ლუკა
21 მიკიჯინ იესოქ დო ქოძირ, ნამდა ქონებიერ კათა მუნეფიშ შესაწირს ფარაშ ინარღვაფალს ინარღვანდჷ. 2 უკულ ქოძირ ართ გაჭირებულ ქომონჯღურელ ოსურკოჩ, ნამდგაქ ჟირ ლეპტა* ინაჸათ, 3 დო თქუ: „დამჯერით, თე გაჭირებულ ქომონჯღურელ ოსურკოჩიქ არძაშე მეტ ინაჸათ. 4 არძაქ თინა ინაჸათ, მუთ ზედმეტ უღუდ. თინეფიშ გინაწონს, თე ოსურკოჩ გაჭირებას ცხოვრენს, მარა ირფელ ქინაჸათ, მუთ დუდიშ ეიოჯუმალარო ქაპალუდ“.
5 მუჟამსით ტაძარშენ ნამთინე იჩიებუდ, ძვირფას ქუალეფით დო შენაწირით რენია გასქვამებულ, 6 იესოქ თქუ: „ქუმურს დრო, მუჟამსით ირფელ, მუდგას ასე ორწყეთ, აკოცენს, ქუა ქუას ვეგესქიდუ“. 7 თიმწკუმა თინეფქ კითხეს: „მოძღვარ, მუჟამ მოხვადუ თენა დო მუ იჸუაფ თეშ ნიშან?“ 8 თიქ უპასუხ: „კურცხას რდათჷ, ნამდა ვემეჩირთათ, მუშენდა ბრელ ქუმურს ჩქიმ სახელით დო თქუანს, მა ვორექია ქრისტე დო მერჩქინელ დროქ ქუდოდირთუა. ვეკაჸუნათ თინეფს. 9 მუჟამსით ქიგეგენთ ომეფიშ დო არეულობეფიშ გურშენ, ვა დოშქურდათ. თე ირფელქ ოკო მოხვადას, მარა თე ქიანაშ ბოლო ხეთეშე ვა დოდირთუ“.
10 უკულ უწუ: „ერ ერს გეგნენტერებ დო სამეფო სამეფოს, 11 იჸუაფ დიდ დიხანწალუეფ, ოჭკუმალიშ სინაკლებე დო ეპიდემიეფ მინ ართ დო მინ მაჟია ადგილს, იჸუაფ ოშქურანჯ მოვლენეფ დო დიდ ნიშანეფ ცაშე.
12 მარა, ონდო თე ირფელ მოხვადუ, ორჭოფუნა დო თხოზინს ქუდოიჭყანა, სინაგოგეფს გეგნორჩანა დო ციხეეფს ქუმთგოხუნუანა, მიდაიჸუნანა მეფეეფშა დო გამგებელეფშა ჩქიმ სახელიშ გურშენ. 13 თენა დამოწმებაშ საშვალებას ქიმერჩანა. 14 მარა წინასწარ ვეფიქრათ, თე დროს დუდ მუჭო დეცვათ, 15 მუშენდა მა ქიმერჩანთ სიბრძნეს დო ორაგადეს ქუგორაგადაფუანთ; თიმწკუმა თქვან მოწინააღმდეგეეფს ართო აკოშაყარელო ხოლო ვაწარინენა თქვანდა დო ვანირზებენა. 16 ხვალე თენა ვარინ, მშობლეფ, ჯიმალეფ, ნათესეეფ დო მეგობრეფ ხოლო გეგნორჩანა მოწინააღმდეგეეფს, დო თქვანდე ნამთინეს დოჸვილუნა. 17 არძა გოიჯოგუანა ჩქიმ სახელიშ გურშენ. 18 მარა თქვან დუდშე თუმაშ ართ ღერ ხოლო ვამკოლუ. 19 მოთვინებათ გინისქილიდუანთ დუდის.
20 მუჟამსით ქოძირუნთ, ნამდა იერუსალიმს ჯარ გოურე, გიჩქუდან, თიშ მოსპუალა მონჭაფილ რე. 21 თიმწკუმა იუდეას რენან თინეფქ გვალეფშა ინტან, ქალაქის რენან თინეფქ ქიდიტუან თექიანობა დო ქალაქიშ გალე რენან თინეფქ ვედირთან ქალაქშა, 22 მუშენდა თენა იჸუაფ დრო, მუჟამსით სამართალქ ოკო დოდირთას, ნამდა შისრულას ირფელქ, მუთ ჭარილ რე. 23 ორსულეფიშ დო თი დიდალეფიშ ცოდა, მიდგას თი დროს თოთო ბაღანეფ აჸვენუნა*! მუშენდა თიმწკუმა იჸუაფ დიდ გაჭირება თე დიხას დო რისხუა ქიგიოტირხუ თე ხალხის. 24 ნამთინეს ყამათ დოჸვილუნა დო ნამთინეს შხვა ქიანაშა ტყვეთ მიდეჸუნანა. იერუსალიმს გინულუანა შხვა ერეფ, სოიშახ ვეთებუ შხვა ერიშ კათაშა მერჩქინელ დროეფ.
25 იჸუაფ ნიშანეფ ბჟას, თუთას დო მურიცხეფს; დედამიწას ადამიანეფ გეტანჯებუნა დო ვარჩქვენუნა, სო რე საშველ, მუშენდა ზღვა გერისხებ დო პოპორანდას იჸი, 26 ხალხის გურ წალე თიშ შიშით დო ფიქრით, მუ გიოტირხუ დედამიწაშ მახორუეფს, მუშენდა ზეციურ ძალეფ ქიდიზარზალუანს. 27 თიმწკუმა ქოძირუნა კოჩიშ სქუას, ნამუთ მუნაფეფ შქას ძალათ დო დიდებულებათ მიშას იჸი. 28 მარა, მუჟამსით თე ირფელ ქიდიჭყაფუ, გითინით დო დუდის გეუკინით, მუშენდა თქვან რსხება მონჭაფილ რე“.
29 უკულ თეშ გურშენ მაგალით ქუმუჸუნ თინეფს: „ქიდეკვირით ლუღიშ ჯას დო შხვა ჯალეფს. 30 მუჟამსით ორწყეთ, ნამდა ფალუნა, გიჩქუნა, ნამდა ზაფხულ მონჭაფილ რე. 31 თქვა ხოლო, მუჟამსით ქოძირუნთ თე ირფელ ხვადუნ, გიჩქუდან, ნამდა ღორონთიშ სამეფო მონჭაფილ რე. 32 მართალს გირაგადუთ: თე თაობა ვა ღურუ, ონდო თე ირფელ ვა მოხვადუ. 33 ცა დო დიხა მისპუ, მარა ჩქიმ სიტყვეფ ვეშისრულასინ თეშ ვა დოსქიდუ.
34 ქიდეკვირით თქვან დუდის, ნამდა გურქ ვედგემონკან ზედმეტ შუმა-ჭკუმუათ დო ირდღაშიან ოწუხებელით დო თი დღაქ უცფას ვეგგანთხან დუდის 35 რაგვცალო; მუშენდა თინა დედამიწაშ არძა მახორუს გიანთხუ დუდის. 36 ათეშენ კურცხას რდათჷ დო ვემიოტუათ ღორონთშა თიშ ხვეწება, ნამდა ენტათ თი ირფელს, მუდგაქ ოკო მოხვადას დო ქიგედირთათ კოჩიშ სქუაშ წოხოლე“.
37 იესო დღაშით ტაძარს ოგურუანდჷ დო სერით ზეთისხილიშ გვალას სქიდუდ. 38 ირკოჩ გოთანაშა მიშჷ ტაძარშა, ნამდა ქუმურჩქილუკო თის.