ შემსრულით“. 36 იესოქ კითხჷ: „მუ გოკონა, მუ შეისრულათ?“ 37 თინეფქ უპასუხეს: „უფლება ქომუჩით, ჩქინდე ართიქ სქან სამეფოს სქან მარძგვანშე ქუდოზოჯას დო მაჟიაქ — სქან კვარჩხანშე“. 38 იესოქ უწუ: „ვაიჩქუნა, მუს ითხინთ. შეილებუნანო თინა გეშვათ, მუდგას მა ფშუნქჷ, ვარდა თი ნათუათ დინათათ, ნამდგათ მა იმნათუქ?“ 39 თინეფქ უპასუხეს: „შემლებუნა“. იესოქ უწუ: „მა ფშუნქინ თის გეშუნთ დო მა იმნათუქინ თი ნათუათ დინათუთ, 40 მარა მა ვეგნოპჭყვიდუნქ, მი დოზოჯუ ჩქიმ მარძგვანშე ვარდა კვარჩხანშე. თე ადგილეფ თინეფშო რე, მიდგაშოთ მამზადეს“.

41 თენა დოსქილადირ ვით მოწაფექ ქიგეგუნ, გურქ მოურთეს იაკობ დო იოანეშე. 42 იესოქ ქუდუძახ თინეფს დო უწუ: „თქვა გიჩქუნა, ნამდა მეფეეფ მმართველენა ხალხშა დო დიდკათა ოუნჩაშ თინეფს. 43 მარა თქვან შქას თაშ ოკო ვა რდასჷ. მიდგას ოკო, თქვან შქას დიდ რდასჷ, თქვან მსახურ ოკო რდასჷ, 44 დო მიდგას ოკო, თქვან შქას პირველ რდასჷ, არძაშ მონა ოკო რდასჷ. 45 მუშენდა კოჩიშ სქუას ხოლო თიშენ ვა მურთუმ, ნამდა აშო მემსახურან, თიშენ მორთჷ, ნამდა იშო მემსახურას დო მუშ სიცოცხლე* დათმას ბრელიშ გიშაჸიდირალო“.

46 თინეფქ იერიხონშა გენორთეს. მოწაფეეფ დო ხალხწკუმა ართო თევრეშე გიშეშუნ, შარაპიჯის გილახედ ართ მათხირ, ბარტიმეოს (ტიმეოსიშ სქუა), ნამუთ თოლს ვარწყედ. 47 მუჟამსით ქიგეგ, იესო ნაზარეთელ მოურსია, ხონარმაღალო ქიდიჭყჷ ძახინ: „იესო, დავითიშ სქუა, ქომჭყოლოფე!“ 48 ხალხ უღაჭალუდ დო ურაგადუდ, გაჩერდია, მარა თინა ხოლო უმოს ხონარმაღალო იძახუდ: „დავითიშ სქუა, ქომჭყოლოფე!“ 49 იესოქ გაჩერდჷ დო თქუ: „ქუდომძახით თიშა“. თინეფქ ქუდუძახეს დო უწუეს: „ვა გაშქურინას, გემწოდირთჷ, გიჭანუანს“. 50 თიქ ქუდაჸათ მუშ გინაქუნალ, გემწოსხაპ დო იესოჸურე მიდართჷ. 51 იესოქ კითხჷ: „მუ გოკო, გიკეთენ?“ თიქ უპასუხ: „რაბუნი*, თოლსინთე დომრთინე!“ 52 იესოქ უწუ: „მეუ, სქან რწმენაქ დუგოსქილიდუ“. თის თიმწუთის დართჷ თოლსინთექ დო იესოს ქეკაჸუნ.